Κάθε γονέας γνωρίζει ότι είναι στην φύση των παιδιών να δοκιμάζουν τα όρια. Φαίνεται σαν να είναι κάτι που όλα τα παιδιά γεννιούνται ξέροντας πώς να το κάνουνε. Το παράδοξο αυτής της «προκλητικής» συμπεριφοράς, είναι ότι η διαρκής αμφισβήτηση των ορίων αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της ανάπτυξης και της ανεξαρτησίας των παιδιών.

Ads

Τα παιδιά πρέπει να δοκιμάζουν τα όρια πιέζοντάς τα από μικρά και μερικές φορές να σας προκαλέσουν και να διαφωνήσουν μαζί σας έτσι ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν την ατομικότητά τους όλο και περισσότερο καθώς μεγαλώνουν. Η αποστολή σας – και ως γονέας, που έχετε ήδη επιλέξει να την αποδεχθείτε – είναι να διδάξετε στα παιδιά πώς να δοκιμάσουν τα όριά τους με σεβασμό, χωρίς να είναι θυμωμένα ή προκλητικά, και να ξέρουν ότι τελικά εσείς ο γονέας είστε υπεύθυνος.

Ένας πολύ σημαντικός τρόπος για να δείξετε στα παιδιά σας την αγάπη σας είναι να έχουν σαφείς, καθορισμένους περιορισμούς. Τα παιδιά θέλουν κατευθυντήριες γραμμές για τη ζωή τους που να εφαρμόζονται με αξιοπιστία. Είστε αυτός που δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον γι’ αυτά. Ο καθορισμός ορίων είναι ένα σημαντικό κομμάτι των γονέων. Δεν σημαίνει ότι έτσι δεν θα δοκιμάσουν τα όριά σας, θα το κάνουν. Τα παιδιά αισθάνονται ανασφαλή όταν δεν έχουν σαφή όρια.

Ακριβώς όπως χρειάζονται έναν συγκεκριμένο χρόνο για ύπνο, υγιεινή διατροφή και άλλες ρουτίνες για να τους κρατήσουν υγιείς, χρειάζονται και όρια για να τους δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας. Όταν οι γονείς δεν παρέχουν σαφή όρια ή επιτρέπουν στα παιδιά τους να ελέγχουν αυτόν που αποφασίζει στο σπίτι, η ισορροπία δύναμης μετατοπίζεται προς το παιδί, κάτι που είναι επιβλαβές για τους γονείς και τα παιδιά. Εδώ είναι 10 τρόποι για να καθορίσετε σαφή όρια για τα παιδιά σας.

Ads

1. Να είστε αξιόπιστοι

Τα παιδιά σας πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να υπολογίζουν σε εσάς. Όταν αποτύχετε να υποστηρίζετε τα λόγια σας με πράξεις, τα λόγια σας δεν θα σημαίνουν τίποτα. Η οριοθέτηση δεν θα έχει κανένα νόημα.

2. Less is more

Καλύτερα λίγοι κανόνες, οι οποίοι όμως να τηρούνται, παρά περισσότεροι και να μην εφαρμόζονται σωστά.

3. Να είστε ακριβείς

Η κακή επικοινωνία δεν είναι ο τρόπος δημιουργίας ενός θετικού κλίματος. Απαιτείται αποτελεσματική επικοινωνία. Ζητήστε τους να επαναλάβουν σε σας αυτό που τους είπατε, για να βεβαιωθείτε ότι είναι κατανοητό. Είναι σημαντικό να είστε σίγουροι ότι όλοι βρίσκεστε στην ίδια σελίδα.

4. Συμμετοχή των παιδιών στον καθορισμό των ορίων

Να έχετε μια καθιερωμένη οικογενειακή συνάντηση. Η οικογενειακή επικοινωνία εμπλέκει όλους όσους συμμετέχουν στον καθορισμό των ορίων. Όταν τα παιδιά λαμβάνουν μέρος στη θέσπιση των κανόνων, επενδύουν περισσότερο σε αυτούς και έχουν πιο πολλές πιθανότητες να τους ακολουθήσουν.

5. Συντάξτε μια «σύμβαση»

Μόλις δημιουργηθούν οι “Οικογενειακές Δέκα Εντολές”, ετοιμάστε ένα έγγραφο που θα το υπογράψουν όλα τα μέλη της οικογένειας.

6. «Κολλήστε» τους κανόνες

Κολλήστε αντίγραφα της «σύμβασης» στην κουζίνα και σε κάθε υπνοδωμάτιο. Θυμίστε στα παιδιά ότι αυτά δεν είναι περιορισμοί, αλλά κανόνες που βοηθούν όλους να ζήσουν καλύτερα.

7. Αναγνωρίστε την σωστή συμπεριφορά

Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά, να βλέπουν ότι αναγνωρίζετε και επικροτείτε τις σωστές συμπεριφορές και δεν μένετε μόνο στα λάθη τους ή στις περιπτώσεις μη τήρησης των κανόνων.

8. Αποφύγετε την ταμπελοποίηση των παιδιών ως «καλών» και «κακών»

Τα παιδιά – και οι ενήλικες – συμπεριφέρονται με τρόπους που είναι αποδεκτοί και με τρόπους που δεν είναι αποδεκτοί. Η επισήμανση ενός παιδιού ως “κακού” δεν θα βελτιώσει τη συμπεριφορά του και μπορεί και να δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα του εαυτού του.

9. ΠΟΤΕ μην υπονομεύετε τον άλλο γονέα

Οι γονείς οφείλουν να συμφωνούν μεταξύ τους όταν είναι μπροστά στο παιδί και να μην μιλάνε ο ένας πίσω από την πλάτη του άλλου. Ακόμα και αν αποφασίσει κάτι ο ένας γονιός κι ο άλλος δεν συμφωνεί, είναι καλύτερο αυτό να συζητηθεί μεταξύ τους κι όχι μπροστά στο παιδί. Το παιδί θα πρέπει να βλέπει μια κοινή γραμμή και από τους δύο.

10. Χρησιμοποιήστε «φυσικές συνέπειες» όταν είναι δυνατόν

Ειδικά για τους εφήβους, οι φυσικές συνέπειες έχουνε περισσότερο νόημα. Για τα μικρότερα παιδιά, αυτό βοηθά στη συσχέτιση των αρνητικών αποτελεσμάτων με συγκεκριμένη συμπεριφορά.

Τέλος, μην περιμένετε τα παιδιά να τα κάνουν όλα αυτά αμέσως και σωστά. Μπορεί να χρειαστεί να δώσετε στο παιδί σας κάποιες μικρές υπενθυμίσεις προτού κατανοήσει πλήρως, ότι μια κακή ή μη ασφαλής συμπεριφορά θα οδηγήσει σε μια συνέπεια που δεν θέλει. Η πρακτική βοηθάει και τα όρια, όπως και οτιδήποτε άλλο, μπορεί να χρειαστούν λίγες προσπάθειες πριν το παιδί σας μάθει τι πρέπει να κάνει και δεν θα έπρεπε να κάνει.

Πηγή: psychologynow.gr