Μετά την sold out παράσταση, που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2019 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού, η Καλλιτεχνική Κοινότητα «Πράξις» του Νίκου Τουλιάτου ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα με τις «Ηχο-δράσεις» τη μουσική, θεατρική και χορευτική παράσταση – αφιέρωμα στον performer των κρουστών Νίκο Τουλιάτο, σε σκηνοθεσία – δραματουργία Γιώργου Ρούφα. Πρώτη στάση τα Ιωάννινα, την Κυριακή 14 Ιουλίου 2019 στις 21:00 στην Ακρόπολη Ιωαννίνων Ιτς Καλέ.

Με αφορμή την παράσταση, ο Νίκος Τουλιάτος μίλησε στο tvxs.gr για την μουσική, το θέατρο, τις συνεργασίες του αλλά και τα μελλοντικά του σχέδια.

Στην παράσταση συμμετέχουν περισσότεροι από 20 μουσικοί, συνθέτες τραγουδιστές, ηθοποιοί, χορευτές. Τι ακριβώς να περιμένουμε να δούμε;

Στις 26 Ιανουαρίου του 2019 έγινε στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας μια παράσταση για τα 50 μου χρόνια στην περιπέτεια της τέχνης με 64 καλεσμένους συμμετέχοντες ηθοποιούς, χορευτές, μουσικούς, τραγουδιστές σε χορογραφίες Jimmys Kalis, φωτισμούς Αλέξανδρος Πολιτάκης και σκηνοθεσία Γιώργος Ρούφας. Στιγμές από αυτή την μεγάλη παράσταση θα παρουσιαστούν στα Ιωάννινα στις 14 Ιουλίου. Η 50χρονη ζωή, ιστορία ενός καλλιτέχνη με τις όποιες δυσκολίες, αποτυχίες, δόξες, σκέψεις, ύφος, στύλ που τον έχουν διαμορφώσει μέσα από συνεργασίες και ρίσκα. Με κείμενα, κίνηση, ήχο από 27 συντελεστές επί σκηνής. Μια συναυλία – παράσταση.

Ποιο είναι το μουσικό περιεχόμενο της παράστασης;

Κομμάτια – συνθέσεις δικές μου για την ομάδα κρουστών ΗΧΟΔΡΑΣΗ και βέβαια πολύ γνωστά τραγούδια Ελληνικά και ξένα που αγάπησα και που εκφράζουν τις στιγμές της ζωής μου και της πορείας μου.

Σε κάθε παράσταση της θεατρικής ομάδας «Ηχοποιοί», ο ήχος βρίσκεται στο επίκεντρο ως ένας αυτόνομος, ξεχωριστός ρόλος, που παράγεται ζωντανά επί σκηνής, ως επακόλουθο της εξέλιξης της εκάστοτε παράστασης, πράγμα που αποτελεί μία καινοτόμα πρόταση για τα παγκόσμια θεατρικά δεδομένα. Μιλήστε μας γι’ αυτό το εγχείρημα.

Είναι κάτι διαφορετικό από την συγκεκριμένη παράσταση. Στην καλλιτεχνική κοινότητα ΠΡΑΞΙΣ δραστηριοποιούνται 5 ομάδες. Η percussive Ensemble ΗΧΟΔΡΑΣΗ, η θεατρική ομάδα ΗΧΟΠΟΙΟΙ, η χορευτική ομάδα ΗΧΟΚΙΝΗΣΗ, η ομάδα κρουστών που παίζει με αντικείμενα ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ, η ομάδα δρόμου ΗΧΟΔΡΟΜΟΙ, Όπως βλέπετε η λέξη ΗΧΟΣ είναι το χαρακτηριστικό των ομάδων. Αυτό ακριβώς είναι το στίγμα μας το παιχνίδι με τον ήχο και βέβαια με τον ρυθμό. Στην θεατρική ομάδα ερευνούμε τον ήχο του κάθε ρόλου και προσπαθούμε να τον αναδείξουμε ή να τον τονίσουμε έχοντας ζωντανή ηχητική πηγή ή παίζοντας οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Ο ρυθμός, ο ήχος και ο ηχητικός αυτοσχεδιασμός είναι τα βασικά μας χαρακτηριστικά στις παραστάσεις μας. Ο κάθε άνθρωπος έχει ρυθμό και ηχο διαφορετικό απο άλλον. Αλλιώς περπατάει ένας νέος, ένα παιδί, ένας ηλικιωμένος άνθρωπος. Αλλιώς κάθεται, αλλιώς κινείται. Αλλιώς αναπνέει. ‘Έτσι και ο κάθε ρόλος έχει τον ήχο του και τον ρυθμό του. Και εγώ θέλω αυτό να αναδειχτεί και να αποτελέσει τη ταυτότητα του ρόλου και ταυτόχρονα το ηχοτοπίο της κάθε παράστασης μου. Ο ΗΧΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΡΟΛΟΣ. Αυτό ψάχνουμε σαν ομάδα και στην παράσταση ΕΡΩΤΟΣ ΥΒΡΙΣ που παρουσιάστηκε την προηγούμενη σεζόν στο Ίδρυμα Κακογιάννης και θα επαναληφθεί από Οκτώβρη το έχουμε προσεγγίσει σε μεγάλο βαθμό και με την συμμετοχή βέβαια του Simone Mongelli στα κρουστά. Στην παράσταση στα Ιωάννινα ο ρυθμός και ο ήχος είναι τα βασικά χαρακτηριστικά γιατί κυριαρχεί η μουσική και τα κρουστά.

Εσείς πως ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη μουσική; Υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που σας παρακίνησαν;

Όχι δεν με παρακίνησε κάποιος. Έγινε. Απλά έγινε. Έχω πει πολλές φορές ότι ερωτεύθηκα το θέατρο, παντρεύτηκα την μουσική, ζωγράφιζα, έχω ασχοληθεί με φωτογραφία, με κόμικς, έφτιαχνα φιγούρες Καραγκιόζη και έπαιζα κλπ. Μέσα στην τέχνη χωμένος από μωρό. Γι’ αυτό λέω ότι εάν υπήρχε ένα γεφυράκι που ενώνει τις τέχνες εγώ είμαι πάνω στο γεφυράκι. Δεν ξέρω λοιπόν. Απλά δεν θυμάμαι να κάνω τίποτα άλλο. Ανέβηκα στην σκηνή μια μέρα πριν από 52 χρόνια και από τότε δεν ξανακατέβηκα. Και μάλλον δεν το βλέπω να κατεβαίνω..

Κάθε συνεργασία έχει σίγουρα τη δική της γοητεία. Ξεχωρίζετε κάποια;

Δύσκολη ερώτηση. Το έχω πει πολλές φορές. Με διαμόρφωσαν όλοι ο καθένας με τον τρόπο του. Όμως καθοριστικό ρόλο για ότι είμαι σήμερα έπαιξε στην ζωή μου ο Θάνος Μικρούτσικος. Γιατί απλά με εμπιστεύθηκε, με έδωσε ρόλο, με έβγαλε μπροστά, με άφησε να ρισκάρω, μου έδωσε ευκαιρίες και τον ευχαριστώ. Ήταν το δημιουργικό ερέθισμα για να κολυμπήσω στα βαθιά της τέχνης χωρίς οξυγόνο. Βέβαια δεν ξεχνώ κανέναν. Θα χρειαζόταν ένα βιβλίο για να μνημονεύσω ονόματα. Με το 99% των Ηθοποιών, Σκηνοθετών, Μουσικών, Συνθετών, Τραγουδιστών, Ποιητών, Λογοτεχνών, Χορογράφων, Χορευτών, ας σκεφθεί ο καθένας όποιο όνομα θέλει.

Απωθημένα στην μουσική έχετε;

Όχι πραγματικά.

Υπάρχει κάποιο κρουστό που να σας εκφράζει περισσότερο;

Όχι. Για μένα τα πάντα είναι κρουστά. Ότι υπάρχει γύρω μας και επάνω μας.

«Δεν μπορώ να καθίσω, να βολευτώ με κάτι που ήδη ξέρω. Μου αρέσει να ψάχνω νέα πράγματα», έχετε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη. Αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς της ζωής σας;

Όχι με την κόρη μου είμαι εντάξει, δεν νομίζω ότι θα έψαχνα κάτι άλλο… χαχα. Όμως ισχύει για όλα τα υπόλοιπα. Δεν μου αρέσει η ακυμάτιστη ζωή, δεν με γοητεύει.

Πενήντα χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι πολλά. Κουραστήκατε ποτέ; Σκεφτήκατε να τα παρατήσετε;

Δεν κουράστηκα. Απλά θέλω να αλλάξω. Τώρα πια ασχολούμαι με τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα. Το θέατρο. Δεν μου αρέσει να ζω χωρίς ρίσκα. Με την μουσική δεν κινδυνεύω και αυτό δεν με κάνει δημιουργικό. Έχω στόχους για τα επόμενα 100 χρόνια..

Πόσο εύκολο είναι για νέους καλλιτέχνες να ακολουθήσουν το όνειρο τους στην Ελλάδα της κρίσης;

Είναι θέμα τρέλας και στόχων. Εάν βάλεις στόχο τον γαλαξία τότε θα βρεις μια θέση στα αστέρια. Είναι Ουτοπικό όραμα; ΝΑΙ.. Αλλά η ουτοπία είναι η μηχανή που σε κινεί να προχωρήσεις. Οι δειλοί ονειρεύονται, και οι γενναίοι οραματίζονται λένε οι Κινέζοι και μπορώ να επιβεβαιώσω ότι είναι έτσι..

Ποια ανάγκη σας οδήγησε να γράψετε το βιβλίο αυτοβιογραφικού χαρακτήρα «Μ’ ένα κύμβαλο αλαλάζον»;

Όλα τα παραπάνω. Να πω στους νέους ότι η διαδρομή είναι γεμάτη λακκούβες, αγκάθια, λάσπες αλλά είναι πολύ γοητευτική και γεμάτη αρώματα. Να προσπαθήσουν για το όραμα τους. Να μην δειλιάζουν. Να μην ζουν συμβατικά. Μου λένε όταν τα λέω αυτά … μα εσύ είσαι ο Τουλιάτος… η απάντηση είναι απλή. Δεν γεννήθηκα, ΕΓΙΝΑ…

Μελλοντικά σχέδια;

Πολλά. Πριν από όλα άμεσα συμμετέχω σαν κρουστός στην παράσταση του Ευριπίδη ΙΩΝ σε σκηνοθεσία της Ιόλη Ανδρεάδη που θα παιχτεί στο θέατρο ΔΩΔΩΝΗΣ στις 29 Ιουλίου με την Δήμητρα Χατούπη και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή. Τον Αύγουστο έχουμε και μια εκπαιδευτική κατασκήνωση στην Κοκινομηλιά της Εύβοιας. Μελλοντικά σαν Καλλιτεχνική Κοινότητα ΠΡΑΞΙΣ στο θέατρο κυρίως όπου ή σκηνοθετώ, ή παίζω, ή κάνουμε την παραγωγή, ή συμμετέχουν οι ΗΧΟΠΟΙΟΙ, ή παίζω κρουστά.

ΕΡΩΤΟΣ ΥΒΡΙΣ που έχω σκηνοθετήσει στο ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ από Οκτώβρη, ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ σε σκηνοθεσία του Νίκου Περέλη με παιδιά της ομάδας μου, Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΑΛΛΙΩΣ σε σκηνοθεσία της Αθηνάς Παππά απο Γενάρη του 2020 επίσης με παιδιά της ομάδας μου, ΤΑ ΒΥΣΣΙΝΑ σε κείμενο της Άννας Μωραίτου και σκηνοθεσία δική μου από Γενάρη του 2020 στο θέατρο ΛΥΧΝΟΣ, η παράσταση Stage Vibes σε κείμενα και σκηνοθεσία του Μάνου Μπάρτη και χορογραφίες του Jimmys Kalis στο Θέατρο ΚΝΩΣΣΟΣ από Σεπτέμβρη, η παράσταση ΑΝΘΡΩΠΟΣ με φωτογραφίες της Λίλια Αγάθου και σκηνοθεσία δική μου στο θέατρο ΛΥΧΝΟΣ από Φεβρουάριο του 2020, κ.α. Στον χώρο μας γίνονται μαθήματα, σεμινάρια με τους σκηνοθέτες και ηθοποιούς Γιώργο Ρούφα, Νίκο Χατζηπαππά, με τον ντράμερ Βασίλη Παπανικολάκη, κ.α. Με την Μουσική δεν ξέρω ακόμα τι θα κάνω και εάν θα κάνω κάτι.