Ο 21χρονος φοιτητής από τη Συρία, Ραμπέα Αλζόρι, ο οποίος κρατήθηκε για έναν ολόκληρο μήνα σε κεντρική φυλακή της Χομς, βρέθηκε στην Αθήνα στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που διοργάνωσε η Ελληνική Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Λαό της Συρίας την Τρίτη και περιγράφει στην “Αυγή” την τρομακτική εμπειρία του. Ο Αλζόρι σπούδαζε μηχανικός στο πανεπιστήμιο Αλ Μπάαθ αλλά “βέβαια, όταν με απελευθέρωσαν με είχαν διαγράψει από τους φοιτητικούς καταλόγους”.
 

Ads

Συνέντευξη στην Αναστασία Γιάμαλη

* Βλέπω το χέρι σας μελανιασμένο. Τι συνέβη;

Το χέρι μού το έσπασε μέλος των δυνάμεων ασφαλείας, επειδή διαδήλωνα και φώναζα “Ελευθερία-Ελευθερία”. Στη συνέχεια, με έδιωξαν και από το πανεπιστήμιο. Με συνέλαβαν και με φυλάκισαν επειδή ζητούσα την απελευθέρωση της χώρας μου.

* Ποια ήταν η αφορμή για τη σύλληψή σας;

Μαγνητοσκοπούσα την πορεία για να την ανεβάσω στο Διαδίκτυο, για να δει και να καταλάβει ο κόσμος, αυτός ήταν ο λόγος που με συνέλαβαν, ότι κρατούσα μια κάμερα στο χέρι μου.
 

* Πόσο καιρό σάς είχαν φυλακισμένο;

Έναν ολόκληρο μήνα. 

* Πώς μπήκατε στο κίνημα και πώς αποφασίσατε πως θέλετε να συμμετέχετε στις κινητοποιήσεις;

Πρώτη φορά που βγήκα στον δρόμο ήμασταν 15 άτομα και απέναντί μας είχαμε 200 αστυνομικούς. Θυμάμαι πολύ καλά ότι στις 24 Μαρτίου 2011 βγήκα στον δρόμο για πρώτη φορά. Στη συνέχεια, μαζικοποιήθηκε όλο αυτό και πήρε διαστάσεις εξέγερσης. 

* Ποιες ήταν οι συνθήκες κράτησής σας;

Ήμουν για 5 μέρες άυπνος, καθώς οι αστυνομικοί δούλευαν με βάρδιες για να μας κρατούν ξύπνιους σε ένα κελί όπου μας είχαν μαζεμένους για να μας βασανίζουν. Κάποια φορά με κρατούσαν από το ταβάνι με χειροπέδες κρεμασμένο στον αέρα για ώρες. Μας έκαναν ράμματα χωρίς νάρκωση. Το χέρι μου ακόμη δεν κλείνει, έχω πρόβλημα με το γόνατό μου διότι επί 12 ημέρες δεν μπορούσα να περπατήσω και επί 3 μέρες δεν μπορούσα να φάω.
Με κρατούσαν στις κεντρικές φυλακές της Χομς. Μας είχαν 10 άτομα σε ένα δωμάτιο 2 επί 1, επί πέντε μέρες δεν είχαμε χώρο ούτε να κουνηθούμε, μας τάιζαν κάθε δύο μέρες ένα αυγό για τον καθένα μας. Όταν με άφησαν, βρέθηκα να με έχουν διαγράψει από το πανεπιστήμιο.
 

* Σκοπεύετε να παραμείνετε στην Ελλάδα;

Θα σπουδάσω στην Πάτρα, αλλά θέλω να πάω στη χώρα μου για να συνεχίσω να αγωνίζομαι.
 

* Τι λέτε σε όλους τους συμπατριώτες σας που ζουν υπό καθεστώς φόβου στη χώρα σας;

Να μη σταματήσουν να αγωνίζονται. Όλο αυτό που συμβαίνει πρέπει και είμαι σίγουρος πως θα βγάλει κάπου. Τους καλώ να συνεχίσουν να αγωνίζονται για την ανατροπή του Άσαντ και του καθεστώτος του.
 

Πηγή: Αυγή