Με ένα σύστημα εικονικής κληρονομιάς απαντά η Google, σε ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα που ταλανίζουν τη «ψηφιακή ζωή» του σύγχρονου ανθρώπου: τι θα συμβεί στους διάφορους διαδικτυακούς λογαριασμούς ενός χρήστη, μετά το θάνατό του; Επιμέλεια: Γρηγόρης Καυκιάς

Ads

Όπως δημοσίευσε η αμερικανική ιστοσελίδα Mashable, η Google ανακοίνωσε την Πέμπτη τη δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας που θα επιτρέπει στο χρήστη να «κληροδοτήσει» κατά βούληση την ψηφιακή του περιουσία.
 
Η ψηφιακή αυτή διαθήκη μπορεί να περιλαμβάνει την εντολή οριστικής κατάργησης  ή κληροδότησης σε κάποιον τρίτο, των λογαριασμών ενός χρήστη σε υπηρεσίες της Google όπως Gmail, Picasa, Google+, Blogger κλπ. 
 
Η διαδικασία απλή: Ο χρήστης θα μπορεί να ορίσει μια περίοδο αδράνειας των λογαριασμών του, π.χ. έξι μήνες, με την πάροδο της οποίας η Google θα «εκτελεί» την ηλεκτρονική του διαθήκη.  Μάλιστα, προκειμένου να είναι 100% σίγουρη  η εταιρεία πως ο χρήστης δεν λείπει απλά σε ένα πολυήμερο ταξίδι ή δεν είναι άρρωστος, θα του στέλνει προηγουμένως ένα προειδοποιητικό e-mail και ένα μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο ώστε να του δώσει μια τελευταία ευκαιρία να εμφανιστεί. Αν δεν το κάνει, τότε θα θεωρείται νεκρός!
 
Όπως σχολιάζει η Mashable, «αυτή η υπηρεσία δίνει στη Google ένα πλεονέκτημα σε σχέση με το Facebook, η πολιτική του οποίου για τη «μετά-θάνατον ζωή» προβλέπει απλά τη μετατροπή του προφίλ του χρήστη σε μια σελίδα-μνημείο, με τη δυνατότητα των εξουσιοδοτημένων από τον ίδιο να κλείσουν οριστικά το προφίλ του. Αλλά το Facebook δεν παρέχει καμιά λειτουργία που να επιτρέπει να αποφασίσει εκ των προτέρων ο χρήστης τι θα γίνει μετά το θάνατό του».
 
Το 2009 η Γκιγιεμέτ Φορ δήλωσε στο Rue89 σχετικά με αυτό: «Στο Facebook δεν πεθαίνουμε ποτέ. Ήδη έχουν πεθάνει δύο από τους φίλους μου. Την περασμένη εβδομάδα το Facebook μου υπενθύμισε τα γενέθλια ενός εκ των δύο».
 
Η Google φαίνεται πως είναι σε καλό δρόμο προς την υλοποίηση της υπηρεσίας, πράγμα που δηλώνει και την ύπαρξη ενδιαφέροντος εκ μέρους των χρηστών, χωρίς αυτό να σημαίνει, ωστόσο, ότι το εγχείρημα είναι και το πλέον εύκολο.
 
Για παράδειγμα, η διαχείριση των ψηφιακών αγορών, όπως βιβλία, ή μουσικά κομμάτια κτλ που αποθηκεύονται στον πάροχό τους, π.χ. Amazon, παραμένει ακόμα άλυτη. Ο χρήστης μπορεί σε αυτές τις περιπτώσεις να αγοράζει την «άδεια» να αναγνώσει ή να ακούσει αυτό το υλικό αλλά δεν του δίνεται η δυνατότητα να το κληροδοτήσει σε άλλον.
 
Όπως φαίνεται, θα χρειαστεί καιρός για να μπορέσει ο σύγχρονος χρήστης να «φύγει» ήρεμος!