Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων δημοσίευσε έρευνα που δείχνει ότι ο αριθμός των σπερματοζωαρίων μειώθηκε περισσότερο από το μισό παγκοσμίως τα τελευταία 50 χρόνια και ότι μάλιστα η μείωση επιταχύνθηκε.

Ads

Οι καθηγητές Hagai Levine και Shanna Swan, οι οποίοι μελετούν την αναπαραγωγική υγεία για δεκαετίες και δημοσίευσαν αυτά τα ευρήματα, έκαναν παραλληλισμούς με την κλιματική κρίση.

Μιλώντας στο Euronews ανέφεραν πως και για την κλιματική κρίση υπήρχε αρχικά απαξίωση αλλά τελικά, αναγνωρίσαμε ότι υπήρχε πρόβλημα και μόνο τότε δεχτήκαμε να αναλάβουμε την ευθύνη και να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τα πράγματα.

Όπως σημειώνουν, λοιπόν, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι σημαντικός για την γονιμότητα, αλλά δεν είναι το παν. Όταν ένας άνδρας πηγαίνει για έλεγχο γονιμότητας και κάνει μια ανάλυση σπέρματος, εξετάζονται τρεις βασικές παράμετροι: ο αριθμός των σπερματοζωαρίων, αλλά και η κινητικότητα και η μορφολογία του σπέρματος.

Ads

Ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι απλώς ευκολότερος να παρακολουθείται με συνέπεια. Οι τεχνικές ανάλυσης σπέρματος έχουν εξελιχθεί με την πάροδο των ετών, αλλά η μέτρηση του σπέρματος βασίστηκε κυρίως σε μια αρκετά απλή συσκευή που ονομάζεται αιμοκυτταρόμετρο. Στη μετα-ανάλυση της έρευνας για τον αριθμό των σπερματοζωαρίων από το 1973, η ομάδα του Levine και του Swan επέλεξε μόνο μελέτες – 223 από αυτές – που χρησιμοποίησαν αυτή τη μέθοδο.

Παρατήρησαν ότι, ενώ ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι «ατελής δείκτης για τη γονιμότητα», συνδέεται στενά με τις πιθανότητες για αυτήν.

Η ομάδα των Levine και Swan σημειώνει ότι η έρευνα έδειξε πως άνδρες με κάτω από ένα όριο 40-50 εκατομμυρίων σπερματοζωαρίων/ml -ο παγκόσμιος μέσος όρος βρίσκεται επί του παρόντος περίπου στα 49 εκατομμύρια/ml- έχουν μειωμένες πιθανότητες γονιμότητας.

Τι επηρεάζει την γονιμότητα;

Ενώ η μελέτη τους δεν διερεύνησε τις αιτίες της πτώσης του αριθμού των σπερματοζωαρίων, οι Levine και Swan επισημαίνουν τον ρόλο του τρόπου ζωής και των ανθρωπογενών χημικών ουσιών που είναι πανταχού παρόντες στον σύγχρονο κόσμο μας.

Εξάλλου, πολλά από τα τρόφιμα που τρώμε και τα καθημερινά προϊόντα που χρησιμοποιούμε είναι συσκευασμένα σε πλαστικά – από τα καλλυντικά και τα προϊόντα καθαρισμού μας μέχρι τα ποπ κορν και τα γεύματα σε πακέτο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε φούρνο μικροκυμάτων. Οι χημικές ουσίες από αυτά τα πλαστικά διοχετεύονται στο φαγητό μας, στο περιβάλλον μας και στο σώμα μας.

Η Swan εμβάθυνε στο θέμα σε ένα βιβλίο το «Count Down» και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Το βιβλίο της περιγράφει πώς η χημική ρύπανση βλάπτει τη γονιμότητα και οδηγεί στο να γεννιούνται περισσότερα μωρά (και ζώα) με αναπαραγωγικές διαταραχές και μικρότερα πέη.

Η έρευνα δείχνει ότι χημικές ουσίες όπως οι φθαλικές ενώσεις μπορούν να επηρεάσουν έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες διαφοροποίησης του φύλου ενός ατόμου: τη μέτρηση μεταξύ του πρωκτού και του οσχέου, γνωστή ως ανωγεννητική απόσταση (AGD).

Το AGD ενός αρσενικού είναι συνήθως διπλάσιο από το μήκος του AGD μιας γυναίκας, αλλά μπορεί να είναι μικρότερο εάν η παραγωγή τεστοστερόνης είναι μειωμένη κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όταν η απελευθέρωση αυτής της ορμόνης είναι το κλειδί για ένα γενετικά αρσενικό έμβρυο να αναπτύξει όρχεις και πέος.

«Αν η τεστοστερόνη δεν είναι εκεί την κατάλληλη στιγμή και δεν είναι αρκετή, τότε αυτή η διαδικασία διαφοροποίησης δεν συμβαίνει ή δεν ολοκληρώενται», εξήγησε η Swan.

Σε μια μελέτη που διεξήχθη σε φοιτητές στη Νέα Υόρκη πριν από μια δεκαετία, η Swan διαπίστωσε ότι οι άνδρες με AGD κάτω από τη διάμεση τιμή των 5 cm είχαν επτά φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων, τοποθετώντας τους στην κατηγορία των «υπογόνιμων».

Άλλες χημικές ουσίες είναι επίσης ύποπτες ότι παρεμβαίνουν στην πρώιμη ανάπτυξη των όρχεων. Μια πρόσφατη μελέτη σε 864 νεαρούς άνδρες από τη Δανία διαπίστωσε ότι όσοι εκτέθηκαν στη μήτρα σε υψηλότερα επίπεδα «για πάντα χημικές ουσίες» γνωστές ως PFAS είχαν σταθερά χαμηλότερο αριθμό σπερματοζωαρίων και υψηλότερο ποσοστό ακίνητων σπερματοζωαρίων στην ενήλικη ζωή.

Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί λένε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να εντοπιστεί τι πραγματικά διαταράσσει την παραγωγή τεστοστερόνης στο κρίσιμο χρονικό παράθυρο της ανάπτυξης των γεννητικών οργάνων στην αρχή της εγκυμοσύνης.

Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι  ο καθιστικός τρόπος ζωής, το άγχος και η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών παίζουν πιθανότατα κάποιο ρόλο.

Η παχυσαρκία συνδέεται επίσης με τον διαβήτη τύπου 2, ο οποίος αυξάνει τον κίνδυνο στυτικής δυσλειτουργίας.

Σε μια πρόσφατη μελέτη στη Δανία, οι παχύσαρκοι άνδρες που ακολούθησαν μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων οκτώ εβδομάδων και έχασαν κατά μέσο όρο 16,5 κιλά, είδαν 40 τοις εκατό βελτίωση στον αριθμό των σπερματοζωαρίων τους.

Αυτή η ώθηση διατηρήθηκε για έναν ολόκληρο χρόνο στους άνδρες που διατήρησαν την απώλεια βάρους, αλλά όχι σε εκείνους που ανέκτησαν βάρος.