Πολλοί άνθρωποι στην Κίνα θέλουν να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια, αλλά  δυσκολεύονται να βρουν σύντροφο. Σήμερα υπάρχουν περίπου 200 εκατομμύρια singles. Η δεκαετής πολιτική στη χώρα που επιτρέπει σε κάθε οικογένεια να κάνει ένα μόνο παιδί, οδήγησε σε μια ανισορροπία των φύλων. Για κάθε 114 άνδρες στην Κίνα, αντιστοιχούν 100 γυναίκες, ενώ συνολικά υπάρχουν 30 εκατομμύρια περισσότεροι άνδρες από τις γυναίκες. Και κανένας Κινέζος δεν θέλει να παραμείνει άγαμος, γιατί γνωρίζει ότι αυτό θα έχει ως συνέπεια τον γρήγορο κοινωνικό του θάνατο στη χώρα.

Ads

Η αγάπη κι ο έρωτας έχει γίνει ένα περίπλοκο ζήτημα στην Κίνα. Η οικονομική άνθηση της χώρας αποξενώνει τους ανθρώπους, απομακρύνοντάς τους από τα χωριά και τις μικρές πόλεις. Για αιώνες, οι γονείς πάντρευαν τα παιδιά τους με συντρόφους που είχαν το ίδιο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο. Αλλά η οικονομική άνθηση άλλαξε δραματικά τις προσωπικές σχέσεις των Κινέζων, η χώρα αναπτύσσεται ταχύτερα και οι κάποιοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε αυτό. Ο συνδυασμός της ελευθερίας του να επιλέγεις και της κοινωνικής πίεσης είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση για πολλούς. Χιλιάδες εκπαιδευτές φλερτ, μεσίτες γάμου και γκουρού αγάπης απασχολούνται τώρα στην Κίνα με στόχο να βοηθήσουν τον κόσμο να βρει την πραγματική ευτυχία.

Η Baihe, η μεγαλύτερη πλατφόρμα για άτομα που αναζητούν κάποιον να παντρευτούν, έχει πάνω από 300 εκατομμύρια μέλη και 3.000 υπαλλήλους. Οι ψυχολόγοι του Baihe ταξιδεύουν σε όλη τη χώρα για να κρατήσουν το χέρι των ξεχασμένων singles, οι ειδικοί της αγάπης παραδίδουν μπουκέτα λουλουδιών στους αγαπημένους και εκτελούν χρέη ντετέκτιβ σε άτομα που πιθανώς απατούν το σύντροφο τους. Αναθεωρούν τη φερεγγυότητα των υποψηφίων για γάμο και κανονίζουν για τα δάνεια ανδρών που οικονομικά δεν μπορούν αντέξουν την αγορά ενός σπιτιού. Οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με το προξενιό στην Κίνα έχουν έσοδα αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο.

Αλλή μία κερδοφόρα επιχείρηση είναι η Feel Love Flirt Academy, που προσφέρει μαθήματα φλερτ. Στο μοντέρνο εμπορικό «Intimate City» στην πόλη Hangzhou, ο 26χρονος Dr. Love διδάσκει στους μαθητές του πώς να «κυνηγούν τη λεία τους» και να προσεγγίζουν άτομα που τους ενδιαφέρουν. Ο Liu είναι ένας από τους πολλούς μαθητές του Dr. Love. Οι γονείς του τον πιέζουν να παντρευτεί. «Έχουν δουλέψει σκληρά», λέει ο Liu στο Spiegel. «Τώρα, πρέπει να τους ευχαριστήσω. Και θα ήταν κρίμα να μην σέβομαι τις επιθυμίες τους».

Ads

Μια μοιραία πολιτική

Όλα άρχισαν το 1979, όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ξεκίνησε την πολιτική του για τη γέννηση ενός παιδιού, ένα ριζοσπαστικό πείραμα που διήρκεσε 35 χρόνια. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, ο Μάο Τσε Τουνγκ ενθάρρυνε τους πολίτες του να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Ωστόσο, ο μεταρρυθμιστής Deng Xiaoping ανακοίνωσε ότι η άνοδος της Κίνας θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με λιγότερες γεννήσεις. Οι γυναίκες υποβλήθηκαν σε αναγκαστική στείρωση και εκτρώσεις. Οι στρατηγικοί της Κίνας δημιούργησαν έναν πληθυσμό που θα είναι αρκετά αρσενικός,  και αρκετά μικρός για να τροφοδοτήσει την αγορά εργασίας.

Για πολλούς άνδρες, η υπεροχή τους δεν είναι το μόνο μειονέκτημα. «Αν πρόκειται να είσαι άνδρας, τότε σίγουρα δεν θέλεις να κατάγεσαι από το Jiangxi», λέει ο Liu. Το γεγονός ότι προέρχεται από αυτή τη σχετικά φτωχή επαρχιακή περιοχή στα νοτιοανατολικά ελαττώνει σημαντικά τις προοπτικές του για να βρει ταίρι. Η καταγωγή ενός υποθετικού συζύγου είναι εξαιρετικά σημαντική για τις πολύ καλά μορφωμένες Κινέζες, οι οποίες εκτιμούν το κύρος και την κοινωνική θέση κάποιου, αλλά και την ακίνητη περιουσία. «Αυτό κάνει τη ζωή ιδιαίτερα δύσκολη για εκατομμύρια ανύπαντρους εργαζόμενους. Υπάρχουν τρία βασικά εμπόδια για να βρεις ταίρι: η έλλειψη χρημάτων, χρόνου και διασυνδέσεων. Επίσης ποτέ δεν είχα κάποιο πρότυπο όσον αφορά τις ερωτικές σχέσεις», πρόσθεσε ο Liu.

Το χωριό των εργένηδων

Μετά το σχολείο, ο Liu μετανάστευσε στην πόλη όπως εκατομμύρια άλλοι. Αυξανόμενος αριθμός «νυφών» από τη Βόρεια Κορέα ή την Καμπότζη άρχισαν να φτάνουν στο «χωριό των εργένηδων». Οι γονείς αναζητούν ξένες γυναίκες για τους γιους τους μόνο από απόλυτη απελπισία, ενώ οι εργαζόμενοι των Ηνωμένων Εθνών αναφέρουν ότι σημειώθηκε επίσης αύξηση της εμπορίας ανθρώπων στις αγροτικές περιοχές.

Ο Liu έχει επτά εφαρμογές για dating (dating apps) στο κινητό του τηλέφωνο, συμπεριλαμβανομένου του Tantan, η απάντηση της Κίνας στο Tinder. Η φωτογραφία που έχει βάλει στο προφίλ τον δείχνει να κάνει τοξοβολία, παρόλο που δεν έχει ιδέα για το άθλημα. Ο Dr. Love τράβηξε τις φωτογραφίες και συνέστησε στον Liu να τις χρησιμοποιήσει, καθώς είναι ελκυστικό για τις γυναίκες να βλέπουν ότι ασχολείται με τον αθλητισμό.

Ωστόσο, και οι πλούσιοι μπορεί να είναι άτυχοι στον έρωτα. Υπάρχουν άνθρωποι που επενδύουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στην αναζήτηση μιας νύφης. Μπορούν επίσης να υποφέρουν εξαιτίας του κοινωνικού στάτους τους και να αγωνίζονται να φαίνονται τέλειοι, ώστε να είναι αντάξιοι της περιουσίας τους.

Επάγγελμα «προξενήτρα»

Το πρακτορείο Diamond Love εδρεύει περίπου 200 χιλιόμετρα από τη Σαγκάη, τη λαμπρή επιχειρηματική μητρόπολη της Κίνας. Έχει πέντε εκατομμύρια μέλη και κάποια από αυτά πληρώνουν έως και 15.000 δολάρια το μήνα για «έξτρα υπηρεσίες» που υπόσχονται σε αυτούς τη σύζυγο των ονείρων τους. Εκατοντάδες σύμβουλοι και 200 «προξενήτρες» πλήρους απασχόλησης βρίσκονται σε έξι τοποθεσίες σε ολόκληρη τη χώρα.

«Χρειαζόμαστε τέσσερις γυναίκες με αυτό το ύψος, δίπλωμα ανώτερου πανεπιστημίου και πολύ λευκό δέρμα», λέει η Ren Xuemei σε δύο εργαζόμενους που αναζητούν για γυναίκες. Η Ren είναι επαγγελματίας προξενήτρα. Η κομψή 42χρονη γυναίκα που έχει σπουδάσει ψυχολογία γνωρίζει τα προβλήματα της ανώτερης τάξης όπως κανείς άλλος. Για την επιλογή γυναίκας υπάρχει ερωτηματολόγιο για την εξωτερική εμφάνιση της και τον χαρακτήρα. Η Ren υποστηρίζει ότι οι περισσότεροι προτιμούν «πολύ λευκό δέρμα με απαλή υφή», «ένα ωραίο πρόσωπο και πτυχίο από ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο». Μια γυναίκα, λέει, θα πρέπει να είναι κάτω των 30 ετών, «με ζεστή προσωπικότητα και να έχει δουλειά». Οι περισσότεροι μάλιστα επιθυμούν να έχει «όσο το δυνατόν λιγότερη εμπειρία σχέσεων στο παρελθόν».

Ο πιο περίεργος πελάτης της Ren είναι ένας 47χρονος άνδρας, που του έχει δώσει το ψευδώνυμο «Mr. Rich» και πληρώνει σχεδόν 130.000 ευρώ το μήνα, για να βρει το σωστό ταίρι.

Αμέτρητες Προσδοκίες

Ο Mr. Rich είναι ένας από τους Fuyidai, όπως ονομάζεται η πρώτη γενιά πλούσιων Κινέζων. Έρχεται από ένα μέτριο υπόβαθρο και άρχισε να επενδύει στο εξωτερικό. «Η ελίτ της Κίνας έχει συνηθίσει να είναι πάντα το αφεντικό, έτσι έχουν ανυπολόγιστες προσδοκίες».

«Ο Mr. Rich είναι αδύνατος, καπνίζει πάρα πολύ και δεν είναι είναι τόσο ωραίος εμφανισιακά. Πιστεύει όμως ότι αξίζει την ωραιότερη γυναίκα και έχει υπογράψει μια ετήσια σύμβαση με την Diamond Love, μέσω της οποίας έχει το δικαίωμα να συναντάει πέντε γυναίκες το μήνα», προσθέτει η Ren.

Ένας πελάτης είδε 3.000 γυναίκες στη βάση δεδομένων του πρακτορείου και τις απέρριψε είτε επειδή είχαν μικρές ατέλειες είτε επειδή ήταν ψηλές. Ένας άλλος παραπονέθηκε για κάθε ατέλεια του δέρματος.

Οι «προξενήτρες» της Diamond Love κινούνται σε εννέα πόλεις, αναζητώντας σε πανεπιστήμια, ακαδημίες και πολυτελείς μπουτίκ για γυναίκες που ξεχωρίζουν στο πλήθος, ώστε να ικανοποιήσουν και τα πιο απαιτητικά γούστα.

Σημειώνεται, ότι η κοινωνική θέση ενός ατόμου στην Κίνα καθορίζεται από τις αρχές. Το αποκαλούμενο σύστημα Hukou για την καταχώρηση των νοικοκυριών, χωρίζει όλους τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες: αγροτικές ή αστικές. Ο τόπος όπου ένας Κινέζος είναι εγγεγραμμένος καθορίζει την πρόσβασή του σε γιατρούς, σχολεία – και επίσης σε αστικές, μεσαίες γυναίκες. Κάποιος που μετακομίζει στην πόλη μπορεί, με λίγη τύχη, να αποκτήσει τα ίδια προνόμια με τους ανθρώπους που γεννήθηκαν εκεί.

Επιπλέον, οι Κινέζοι γονείς επενδύουν συχνά ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων τους στην ανάπτυξη του μοναδικού τους παιδιού, περιθάλποντάς τον σαν πρίγκιπα ή πριγκίπισσα. Είναι χαρούμενοι μόνο όταν το έργο τους στέφεται με την άφιξη του τέλειου συζύγου.

Σε μια εποχή όπου ως νούμερο ένα ασθένεια χαρακτηρίζεται η κατάθλιψη και όλο και περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν πως υποφέρουν από μοναξιά και αδυναμία να συνάψουν σχέσεις, η βιομηχανία θα συνεχίζει να βρίσκει τους πιο ακραίους τρόπους για συνοικέσια…