Με το «σταγονόμετρο» φαίνεται πως λαμβάνουν αποφάσεις οι ευρωπαίοι ηγέτες, την ώρα που οι πολίτες της ΕΕ έρχονται αντιμέτωποι με το κύμα αυξήσεων, τόσο στην ενέργεια όσο και σε άλλους τομείς.

Οι υπουργοί Ενέργειας της Ένωσης συναντώνται στην Πράγα, σε μια άτυπη συνάντηση, προπαρασκευαστική της τακτικής Συνόδου Κορυφής στο τέλος της άλλης εβδομάδας.

Ένα από τα βασικά σημεία, είναι η πιθανή μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Στόχος είναι να υπάρξουν διαβουλεύσεις προκειμένου να επιτευχθεί μια μακροπρόθεσμη λύση για την αποσύνδεση των τιμών του φυσικού αερίου από αυτές της ηλεκτρικής ενέργειας.

Δύο είναι οι βασικές προτάσεις που βρίσκονται στο τραπέζι: Από τη μια, η πρόταση που προωθούν κατά βάση η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πολωνία και το Βέλγιο.

Οι παραπάνω χώρες έχουν υποβάλει ενημερωτικό υπόμνημα στα μέλη του Συμβουλίου, απαντώντας στις ενστάσεις της Επιτροπής, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες θετικές στην ιδέα ενός πλαφόν είναι συνολικά 16 χώρες. Δώδεκα χώρες όμως εξακολουθούν να προβάλλουν αντιρρήσεις, με πρώτη τη Γερμανία που θεωρεί, όπως και η Επιτροπή, ότι η συγκεκριμένη ιδέα θα θέσει σε κίνδυνο τις προμήθειες ενέργειας.

Η πρόταση αφορά τη θέσπιση ενός ανώτατου ορίου για όλο το φυσικό αέριο που εισάγεται στην Ευρώπη,  με  έναν «δυναμικό διάδρομο» διακυμάνσεων και δυνατότητας συναλλαγών πάνω από το πλαφόν στην περίπτωση που δεν καλύπτεται η ζήτηση.

Από την άλλη υπάρχει η γαλλική πρόταση, για επιβολή πλαφόν στο φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή, την οποία απορρίπτουν η Ελλάδα και άλλα κράτη-μέλη, επειδή δεν περιλαμβάνει τα 2/3 της αγοράς φυσικού αερίου, δηλαδή αυτή που καταναλώνεται από τη βιομηχανία και για τη θέρμανση των κατοικιών.

Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα θεωρεί πως δημιουργεί μια οικονομική υποχρέωση χωρίς ξεκάθαρο οικονομικό όριο, όπως και αντικίνητρα για χαμηλές τιμές, ενώ αυξάνει σημαντικά τη ζήτηση αερίου, αφού θα καταστήσει τον άνθρακα πιο ακριβό, κάτι που η Ευρώπη δεν επιθυμεί στην παρούσα συγκυρία.

Γενικότερα, επειδή οι ευρωπαϊκές αποφάσεις λαμβάνονται με το «σταγονόμετρο», οι κυβερνήσεις λαμβάνουν οι ίδιες μέτρα στήριξης, δίχως να περιμένουν μια κοινή ευρωπαϊκή παρέμβαση. Μπροστά στον ομολογουμένως δύσκολο χειμώνα που έρχεται ωστόσο, ίσως η Ευρώπη να πρέπει να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα.