Αποζημιώσεις αλλά και δημόσια συγνώμη για την επίθεση στο τουρκικό πλοίο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας απαιτεί από το Ισραήλ η Τουρκία. «Η υπόθεση αυτή θα είναι καθοριστική για το κατά πόσο η διεθνής κοινότητα επιθυμεί την ανωτερότητα του δικαίου. Κανένα κράτος δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του υπεράνω του δικαίου. Η υπευθυνότητα πρέπει να αντικαταστήσει την ατιμωρησία. Το Ισραήλ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και, ζητώντας συγγνώμη, να αποζημιώσει τις ζημιές και τους θανάτους που έχει προκαλέσει με την κατά παράβαση του δικαίου επίθεσή του» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην τουρκική έκθεση που είχε παρουσιαστεί στον ΟΗΕ την 1η Σεπτεμβρίου 2010 και δημοσιεύτηκε σήμερα από το τουρκικό πρακτορείο «Αναντολού».

Ads

«Οι Ισραηλινοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ από τα ελικόπτερα και προτού ακόμη επιβιβαστεί κάποιος στρατιώτης στο κατάστρωμα του πλοίου, είχαν σκοτώσει δύο άοπλους. Κατά την επίθεση, οι Ισραηλινοί στρατιώτες έκαναν χρήση υπερβολικής και δυσανάλογης βίας. Οι επιβάτες του πλοίου έκαναν νόμιμη άμυνα, δίχως όπλα» αναφέρει η τουρκική έκθεση.

Σύμφωνα με την τουρκική έκθεση η χρήση φυσικής και ψυχολογικής βίας από μέρους των Ισραηλινών στρατιωτών συνεχίστηκε και μετά την επίθεση καθώς «χτύπησαν και γρονθοκόπησαν τους επιβάτες και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς το λιμάνι του Άσντοντ και τους άφησαν εκτεθειμένους με χειροπέδες, κάτω από τον ήλιο». Τονίζει επιπλέον, ότι «έγινε σωματική έρευνα σε κάποιους από τους επιβάτες τους οποίους έγδυσαν, ενώ υπήρξε ανάρμοστη συμπεριφορά εναντίον των γυναικών επιβατών, πολλές από τις οποίες τις έγδυσαν και έκαναν έλεγχο σε αυτές με ανιχνευτές μετάλλου, ανάμεσα στα πόδια τους».

Η έκθεση αναφέρει ότι η δολοφονία 9 άοπλων επιβατών κατά την επίθεση συνιστά κατ’ αρχάς παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή που αναφέρεται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα το οποίο κύρωσε και το Ισραήλ το 1991 και επισημαίνει ότι η συμπεριφορά του ισραηλινού στρατού συνιστά «κατάφωρη» παραβίαση τόσο του άρθρου 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, όσο και της Διεθνούς Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, την οποία επίσης κύρωσε το 1991 το Ισραήλ. Επιπλέον τονίζεται ότι η επίθεση στα διεθνή ύδατα συνιστά παραβίαση της ελευθερίας και της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας.