Μια νέα ευρωπαϊκή οδηγία περί αμυντικών συμβάσεων, η οποία θα περάσει στις εθνικές νομοθεσίες τον Αύγουστο του 2011, στοχεύει να ρίξει άπλετο φως στις παράνομες πρακτικές στις οποίες επιδίδονται οι εταιρείες του τομέα της Άμυνας. Παράλληλα, η οδηγία αναμένεται να περιορίσει τις δυνατότητες των κρατών μελών να επικαλούνται το ζήτημα της εθνικής ασφάλειας για να καθιερώσουν αντισταθμιστικά οφέλη, τα οποία σε κάθε άλλη περίπτωση απαγορεύονται από το δίκαιο της ΕΕ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Valentina Pop στη διαδικτυακή πύλη euobserver.com, η ανάγκη για την οδηγία προέκυψε ύστερα από την έρευνα επιθεωρητών του Μονάχου πάνω στη γνωστή γερμανική εταιρεία Ferrostaal, η οποία κατηγορείται για δωροδοκία, με σκοπό -μεταξύ άλλων- την εξασφάλιση αμυντικών συμφωνιών με την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Μέσα από την έρευνα, αποκαλύφθηκε ότι, πέρα από τη συναλλαγή της πώλησης υποβρυχίων σε Ελλάδα και Πορτογαλία, υπήρξε και ένα ποσό με αντισταθμιστικά οφέλη της τάξεως του ενός δισεκατομμυρίου υπό τη δικαιολογία της εθνικής ασφάλειας.

Η οδηγία θεωρείται απαραίτητη, καθώς ο εθελοντικός κώδικας συμπεριφοράς, ο οποίος υιοθετήθηκε πέρσι από όλα τα κράτη μέλη εκτός από τη Ρουμανία, κρίνεται ανεπαρκής. Η αιτία είναι ότι καθώς δεν αναφέρεται στη διαφθορά, φαινόμενο το οποίο, σύμφωνα με τη Διεθνή οργανισμό Διαφάνειας, (Transparency International) εμφανίζεται συχνά στον τομέα της άμυνας.

Ας σημειωθεί ότι, στο άρθρο, πέρα από τις στρεβλώσεις που προκαλούν στην ευρωπαϊκή αγορά οι παράνομες συμφωνίες στις αμυντικές δαπάνες, γίνεται λόγος και για την «υποκρισία της Ε.Ε.» που από τη μία επιτρέπει στην Ελλάδα και την Πορτογαλία να διαθέτουν ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού τους σε αμφισβητούμενες αμυντικές δαπάνες ενώ από την άλλη απαιτεί από τις χώρες αυτές να ακολουθήσουν πολιτική λιτότητας για την περικοπή των δαπανών τους.

Τέλος, στο δημοσίευμα γίνεται επίσης αναφορά σε δήλωση του Nick Witney, ενός ειδικού στον τομέα της άμυνας στη βρετανική δεξαμενή σκέψης European Council on Foreign relations: «Το αξιοσημείωτο σχετικά με την περίπτωση της Ελλάδας και της Πορτογαλίας είναι η ακαταλληλότητα αυτών των αγορών. Δε βγάζει νόημα το να τους πιέζεις για μια πολιτική λιτότητας και την ίδια στιγμή να τους πιέζεις να αγοράσουν όπλα. Αλλά εκεί που υπάρχει πλέγμα ασφάλειας, μυστικότητας και έλλειψης ανταγωνισμού, υπάρχει πάντα ανοιχτό πεδίο για την διαφθορά».