Στο στόχαστρο των αγορών βρίσκεται πλέον η Πορτογαλία, γεγονός που μπορεί να την υποχρεώσει να απευθυνθεί και αυτή στους εταίρους της και το ΔΝΤ, μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία, για οικονομική στήριξη, εκτιμούν αναλυτές. Οι πορτογαλικές αρχές, ωστόσο, επιμένουν πως οι καταστάσεις «πολύ διαφορετικές».

Ads

«Στις αγορές, η ιδέα που επικρατεί είναι πως μόλις λυθεί το θέμα της Ιρλανδίας, η Πορτογαλία θα βρεθεί στο στόχαστρο», δήλωσε την Παρασκευή ο Ζοάο Κραβίνιο, διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη και αρμόδιος για την Πορτογαλία.

Οι πορτογαλικές αρχές, όμως, επιμένοντας στις διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες, όπως είχαν κάνει και στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης την άνοιξη. Αντίθετα από άλλες χώρες, «η Πορτογαλία δεν γνώρισε κάποια φούσκα στην αγορά ακινήτων και το επίπεδο της χρέωσης είναι εντός του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης», υπογράμμισε χθες, Κυριακή, ο πρόεδρος της χώρας Άνιμπαλ Καβάκο Σίλβα, λέγοντας πως «ελπίζει ότι η παρέμβαση του ΔΝΤ δεν θα είναι απαραίτητη».

Σήμερα, ο πρωθυπουργός της χώρας, Ζοζέ Σόκρατες τόνισε πως η Πορτογαλία δεν χρειάζεται καμία βοήθεια για να ξεπεράσει τις δημοσιονομικές δυσκολίες, προσθέτοντας πως Πορτογαλία και Ιρλανδία δεν αποτελούν ανάλογες περιπτώσεις. «Ακούω πολλούς να μιλούν για το ΔΝΤ. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από καμία βοήθεια. Αυτό που έχει ανάγκη είναι να εγκριθεί ο προϋπολογισμός. Αυτοί των οποίων τη βοήθεια χρειάζεται η χώρα, είναι οι Πορτογάλοι», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Επιπλέον, εκτίμησε ότι το γεγονός πως η Ιρλανδία προσέφυγε στη βοήθεια των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης «θα επιτρέψει να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στις αγορές». «Η Πορτογαλία δεν έχει κανένα πρόβλημα με το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η Πορτογαλία δεν είχε ποτέ μία φούσκα και έχουμε δημοσιονομική κατάσταση που δεν συγκρίνεται με την Ιρλανδία», υποστήριξε ο Σόκρατες. Εξέφρασε τέλος την ελπίδα ότι «θα επικρατήσει ηρεμία στις αγορές και θα σταματήσει η φημολογία που δεν έχει κανένα νόημα».

Ο υπουργός Οικονομικών Φερνάντο Τεσέιρα ντος Σάντος έσπευσε από την πλευρά του να χαιρετίσει το βράδυ της Κυριακής το «σημαντικό» σχέδιο βοήθειας προς την Ιρλανδία που, όπως διαβεβαίωσε, «κατευνάζει τους φόβους, μειώνει την αβεβαιότητα και ενισχύει την εμπιστοσύνη των αγορών».

Ο Τεσέιρα ντος Σάντος διαβεβαίωσε πως η Πορτογαλία διαθέτει ένα τραπεζικό σύστημα «με καλές κανονιστικές ρυθμίσεις και καλή επίβλεψη, ανθεκτικό και με καλή κεφαλαιοποίηση» και πρόσθεσε τη «σαφή στρατηγική» της κυβέρνησης για τη μείωση των ελλειμμάτων, επαναλαμβάνοντας ότι οι στόχοι θα τηρηθούν.

Για την πλειοψηφία των αναλυτών, ωστόσο, τα επιχειρήματα αυτά μπορεί να αποδειχθούν ανεπαρκή για να καθησυχάσουν τις αγορές. Σήμερα τα επιτόκια στα πορτογαλικά ομόλογα συνέχιζαν στις 13.00 (ώρα Ελλάδας) την ανοδική πορεία τους φτάνοντας στο 6,527%, από 6,508% το βράδυ της Παρασκευής.

«Αν η πίεση αυτή συνεχιστεί, η Πορτογαλία θα υποχρεωθεί να ζητήσει επείγουσα βοήθεια», προβλέπει η οικονομολόγος Τούλια Μπούκο της Unicredit.

«Η Πορτογαλία μπορεί να θεωρήσει ότι είναι παράλογο να πληρώνει επιτόκια από 6% ως 7% ή περισσότερο, την ώρα που μπορεί να ζητήσει μια εξωτερική βοήθεια με χαμηλότερα επιτόκια», εκτιμά, επίσης, ο Φιλίπε Σίλβα, υπεύθυνος για τα ομόλογα στην τράπεζα Carregosa.

Η Πορτογαλία έχει δημόσιο χρέος 161 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή πάνω από το 82% του ΑΕΠ της, το οποίο φάνηκε ως τώρα ανίκανη να μειώσει. «Το πορτογαλικό χρέος αυξήθηκε περισσότερο τους εννέα πρώτους μήνες του χρόνου απ’ ό,τι είχε αυξηθεί κατά την ίδια περίοδο πέρυσι», επισήμανε στους Financial Times ο οικονομολόγος Ραλφ Σολβίν της Commerzbank.

«Οι ανάγκες χρηματοδότησης της Πορτογαλίας είναι μεγαλύτερες από εκείνες της Ιρλανδίας», υπογράμμιζε από την πλευρά του ο Νικ Φιρουζί της τράπεζας Omura.

Μολονότι η Πορτογαλία έχει εξασφαλίσει τις ανάγκες χρηματοδότησής της για το 2010, η κατάσταση υπάρχει κίνδυνος να περιπλακεί πολύ το 2011, καθώς τότε λήγουν χρέη ύψους 25,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, από τα οποία τα 19,7 δισεκατομμύρια κατά το πρώτο εξάμηνο. Στο πλαίσιο αυτό, το πορτογαλικό κοινοβούλιο ετοιμάζεται να ψηφίσει οριστικά την Παρασκευή ένα προϋπολογισμό άνευ προηγουμένου λιτότητας, που προβλέπει μειώσεις μισθών και αυξήσεις φόρων ώστε να μειωθεί το έλλειμμα από το 7,3% του ΑΕΠ στο 4,6%.

Σε αντίδραση, οι δύο κύριες πορτογαλικές συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες, οι CGTP και UGT, οι οποίες συνεδρίασαν για πρώτη φορά από το 1988, κήρυξαν για την Τετάρτη γενική απεργία, η οποία προαναγγέλλεται ως το σημαντικότερο κοινωνικό κίνημα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα, το 1974.