Δίκτυο αστυνομικών τμημάτων φέρεται να έχει δημιουργήσει η Κίνα στο εξωτερικό,  συμπεριλαμβανομένων πολλών στην Ευρώπη, σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel.

Πηγή των αποκαλύψεων για το δίκτυο αυτό είναι ο Πίτερ Ντάλιν (Peter Dahlin), επικεφαλής της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Safeguard Defenders». Η οργάνωση υποστηρίζει ότι έχει αποκαλύψει ένα παγκόσμιο δίκτυο κινεζικών αστυνομικών τμημάτων σε Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Αυστρία, Ιρλανδία και Ολλανδία, αλλά και στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η οργάνωση απαριθμεί περισσότερα από 30 φερόμενα τέτοια γραφεία στην έκθεσή του, με αριθμούς τηλεφώνου και διευθύνσεις.

Πρόσφατα, η ιρλανδική κυβέρνηση διέταξε το κλείσιμο ενός γραφείου στο Δουβλίνο, το οποίο, σύμφωνα με μια πινακίδα στην είσοδο, ονομάζεται Σταθμός Υπηρεσιών Αστυνομίας Fuzhou στο εξωτερικό.

Στο Λονδίνο, η Βουλή των Κοινοτήτων έχει συζητήσει την έκθεση της οργάνωσης, ενώ, σχετική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ολλανδία, με αφορμή και την υπόθεση του Wang Jingyu, ενός 21χρονου Κινέζου αντιφρονούντα που η κινεζική κυβέρνηση ακολούθησε μέχρι την Ευρώπη.

«Παρεξήγηση»

Το Πεκίνο κάνει λόγο για «μεγάλη παρεξήγηση». Τα γραφεία, λέει εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, απλώς παρέχουν υπηρεσίες σε Κινέζους πολίτες στο εξωτερικό. Ιδρύθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να απλοποιήσουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, όπως η ανανέωση των κινεζικών αδειών οδήγησης.

Η αντίρρηση στους παραπάνω ισχυρισμούς είναι ότι αυτές τις υπηρεσίες μπορούν να τις παράσχουν και οι προξενικές αρχές.

Εθελοντές…

Ο Ντάλιν λέει στο Spiegel ότι τα αστυνομικά τμήματα στο εξωτερικό «δεν είναι μια κεντρική επιχείρηση από το Πεκίνο». Τα περισσότερα γραφεία έχουν εγκατασταθεί σε διαμερίσματα, γραφεία ή εστιατόρια μεταναστών Κινέζων πολιτών, οι οποίοι συχνά συγκεντρώνονται σε πολιτιστικούς συλλόγους. Όλα λειτουργούν σε εθελοντική βάση.

Γι’ αυτό σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι η οργάνωσή του δεν κάνει «κυνήγι μαγισσών». Διότι «υπάρχουν επίσης πολιτιστικοί σύλλογοι που κάνουν πολύ καλά πράγματα. Κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Κίνα βλέπει τον εαυτό της ως μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη, της οποίας οι νόμοι ισχύουν για οποιονδήποτε πολίτη της, ανεξάρτητα από το πού ζει στον κόσμο.

Κινεζικό δίκαιο… παντού

Στα νομικά, αυτό είναι γνωστό ως εξωεδαφικότητα. Ξεκίνησε με τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας του 2015, ο οποίος ισχύει  παντού:
Από τον κυβερνοχώρο και του πόλους της Γης, μέχρι το διάστημα.

«Από το 2019, σχεδόν όλοι οι σημαντικοί κινεζικοί νόμοι επαυξάνονται με τέτοιες παραγράφους», εξηγεί στο Spiegel ο Μόριτζ Ρούντολφ (Moritz Rudolf), ο οποίος ερευνά τη διεθνή εφαρμογή του κινεζικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Yale.

Για τον ίδιο, τα αστυνομικά τμήματα στο εξωτερικό είναι περισσότερο περιφερειακές πρωτοβουλίες του Πεκίνου, με σκοπό «να δείξουν, από την επαρχία στη κεντρική διοίκηση, ότι εφαρμόζουν διακαώς τα διατάγματα της κεντρικής κυβέρνησης. Το αποτέλεσμα είναι χάος».

Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ερευνητής  μπορεί να έχει δίκιο. Διότι τα αστυνομικά τμήματα που ανακάλυψε ο Ντάλιν συνδέονται είτε με την πόλη Lishui σε επίπεδο νομού και την Περιφέρεια Qingtian, είτε με αξιωματούχους στο Fuzhou, πρωτεύουσα της παράκτιας επαρχίας Fujian.

Η επιλογή των ανθρώπων που διορίζονται στα γραφεία είναι επίσης μάλλον μπερδεμένη. Έτσι, ο εκπρόσωπος της εισαγγελίας του Qingtian στην Ιταλία ήταν ένας άνδρας… που είχε καταδικαστεί στην Τοσκάνη σε τρία χρόνια φυλάκιση το 2015 για απόπειρα εκβιασμού και επίθεσης. «Υποψιάζομαι ότι πολλοί δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν παραβιάσει το νόμο», λέει ο Ρούντολφ.

Αν και η λίστα του Ντάλιν δεν περιέχει  πληροφορίες σχετικά με πιθανά κινεζικά αστυνομικά τμήματα στη Γερμανία, ωστόσο το Spiegel διαπίστωσε, ότι υπάρχουν τουλάχιστον έξι Κινέζοι πολίτες στη χώρα που, κατά παράβαση όλων των διπλωματικών συμβάσεων, εργάστηκαν ως σύνδεσμοι για κινεζικές υπηρεσίες εντελώς ανεξάρτητες από την κινεζική πρεσβεία στο Βερολίνο και τα προξενεία της σε άλλες γερμανικές πόλεις.

Οι περισσότεροι από αυτούς αναφέρθηκαν, μαζί με τους αριθμούς του κινητού τους, σε άρθρο σε κινεζική οικονομική εφημερίδα τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους ως επαφές για Κινέζους πολίτες που ζουν στο εξωτερικό. Είναι προφανώς καλά συνδεδεμένες προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων ιδιοκτητών εστιατορίων, πωλητών και επιχειρηματιών.

Το περιοδικό επικοινώνησε με έναν από αυτούς που εργάζεται στην εστίαση, ο οποίος αρνήθηκε κάθε σχέση με αστυνομία και ότι βοηθά τους συμπολίτες στη Γερμανία για γραφειοκρατικές διευκολύνσεις με την πατρίδα τους.

Λέει ότι ένας κινεζικός πολιτιστικός σύλλογος τον πλησίασε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ρωτώντας τον αν θα ήταν πρόθυμος να βοηθήσει άλλους σε πράγματα όπως η ανανέωση των κινεζικών αδειών οδήγησης.

«Οι πτήσεις προς την Κίνα ήταν τόσο ακριβές, χιλιάδες ευρώ, που κανείς δεν μπορούσε πια να τις αντέξει», λέει. Έτσι, είπε ότι θα ήταν πρόθυμος να βοηθήσει τους Κινέζους στην περιοχή του με τη δημιουργία διαδικτυακών ραντεβού με τις αρμόδιες υπηρεσίες.

«Είναι καλό πράγμα. Είμαι σαν το εθελοντικό πυροσβεστικό σώμα».

Το Βερολίνο έχει διαφορετική άποψη. «Η γερμανική κυβέρνηση δεν ανέχεται την άσκηση ξένης κρατικής εξουσίας και, κατά συνέπεια, οι κινεζικές υπηρεσίες δεν έχουν καμία εκτελεστική εξουσία στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών.

«Ζεστά λόγια»

Επιπλέον, το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι αυτά τα αστυνομικά τμήματα ιδρύθηκαν πριν την πανδημία.

Το 2019, ένας κινεζικός ειδησεογραφικός ιστότοπος ανακοίνωσε τα εγκαίνια του «γραφείου» της εισαγγελίας της περιφέρειας Qingtian… στη Φρανκφούρτη. Το κινεζικό δημοσίευμα υποστήριζε ότι το «γραφείο» θα εξυπηρετούσε Κινέζους πολίτες που «έρχονται αντιμέτωποι με νομικά ζητήματα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης». Γι’ αυτό, συνέχιζε, υπάρχει η δυνατότητα καταθέσεων σε κινεζικά δικαστήρια από την άλλη άκρη του κόσμου μέσω βιντο-συνομιλίας… «για να ζεστάνουν τις καρδιές των ταξιδιωτών».

Οι γερμανικές υπηρεσίες ασφαλείας παρακολουθούν τα κινεζικά αστυνομικά τμήματα εδώ και αρκετό καιρό. Και το Spiegel γράφει ότι εκτός από την παροχή βοηθητικών υπηρεσιών, τα «γραφεία» μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση Κινέζων πολιτών.

Αυτό προφανώς συνέβη στην Ολλανδία.

Το Spiegel λέει ότι το κινεζικό αστυνομικό τμήμα στο Ρότερνταμ τηλεφώνησε, σε μία μόνο μέρα φέτος, στις 5 Φεβρουαρίου,  14 φορές στον Wang Jingyu.

Όπως λέει ο αντιφρονών, πρώτα ένας άνδρας του πρόσφερε οικονομική υποστήριξη, λέγοντας ότι το μόνο που είχε να κάνει ο Wang ήταν να τον συναντήσει προσωπικά.

Όταν δεν δέχτηκε την πρόταση, ο άνδρας άλλαξε τη στρατηγική του, λέει ο Wang. Τηλεφώνησε και είπε ότι ο Wang πρέπει να επιστρέψει στην Κίνα για να «τακτοποιήσει τα προβλήματά του».

Για τον ίδιο, αυτό ήταν μια ένδειξη ότι ο εκφοβισμός από τους Κινέζους αξιωματούχους δεν σταματά με την φυγή από τη χώρα.

Από τον Ιούλιο του 2021, ο 21χρονος ζει με την αρραβωνιαστικιά του στην Ολλανδία, όπου έλαβε άσυλο. Αλλά δεν αισθάνεται ασφαλής.

«Ξέρουμε πού είσαι»

Όπως αφηγείται ο ίδιος στο Spiegel, αν και είχε προβλήματα με τις αρχές από το σχολείο επειδή μιλούσε για ανθρώπινα δικαιώματα,  όλα άλλαξαν προς το χειρότερο το 2021., όταν δημοσίευσε κάτι για τις αψιμαχίες στα σύνορα Ινδίας – Κίνας και εξέφρασε αμφιβολίες για το εάν η κινεζική κυβέρνηση ήταν ειλικρινής σχετικά με τον αριθμό των θυμάτων.

Λίγη ώρα αργότερα, Κινέζοι αξιωματούχοι εξέδωσαν ένταλμα σύλληψής του, το οποίο μετέδωσε και η κρατική τηλεόραση.

Ο Wang, είπαν, είχε «προσβάλει ήρωες και μάρτυρες», προσθέτοντας: «Οι υπηρεσίες ασφαλείας θα καταπολεμήσουν μια τέτοια συμπεριφορά».

Τον Απρίλιο του 2021, ήθελε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, αλλά συνελήφθη ενώ άλλαζε αεροπλάνο στο Ντουμπάι. Αρχικά, θεώρησε ότι επρόκειτο για παρεξήγηση, μέχρι που στελέχη της κινεζικής πρεσβείας εμφανίστηκαν στο κελί της φυλακής του. Ο Wang λέει ότι προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να επιστρέψει στην Κίνα. Πήρε νομική εκπροσώπηση και τελικά κατέληξε στην Ουκρανία με την υποστήριξη μιας οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εκεί, έλαβε ένα email τον Ιούλιο του 2021 από αστυνομικούς στο Chongqing, την πόλη του. «Μην έχετε αυταπάτες, οι κινεζικές υπηρεσίες έχουν τη δυνατότητα να σας φέρουν στην Κίνα ανά πάσα στιγμή», έγραφε το email.

Ανέφερε επίσης ότι οι Κινέζοι αξιωματούχοι γνώριζαν «ακριβώς» πού έμενε.

Στη συνέχεια, ο Wang και η αρραβωνιαστικιά του κατέφυγαν στην Ολλανδία, όπου και έλαβαν τις κλήσεις από τον άνδρα στο Ρότερνταμ λίγους μήνες αργότερα.

Η αστυνομία στην πόρτα

Τον Σεπτέμβριο, ένας βαριά οπλισμένος κομάντο της ολλανδικής αστυνομίας εμφανίστηκε ξαφνικά έξω από την πόρτα του διαμερίσματός του Wang στη Χάγη. Κάποιος είχε δώσει μια πληροφορία στις αρχές ότι ο Wang κατασκεύαζε μια βόμβα.

Ακολούθησαν παρόμοια περιστατικά, με πιο πρόσφατο όταν δωμάτια ξενοδοχείων κρατήθηκαν με το όνομα και τον αριθμό διαβατηρίου του στην Ολλανδία και το Βέλγιο, πριν αυτά τα ξενοδοχεία λάβουν απειλές για βόμβες, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Wang.

Επιπλέον, εξήγησε ο Wang, λίγο πριν ξεκινήσουν οι απειλές για βόμβα, είχε λάβει ένα τηλεφώνημα στο οποίο του δόθηκε η επιλογή:
Είτε θα επιστρέψει στην Κίνα, είτε θα συλληφθεί στην Ολλανδία.

Λίγη ώρα αργότερα, ο κομάντο της ολλανδικής αστυνομίας χτυπούσε την πόρτα του αναζητώντας έναν «Κινέζο τρομοκράτη»…