Ο στρατός του Σουδάν ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι συμφώνησε σε τριήμερη κατάπαυση του πυρός, αρχής γενομένης από σήμερα, ώστε ο σουδανικός λαός να μπορέσει να γιορτάσει τη μουσουλμανική γιορτή του ‘Ειντ αλ Φιτρ, με την οποία ολοκληρώνεται ο ιερός μήνας του Ραμαζανιού.

«Οι ένοπλες δυνάμεις ελπίζουν ότι οι αντάρτες θα τηρήσουν όλους τους όρους της εκεχειρίας και θα σταματήσουν τις στρατιωτικές ενέργειες που θα την παρεμπόδιζαν», ανέφερε στην ανακοίνωσή του ο στρατός.

Νωρίτερα σήμερα, η παραστρατιωτική οργάνωση Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF), που μάχεται με τον στρατό εδώ και σχεδόν μία εβδομάδα, ανακοίνωσε επίσης ότι συμφωνεί να παύσει το πυρ για 72 ώρες.

«Η χώρα μας ματώνει»

«Για το Έιντ φέτος, η χώρα μας ματώνει: η καταστροφή, η ερήμωση και ο ήχος από τις σφαίρες κέρδισαν τη χαρά», επεσήμανε. «Ελπίζουμε ότι θα βγούμε από αυτή τη δοκιμασία πιο ενωμένοι (…) με έναν στρατό, έναν λαό (…) προς μια πολιτική εξουσία», πρόσθεσε αλ Μπουρχάν καθισμένος σε ένα γραφείο, φορώντας στρατιωτική στολή, ανάμεσα σε δύο σουδανικές σημαίες.

Οι πέντε εκατομμύρια κάτοικοι του Χαρτούμ ξύπνησαν σήμερα για έβδομη ημέρα υπό τον ήχο των αεροπορικών επιδρομών, των εκρήξεων και των συγκρούσεων.

«Θα θέλαμε οι μάχες να σταματούσαν για το Έιντ, αλλά γνωρίζουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί», δήλωσε ο Αμπτνάλα, ένας κάτοικος της πρωτεύουσας.

Ο στρατηγός αλ Μπουρχάν διαβεβαίωσε σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τηλεοπτικό δίκτυο ότι «δεν θα κάνω πολιτική συζήτηση» με τον αντίπαλό του στρατηγό Νταγκαλό, γνωστό και ως Χεμεντί. Είτε θα σταματήσει «να επιθυμεί να ελέγξει τη χώρα», είτε «θα συντριβεί στρατιωτικά».

Έπειτα από συνομιλίες με τον πρόεδρο της Αφρικανικής Ένωσης και άλλους διεθνείς ηγέτες «όλοι πειστήκαμε ότι είναι επείγον να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός στο Σουδάν», τόνισε από την πλευρά του ο Μπλίνκεν, καλώντας τους αντίπαλους στρατηγούς να προσπαθήσουν ακόμη μία φορά να διαπραγματευθούν μια εκεχειρία.

Οι μάχες επικεντρώνονται στο Χαρτούμ και το Νταρφούρ.

Στην πρωτεύουσα, όπου οι κάτοικοι ζουν πλέον χωρίς τρεχούμενο νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, πολλές οικογένειες προσπαθούν να φύγουν, περνώντας από σημεία ελέγχου των ΔΤΥ και του τακτικού στρατού, ενώ πτώματα κείτονται στην άκρη των δρόμων.