Η Χαρακάτ αλ-Σαμπάμπ αλ-Μουτζαχεντίν είναι οργάνωση τζιχαντιστών. Μία εξτρεμιστική ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση που δρα στη Σομαλία, με στόχο τη δημιουργία ενός φονταμενταλιστικού ισλαμικού κράτους. Εξαπολύει επιθέσεις σε γειτονικές χώρες, που με τη σειρά τους στέλνουν στρατό επιχειρώντας να ανακόψουν τη δράση τους. 

Όταν η Salama Ali άρχισε να ερευνά πριν από έναν χρόνο την εξαφάνιση των δύο μικρότερων αδελφών της, έκανε μια φοβερή ανακάλυψη.

Ότι η δράση των Σομαλών τζιχαντιστών δεν αφορά μόνο νεαρούς Κενυάτες που ριζοσπαστικοποιούνται και εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να ενταχθούν στις δυνάμεις της al-Shabab, αλλά και γυναίκες, τις οποίες η οργάνωση αρπάζει και χρησιμοποιεί ως σκλάβες του σεξ.

Η έρευνα της Salama για τους αδελφούς της έπρεπε να διεξαχθεί με απόλυτη μυστικότητα, καθώς οποιοσδήποτε έστω και υπαινιγμός για σχέση με την al-Shabab που συνδέεται με την Αλ Κάιντα θα μπορούσε να κινήσει υποψίες στις αρχές ασφαλείας.

Οι ιστορίες των γυναικών που μεταφέρθηκαν στη Σομαλία παρά τη θέληση τους είναι σοκαριστικές. Και διαφορετικές.

Όπως συνέβη με δύο γυναίκες, μία νεαρή και μία μεγαλύτερης ηλικίας από δύο διαφορετικές κοινότητες, μία χριστιανική και μία μουσουλμανική, η μία από τη Μομπάσα και η άλλη από μια παράκτια περιοχή της Κένυας.

Η πιο συνηθισμένη τακτική της οργάνωσης, το δόλωμα, είναι η υπόσχεση για δουλειά με υψηλές αποδοχές σε άλλη πόλη ή στο εξωτερικό. Οι γυναίκες πέφτουν στην παγίδα, ανταποκρίνονται και τότε οι τζιχαντιστές τις απάγουν.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο η Salama δημιούργησε μια μυστική ομάδα υποστήριξης για τις γυναίκες που απήχθησαν και κατάφεραν να επιστρέψουν. Οι γυναίκες άρχισαν να αναζητούν τη βοήθεια της.

Κάποιες πήγαν με μωρά στην αγκαλιά, άλλες είπαν ότι έχουν προσβληθεί από AIDS, ορισμένες παρουσιάζουν πλέον ψυχικές διαταραχές. Επίσης, φοβούνταν να μιλήσουν ανοιχτά.

«Οι άντρες έρχονταν και έκαναν σεξ μαζί μου -δεν μπορώ να σας πω τον αριθμό», λέει μία από αυτές κουνώντας το κεφάλι της καθώς ανακαλεί τη δοκιμασία.

«Επί τρία χρόνια, δεν υπήρξε ούτε ένας που να μην κοιμηθεί μαζί μου».

«Κάθε βράδυ έφερναν σε κάθε γυναίκα δύο με τρεις άνδρες. Οι βιασμοί ήταν αλλεπάλληλοι» λέει μία άλλη.

Κάποιες εξαναγκάστηκαν να γίνουν «σύζυγοι» μαχητών, άλλες ήταν σκλάβες σε πορνείο.

Το κύριο βάρος των επιθέσεων κατά της al-Shabab έχει επωμιστεί η Κένυα. Το μεγάλο κυνήγι γίνεται στο δάσος Boni που διασχίζει τα σύνορα με τη Σομαλία.

Πετώντας πάνω από το δάσος βλέπει κανείς τις γραμμές, τα μονοπάτια δηλαδή, που χρησιμοποιούν οι τζιχαντιστές για τις μεταφορές.

Το BBC μίλησε με περισσότερες από 20 γυναίκες και όλες είπαν ότι κρατούνταν σε ένα πυκνό δάσος ή ότι μεταφέρθηκαν μέσα από κάποιο πυκνό δάσος. Πολύ πιθανό να πρόκειται για το Boni.

Η Faith ξέφυγε πρόσφατα από την αιχμαλωσία.

Ήταν 16 χρονών όταν την πλησίασε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι και της πρόσφερε δουλειά στο Μαλίντι. Ζητώντας απελπισμένα να εργαστεί, την επομένη επιβιβάστηκε σε ένα λεωφορείο με 14 άλλες γυναίκες. Τους έδωσαν να πιουν νερό στο οποίο είχαν ρίξει αναισθητικό.

«Όταν ανακτήσαμε τις αισθήσεις μας, βρισκόμασταν σε ένα δωμάτιο με δύο άντρες», λέει η Faith. «Μας έκλεισαν τα μάτια με μαύρα μαντίλια και μας βίασαν».
Η Faith  θυμάται ότι μετά τη νάρκωσαν ξανά. Όταν ξύπνησε ήταν σε ένα σκοτεινό δάσος. Της είπαν ότι αν προσπάθησε να δραπετεύσει θα τη σκοτώσουν. Πέρασε τα επόμενα τρία χρόνια μέσα στον τρόμο μαγειρεύοντας για μια ομάδα Σομαλών με «πολύ μακριές γενειάδες». Έμεινε έγκυος. Δεν ήξερε από ποιόν, οι βιασμοί ήταν συνεχείς. Αναγκάστηκε να γεννήσει μόνη στο δάσος.
«Η γιαγιά μου ήταν μαμή, οπότε ήξερα κάποια πράγματα. Έπρεπε να γεννήσω, να βγάλω από μέσα μου το μωρό μόνη».

Κατάφερε να δραπετεύσει με την κόρη της, όταν ένας θεραπευτής που μάζευε ρίζες  στο δάσος για την παρασκευή φαρμάκων της έδειξε τον δρόμο να βγει. Το παιδί της, που μεγάλωσε γυμνό στο δάσος, δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στη ζωή της πόλης. Όπως δυσκολεύεται ακόμη και να αποκοιμηθεί εκτός αν είναι έξω από το σπίτι στα χέρια της μάνας της. «Μεγάλωσε όπως τα ζώα του δάσους» λέει.

Πολλές από τις γυναίκες που μίλησαν στο BBC γέννησαν στην αιχμαλωσία.

Η Σάρα, σύζυγος πρώην μαχητή της al-Shabab, λέει ότι δεν πρόκειται για σύμπτωση.

Υπάρχει οργανωμένο πρόγραμμα αναπαραγωγής για την επόμενη γενιά μαχητών, υποστηρίζει, καθώς είναι δύσκολο να στρατολογηθούν άνθρωποι και να ζήσουν σε στρατόπεδα στη Σομαλία. Στα παιδιά είναι εύκολο να κάνουν πολιτική κατήχηση.

«Στο στρατόπεδό που ήμουν, έστελναν γυναίκες για να φέρουν άλλες γυναίκες» λέει η Sarah. «Θέλουν να πολλαπλασιαστούν, οπότε πολύ απλά, θέλουν γυναίκες να γεννήσουν». Οι περισσότερες από τις 300 γυναίκες στο στρατόπεδο της ήταν από την Κένυα.

Η Salama παρέχει στήριξη και σε όσους έχουν χάσει μέλη της οικογένειας τους, όπως στην περίπτωση της Elizabeth, η οποία είδε τελευταία φορά την αδελφή της πριν από δύο χρόνια, προτού φύγει για αυτό που νόμιζε ότι ήταν μια δουλειά στη Σαουδική Αραβία.

«Επικοινώνησε ένα μήνα αργότερα και μας είπε ότι ήταν σε κίνδυνο, σε κακή κατάσταση στη Σομαλία, σε ένα στρατόπεδο της al-Shabab» λέει η Elizabeth. Αλλά η γραμμή έπεσε και η αδελφή της δεν έχει δώσει από τότε σημεία ζωής.

Η κυβέρνηση της Κένυας αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα, αλλά ο Evans Achoki, αρμόδιος επίτροπος στη Μομπάσα, λέει ότι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η κλίμακα του προβλήματος, επειδή οι γυναίκες δεν μιλάνε.

Παρότι υπάρχει πρόγραμμα αμνηστίας για τους μαχητές που επιστρέφουν από τη Σομαλία και κάποιοι έχουν όντως επανέλθει στην κανονικότητα, οι αναφορές για άντρες που εξαφανίζονται ή έχουν σκοτωθεί είναι συνεχείς. 

«Οι άνθρωποι φοβούνται την κυβέρνηση», λέει ο Sureya Hersi του Sisters Without Borders, ενός δικτύου που εργάζεται για την αντιμετώπιση του ριζοσπαστικού εξτρεμισμού στην παράκτια περιοχή της Κένυας. «Όσοι πήγαν εκεί, είτε πρόθυμα, είτε απρόθυμα, θεωρούνται και στις δύο περιπτώσεις ένοχοι».

Όπως γράφει το BBC, τα ονόματα των γυναικών που μίλησαν δεν είναι τα πραγματικά για λόγους ασφαλείας.