Αναμφίβολα η ανακοίνωση της απόσυρσης του Σεμπάστιαν Κουρτς από την πολιτική -λίγες εβδομάδες μετά την εξώθησή του σε παραίτηση από την καγκελαρία της Αυστρίας- προκάλεσε έκπληξη αλλά και μεγάλο σοκ στους ευρωπαϊκούς συντηρητικούς κύκλους.

ΚΙ αυτό γιατί ο 35χρονος πρώην Αυστριακός καγκελάριος θεωρείτο μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες ως το νέο “αστέρι” της ευρωπαϊκής δεξιάς, με κάποιους μάλιστα να τον βλέπουν ως τον βασικό πυλώνα της μετά-Μέρκελ εποχής.

Ομοτράπεζος του Όρμπαν

Ο ίδιος πάντως -από την εκλογή του στην ηγεσία της Αυστρίας σε ηλικία μόλις 31 ετών- είχε σπεύσει να “καλλιεργήσει” το προφίλ του ως εκπρόσωπος της σκληρής Δεξιάς, με αιχμή το μεταναστευτικό. Είχε φροντίσει μάλιστα να λειτουργήσει ως “γέφυρα” μεταξύ των χωρών του Βίσεγκραντ  (Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία και Τσεχία) και των Βρυξελλών, επιχειρώντας να σύρει την ευρωπαϊκή ηγεσία στην πολιτική των “κλειστών συνόρων”.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη, σε κάθε περίπτωση, δεν είχε προκαλέσει ιδιαίτερη έκπληξη, καθώς ο Κουρτς την επομένη της εκλογικής του νίκης το 2017 είχε κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του, συγκυβερνώντας με το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ).

Στη “γραμμή Σόιμπλε”

Εκτός όμως από ομοτράπεζος του Βίκτορ Όρμπαν ο νεαρός Αυστριακός πολιτικός λανσαρίστηκε και ως θαυμαστής του Βόλφγκαγκ Σόιμπλε στο οικονομικό επίπεδο. Ενδεικτική της λογικής του ήταν η δημόσια διαφωνία του με την συγκρότηση του Ταμείου Ανάπτυξης για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού στις χώρες της ΕΕ, υποστηρίζοντας πως η όποια βοήθεια θα έπρεπε να είναι χρονικά περιορισμένη.

Ο Σεμπάστιαν Κούρτς μάλιστα σε αυτό πλαίσιο φέρεται να σχεδίαζε την δημιουργία μιας νέας μόνιμης συμμαχίας των λεγόμενων «τσιγκούνηδων» εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συμμετοχή -εκτός της Αυστρίας- της Ολλανδίας, της Σουηδίας και της Δανίας, προκειμένου να καταστεί ευχερέστερη η κατοχύρωση των συμφερόντων των κρατών μελών που μετέχουν στην ομάδα.

«Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε στενά εντός της ομάδας των φειδωλών, προκειμένου να αντιταχθούμε αποφασιστικά στα σχέδια για την δημιουργία μιας Ένωσης χρέους και στο μέλλον να προασπίσουμε τα συμφέροντά μας από κοινού και σε άλλους τομείς» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο ίδιος το καλοκαίρι του 2020 στην «Die Welt».

Αξίζει να σημειωθεί πως και στα δύο αυτά ζητήματα (μεταναστευτικό, δημοσιονομική πειθαρχία εντός της ΕΕ) ο Κούρτς είχε αντιπαρατεθεί ανοιχτά με την Άγνκελα Μέρκελ, κερδίζοντας την συμπάθεια της σκληρής δεξιάς πτέρυγας του μέχρι πρότινος κυβερνώντος κόμματος της Γερμανίας, CDU/CDS.

Το σκάνδαλο που προκάλεσε την πτώση

Με τα παραπάνω δεδομένα λοιπόν, το μέλλον του φιλόδοξου Αυστριακού πολιτικού φάνταζε “λαμπρό”, με τους αναλυτές να εκτιμούνε πως είχαμε να κάνουμε με μια επιλογή “μακράς πνοής” για την ευρωπαϊκή δεξιά, με επιρροή μάλιστα και στην ακροδεξιά. Μέχρι που “έσκασε” το σκάνδαλο…

Όσα ήρθαν στο φως μέσα από τις αποκαλύψεις για την υπόθεση διαφθοράς προκάλεσαν πολιτικό σεισμό, πλήττοντας τον καίρια.

Οι Αρχές υποπτεύονται τον Κουρτς και εννέα συνεργάτες του για αδικήματα δωροδοκίας, διασπάθισης δημοσίου χρήματος και κατάχρησης εξουσίας.

Η βασική κατηγορία αφορά την εσωκομματική μάχη για την ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος, την περίοδο 2016-1017. Εκείνη την εποχή, ο έμπιστος του Κουρτς, Τόμας Σμιντ, ήταν γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών. Οπως αποκαλύφθηκε από τον σκληρό δίσκο στον υπολογιστή του Σμιντ, που κατάσχεσαν οι διωκτικές αρχές τον Νοέμβριο του 2017, το υπουργείο Οικονομικών πλήρωνε εταιρεία δημοσκοπήσεων για «στημένες»έρευνες κοινής γνώμης, οι οποίες εμφάνιζαν ως σωτήρια λύση για το Λαϊκό Κόμμα τον Κουρτς. Στη συνέχεια, δωροδοκούσε τον όμιλο μέσων ενημέρωσης Osterreich για να δημοσιεύει αυτές τις έρευνες, επηρεάζοντας καταλυτικά την εσωκομματική αναμέτρηση.

Οι αποκαλύψεις δεν είχαν τελειωμό. Κάποιες από τις συνομιλίες που ήρθαν στο φως αποδείκνυαν πως συνεργάτης του Κουρτς -κατόπιν υπόδειξής του- πίεσε εκβιάζοντας την ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας στην Αυστρία, προκειμένου να άρει τις αντιρρήσεις της για ένα απάνθρωπο αντιμεταναστευτικό νόμο που προωθούσε 

Δεν κατάφερε να επιβιώσει αυτή τη φορά

Δεν ήταν λίγοι πάντως εκείνοι που εκτιμούσαν πως ο 35χρονος πρώην Αυστριακός καγκελάριος θα κατάφερνε να επιβιώσει πολιτικά, ακόμη κι όταν αναγκαζόταν στις αρχές Οκτώβρη να παραιτηθεί από το αξίωμά του υπό το βάρος των αποκαλύψεων.

Υπενθύμιζαν μάλιστα ότι ο Κουρτς είχε καταφέρει να βγει αλώβητος από την προηγούμενη πολιτική κρίση την άνοιξη του 2019, όταν ήρθε στην επιφάνεια η “υπόθεση Ίμπιζα”, με επίκεντρο τον τότε αντικαγκελάριο, Χάνς Κρίστιαν Στράχε, επικεφαλής ακροδεξιού  Κόμματος Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ), μικρότερου κυβερνητικού εταίρου εκείνη την εποχή. Το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) του Κουρτς είχε καταφέρει να κερδίσει πάλι τις πρόωρες εκλογές που ακολούθησαν, σχηματίζοντας κυβέρνηση σε συνεργασία με τους Πράσινους.

Η εν λόγω ιστορία όμως δεν κατέστη δυνατό να επαναληφθεί και σε αυτή την περίπτωση, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κουρτς είχε φροντίσει να “προετοιμάσει το έδαφος”, προωθώντας στην θέση του τον πρώην υπουργό Εξωτερικών και στενό του συνεργάτη του, Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ. Ο ίδιος Κουρτς διέψευδε πως θα ήταν “σκιώδης” καγκελάριος.

Επί της ουσίας, αποδείχτηκε πως ο πολιτικός του χρόνος είχε -προς το παρόν τουλάχιστον- τελειώσει, καθώς το “κουβάρι” των αποκαλύψεων συνέχισε να ξετυλίγεται.

Ο ίδιος στις σημερινές δηλώσεις του υποστήριξε πως αποχωρεί από την πολιτική προκειμένου να περάσει χρόνο με την οικογένειά του, ενώ δήλωσε βέβαιος πως οι κατηγορίες εναντίον θα καταρρεύσουν. 

Πλέον όμως φαίνεται πως δεν μπορεί να πείσει ούτε τους πιο πιστούς υποστηρικτές του…