Επέζησε για 10 ώρες κάτω από τα ερείπια, με τον ομφάλιο λώρο να βρίσκεται ακόμη συνδεδεμένος με τη μητέρα της, τη στιγμή που την βρήκαν οι διασώστες. Έξι μήνες μετά, η μικρή Άφραα χαμογελάει και είναι υγιέστατη.

Γεννήθηκε κυριολεκτικά κάτω από τα ερείπια, αφού το σπίτι που έμενε καταστράφηκε από τους σεισμούς στην Τουρκία και τη Συρία, τον Φεβρουάριο. Δυστυχώς, οι γονείς της και τα τέσσερα αδέρφια της είχαν καταπλακωθεί, ενώ οι διασώστες τους βρήκαν νεκρούς.

Η ιστορία της έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Μόλις βγήκε από το νοσοκομείο, όπου έλαβε τις πρώτες βοήθειες, παραδόθηκε στους συγγενείς της. Την αδελφή του πατέρα της και τον σύζυγό της, οι οποίοι την υιοθέτησαν και την μεγαλώνουν στην Τζινταϊρίς, στη Βόρεια Συρία.

«Χρειάστηκε να κάνει η γυναίκα μου τεστ DNA για να βεβαιωθούν οι αρχές πως υπάρχει βιολογική συγγένεια με το μωρό» λέει στο Associated Press ο θείος και θετός πατέρας της Αφραα Χαλίλ ελ Σαγουάντι, ο οποίος φωτογραφίζεται χαμογελαστός αγκαλιά με τη μικρή.

«Αυτό το κορίτσι είναι κόρη μου. Την νιώθω ακριβώς όπως τα παιδιά μου» λέει ο Χαλίλ, ο οποίος τα βράδια επιστρέφει στους καταυλισμούς καθώς τα βιολογικά του παιδιά παραμένουν τραυματισμένα από το φονικό σεισμό.

https://www.youtube.com/watch?v=7RjqBwsvwE8

Σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, περισσότεροι από 4.500 θάνατοι και 10.400 τραυματισμοί αναφέρθηκαν μόνο στη βορειοδυτική Συρία, σε περιοχή που ελέγχεται από τους αντάρτες και στην οποία ζουν περίπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι. Εκτιμάται ότι το 43% των τραυματιών είναι γυναίκες και κορίτσια, ενώ το 20% των τραυματιών είναι παιδιά ηλικίας 5 έως 14 ετών.

«Όταν η Αφραα μεγαλώσει». συνεχίζει ο Χαλίλ. «θα της διηγηθώ την ιστορία της. Το πώς σώθηκε, ενώ οι γονείς και τα αδέλφια της σκοτώθηκαν στον καταστροφικό σεισμό».

Αν και οι γιατροί στο νοσοκομείο έδωσαν στο μωρό το όνομα Αγια (Aya) που στα αραβικά σημαίνει «σημάδι από τον Θεό», οι νέοι της γονείς την ονόμασαν Αφραα, όπως έλεγαν και την άτυχη μητέρα της.

«Μας έχουν κάνει πολλές προσφορές να φύγουμε μαζί με την Αφραα και να ζήσουμε στο εξωτερικό, αλλά αρνηθήκαμε» λέει ο Χαλίλ, που δηλώνει πως θέλει να παραμένει στη χώρα του, τη Συρία.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που την έχουμε κοντά μας, γιατί μας θυμίζει τους γονείς και τα αδέλφια της. Μοιάζει πολύ με τον πατέρα της και την αδελφή της Ναγουάρα» καταλήγει.