«Συνολικά 8 εκατομμύρια άνθρωποι στη Γαλλία ζουν σε συνθήκες φτώχειας, εκ των οποίων τα 2 εκατομμύρια είναι παιδιά», που επιβιώνουν με λιγότερα από 950 ευρώ το μήνα, προειδοποιεί σε έκθεσή της για την παιδική φτώχεια η Γαλλίδα Συνήγορος του Παιδιού Ντομινίκ Βερσινί.

Ads

Η μαζική επισφάλεια έχει σοβαρές συνέπειες στα παιδιά, σημειώνει στην έκθεση η κ. Βερσινί, κάνοντας ειδική αναφορά στις μονογονεϊκές οικογένειες, οι οποίες επηρεάζονται περισσότερο από τη φτώχεια.

Όταν οι οικογένειες «διαμένουν σε άλλους ανθρώπους ή σε καταλύματα έκτακτης ανάγκης ή σε ξενοδοχεία με τα παιδιά κάθε εβδομάδα ή κάθε 15 μέρες να αλλάζουν χώρο διαμονής, (αυτό) έχει συνέπειες στην ισορροπία των παιδιών», υπογραμμίζει.

«Υπάρχουν ειδικοί που συγκρίνουν την επίδραση μιας έξωσης πάνω στα παιδιά με τις επιπτώσεις του πολέμου», δήλωσε η Βεσινί. «Η επισφάλεια επηρεάζει χιλιάδες παιδιά που είναι πάντα δεμένοι με τους γονείς τους» και «δεν μπορούν να επικεντρωθούν στο σχολείο, όπου οι καθηγητές δεν είναι εκπαιδευμένοι για αυτόν τον πληθυσμό», τονίζει. Ξαφνικά, «το σχολείο δεν είναι ένας τόπος της ελπίδας για αυτούς». Σύμφωνα με το Ίδρυμα Abbee Pierre, 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι στεγάζονται ανεπαρκώς στη Γαλλία.

Ads

Η Συνήγορος του Παιδιού ανησυχεί επίσης για μια «βαθμιαία ολίσθηση προς μια ιατρική κάλυψη 2 ταχυτήτων». «Όπως και πολλοί γιατροί δεν δέχονται ανθρώπους που έχουν καθολική κάλυψη ασθένειας, έτσι και οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν. Συνεπώς, όταν το παιδί είναι άρρωστο, πηγαίνει στα επείγοντα. Αντιμετωπίζεται για ένα οξύ επεισόδιο, αλλά υπάρχουν κενά στη μόνιμη φροντίδα του. Όταν υπάρχει κακή περίθαλψη κατά την παιδική μας ηλικία, μας ακολουθεί όλη μας τη ζωή», υπογραμμίζει.

Βάσει των παραπάνω παρατηρήσεων, η Ντομινίκ Βερσινί εκτιμά τι ο στόχος του Νικολά Σαρκοζί για μείωση της φτώχειας κατά 1/3 το 2012 «φαίνεται δύσκολος να επιτευχθεί, εάν δεν υπάρχει αυστηρές προκαθοριζόμενες προτεραιότητες».

Η Βερσινί υποστηρίζει τη δημιουργία ενός «Σχεδίου Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου», την υποχρεωτική κατασκευή κοινωνικών καταλυμάτων, αλλά και τη μείωση του αριθμού των τοποθετήσεων των παιδιών σε ιδρύματα εξαιτίας της επισφάλειας. Σχεδόν 150.000 παιδιά κάθε χρόνο παραδίδονται στην κοινωνική πρόνοια.

Σύμφωνα με τη Συνήγορο, «τα μεγαλύτερα προβλήματα αφορούν παιδιά με αναπηρίες και ξένους», ιδιαίτερα «την εκπαίδευση των παιδιών Ρομά, την κατάσταση των ασυνόδευτων αλλοδαπών ανηλίκων ή ακόμη και εκείνους που δεν έχουν φτάσει στη Γαλλία, την ίδια περίοδο με τους γονείς τους». Οι τελευταίοι, πρέπει «να περιμένουν μερικές φορές ακόμη και χρόνια πριν μπορέσουν να αποδείξουν την καταγωγή τους», εξηγεί. Σημειώνει, επίσης, «τη δυσκολία της σχολικής εκπαίδευσης των παιδιών με ειδικές ανάγκες».