Τεταμένες και οριακές φαίνεται πως είναι οι σχέσεις μεταξύ ορισμένων κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης, τα οποία θεωρητικά είναι ενωμένα κατά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αρνούνται ακόμη και να… πιουν τσάι μαζί, όπως επισημαίνουν οι Financial Times, την ώρα που οι περισσότεροι πολιτικοί αλλά και αναλυτές θεωρούν σίγουρη την ήττα του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές που προγραμματίζονται τον Ιούνιο του 2023.

Αρχικά, η Μεράλ Ακσενέρ, ηγέτις του εθνικιστικού «Καλού Κόμματος» (İYİ), δήλωσε πρόσφατα ότι «δεν θα καθίσει ποτέ στο ίδιο τραπέζι» με το φιλοκουρδικό, αριστερό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP), ανώτερο στέλεχος του οποίου απάντησε ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία, «ούτε τσάι στο ίδιο τεϊοποτείο δεν πίνουμε».

Ακολούθησε μπαράζ ανταλλαγής πυρών στα φιλο-ερντογανικά ΜΜΕ, τα οποία δεν χάνουν ευκαιρία να δημιουργήσουν εντάσεις σε μια συμμαχία που έχει θεωρηθεί η πιο πρόσφορη ευκαιρία για να εκδιωχθεί ο άνθρωπος που κυβερνά την Τουρκία σχεδόν 20 χρόνια. Παράλληλα, οι ψηφοφόροι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον υψηλό πληθωρισμό, την κατάρρευση της λίρας και την απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που πήραν μεγάλες πόλεις υπό τον έλεγχό τους αφού αποφάσισαν να κατεβάσουν κοινούς υποψηφίους στις δημοτικές εκλογές του 2019, βλέπουν τις εκλογές του Ιουνίου 2023 ως ιστορική ευκαιρία να ανατραπεί ο Τούρκος πρόεδρος. Θέλουν να διορθώσουν τη ζημιά που προκάλεσε ο Ερντογάν στην οικονομία και να αποκαταστήσουν τις δημοκρατικές ελευθερίες που έχει διαβρώσει, όπως έχουν δηλώσει.

Τα τελευταία γεγονότα όμως και το κλίμα που καλλιεργήθηκε από διαφωνίες για τη σύνθεση μιας κυβέρνησης μετά τον Ερντογάν, έχει βγάλει στην επιφάνεια βαθύτερες διαφωνίες. Παράλληλα, εκκρεμεί ακόμα η απόφαση για το ποιος θα είναι τελικά ο κοινός υποψήφιος που θα «κονταροχτυπηθεί» με τον Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές.

«Νομίζω ότι αυτό το χρησιμοποίησε ως δικαιολογία το İYİ για να πλαγιοκοπήσει το CHP, κάτι που το ήθελε από και καιρό», δήλωσε ο Μπερκ Εσέν, επίκουρος καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Sabancı της Κωνσταντινούπολης. «Υπήρχαν ήδη ρήξεις εντός του συνασπισμού. Αυτό έγινε ένα βολικό ζήτημα ώστε το İYİ να ρίξει το σκάφος στα βράχια».

Στον πυρήνα της συμμαχίας βρίσκεται το CHP, το 99χρονο κοσμικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, η μεγαλύτερη δύναμη της αντιπολίτευσης, και το Καλό Κόμμα (İYİ), το οποίο ιδρύθηκε το 2018 και έχει τις ρίζες του στον δεξιό υπερεθνικισμό, αλλά έχει προσπαθήσει να τρυπώσει στον κεντρώο χώρο.

Αν και οι ηγέτες των δύο κομμάτων -ο χαμηλότονος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου του CHP και η φασαριόζα Ακσενέρ του İYİ- δεσμεύονται δημόσια να συνεργαστούν, εντούτοις υπάρχουν βαθιές ρήξεις μεταξύ τους σχετικά με τη στρατηγική στις επερχόμενες εκλογές, που βαθαίνουν όλο και περισσότερο.

Η μεγαλύτερη πηγή έντασης αφορά τον κοινό υποψήφιο της αντιπολίτευσης. Ο 73χρονος Κιλιτσντάρογλου είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει την προεδρία, παρότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι λιγότερο πιθανό να κερδίσει τον Ερντογάν απ’ ό,τι άλλες επιλογές. Η Ακσενέρ, η οποία έχει δηλώσει ότι δεν θα είναι υποψήφια, θα προτιμούσε τον δημοφιλή δήμαρχο Άγκυρας Μανσούρ Γιαβάς, τον οποίο όμως έχει απορρίψει δημοσίως ο Κιλιτσντάρογλου.

Άλλη εστία έντασης προκαλούν οι φόβοι των στελεχών του İYİ ότι ο Κιλιτσντάρογλου προχωρά σε παρασκηνιακές συμφωνίες με μικρότερα κόμματα, όπως το Deva (Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα) του Αλί Μπαμπατζάν, πρώην υπουργού Οικονομίας, αλλά και Εξωτερικών του Ερντογάν. Φοβούνται ότι ο Κιλιτσντάρογλου θα υποσχεθεί στον Μπαμπατζάν οικονομικό υπουργείο, που το επιθυμούν οι ίδιοι, με αντάλλαγμα να αποσπάσει την υποστήριξή του ως υποψήφιος.

Το İYİ έχει επίσης ενοχληθεί από τις προσεγγίσεις του Κιλιτσντάρογλου στο HDP, το οποίο δεν αποτελεί μέρος της κύριας συμμαχίας των έξι αντιπολιτευόμενων κομμάτων και καταγγέλλεται από τους Τούρκους εθνικιστές λόγω της υποστήριξής του στο αυτονομιστικό κίνημα των Κούρδων.

Αξιωματούχοι του CHP πιστεύουν ότι είναι κρίσιμο να εξασφαλιστεί η υποστήριξη ενός κόμματος που κέρδισε σχεδόν το 12% στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές. Αλλά στελέχη του İYİ αντιδρούν οργισμένα στην προοπτική να συνεργαστούν με το φιλοκουρδικό κόμμα.