Το μπλε μπουφάν με το σήμα “press” που φορούσε ο Murtaja, δεν σταμάτησε τον ισραηλινό σκοπευτή ο οποίος αντιλήφθηκε την κάμερά του ως όπλο επικίνδυνο για το κράτος του Ισραήλ.

Ads

Ο Yaser Murtaja, Παλαιστίνιος δημοσιογράφος ηλικίας 30 ετών, πυροβολήθηκε στο στομάχι, στην Khuza, στη νότια Λωρίδα της Γάζας  στις 6 Απριλίου, κατά τη δεύτερη εβδομάδα των διαδηλώσεων κι έχει γίνει ήδη σύμβολο καθώς ο φακός του είχε καταγράψει τον αγώνα των Παλαιστινίων. Δεν είδε καν τον Ισραηλινό στρατιώτη που τον σκότωσε, καθώς την ώρα που έπεσε είχε το βλέμμα στον φακό όπως μεταδίδουν τα Παλαιστινιακά μέσα.

Μπορεί το όνειρο που εξέφρασε μέσω ενός πρόσφατου tweet του, να δει την αγαπημένη του Παλαιστίνη από το παράθυρο ενός αεροπλάνου, να μην πραγματοποιήθηκε ποτέ,  οι φωτογραφίες του, ωστόσο, παραμένουν στα χέρια του κόσμου ως απόδειξη των φρικαλεοτήτων του Ισραήλ και των συνεχών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διεθνών νόμων και συμβάσεων, όπως τονίζουν οι θαυμαστές του στο διαδίκτυο. «Ο άνθρωπος μπορεί να έχει πέσει, αλλά η φωτογραφική του κληρονομιά όχι» γράφουν τα διεθνή μέσα. Να συμπληρώσουμε πως με τη δολοφονία και του 20χρονου Hamza Abdel Aal το Μεγάλο Σάββατο, οι δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι από την έναρξη των διαδηλώσεων στις 30 Μαρτίου με το αίτημα επιστροφής για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, έχουν φτάσει τους 31 ενώ οι τραυματίες τους 1600.

Οι τελευταίες του φωτογραφίες

Όταν βγήκε ο Murtaja την περασμένη  Παρασκευή για να τραβήξει φωτογραφίες σχετικά με τη μαζική διαμαρτυρία στα περίχωρα της Λωρίδας της Γάζας, ο Murtaja ασχολήθηκε με την καταγραφή των εκπληκτικών σκηνών Παλαιστινίων γιαγιάδων που φορούσαν τα κεντημένα φορέματα τους σε αμάξια που τα κινούσαν ζώα και έφεραν παλαιστινιακές σημαίες. Οι ηλικιωμένοι πρόσφυγες περπατούσαν με ξύλινα πατερίτσες στα χέρια τους και κατευθυνόντουσαν  προς τις γενέτειρες πόλεις τους, που έχουν καταληφθεί  από το Nakba του 1948. Στις φωτογραφίες φαίνονται τραυματίες, που πυροβολήθηκαν από ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές μόλις πριν από μία εβδομάδα, οι οποίοι επέμειναν να συμμετάσχουν ξανά στις διαδηλώσεις, ακόμη και αν έπρεπε να μεταφερθούν στους ώμους των συγγενών και των φίλων τους. Μαζί με χιλιάδες άλλους άνδρες, γυναίκες και παιδιά ζητούσαν τη νόμιμη επιστροφή στις πόλεις και τα χωριά τους πέρα ​​από τα σύνορα. Πόλεις  που δεν είχαν δει ποτέ, αλλά τις «γνώριζαν» με  λεπτομέρειες από αφηγήσεις που παραδόθηκαν από γενιά σε γενιά.

Ads

image

Σε ένα από τα τελευταία του tweet γράφει: «Ο λαός της Παλαιστίνης έλαβε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης σήμερα. Μια τεράστια κουρτίνα καπνού που ανέβαινε από την καύση των ελαστικών,  εμπόδισε την ορατότητα των ισραηλινών στρατιωτών που ήθελαν να πλαισιώνουν τα σύνορα. Το μήνυμα που στείλαμε είναι ότι η Γάζα δεν θα πνιγεί μόνη, ακόμη και αν η διεθνής απομόνωση και ο αποκλεισμός παραμείνουν σε ισχύ και τα δικαιώματα των Παλαιστινίων προσφύγων εξακολουθούν να αγνοούνται.»

Μια αεροφωτογραφία που δεν τραβήχτηκε

«Ονειρεύομαι να ταξιδέψω έξω από τη γιγαντιαία φυλακή που είναι το πολιορκημένο έδαφος.» έλεγε ο δημοσιογράφος. Η «φυλακή» του ήταν τα 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα της κατεχόμενης επικράτειας.

Η φιλόδοξη επιθυμία του να αποκτήσει μια αεροφωτογραφία της πατρίδας του δεν πραγματοποιήθηκε.

Το μοναδικό Διεθνές Αεροδρόμιο της Γάζας, μεταξύ των Rafa και Dahaniya, στη Λωρίδα της Γάζας, εγκαινιάστηκε το 1998 και έκλεισε το 2001, μετά τον βομβαρδισμό του πύργου ελέγχου και του σταθμού ραντάρ από το Ισραήλ. Ο Yaser Murtaja προσπάθησε να ταξιδέψει στο εξωτερικό μέσω της διέλευσης των συνόρων Rafah λίγους μήνες πριν δολοφονηθεί από τον ισραηλινό στρατό, αλλά οι επανειλημμένες προσπάθειές του απέτυχαν εξαιτίας των σκληρών αποκλεισμών που επέβαλαν οι αιγυπτιακές συνοριακές αρχές. Δεν είχε καμία πιθανότητα να διασχίσει τη διέλευση Beit Hanoun / Erez που ελέγχονταν από τους Ισραηλινούς.

Πέντε μέρες σήμερα μετά τη δολοφονία του, τα Παλαιστινιακά μέσα συνεχίζουν να γράφουν γι’ αυτόν αποκαλώντας τον «Σύμβολο θάρρους». «Με το χαμογελαστό του πρόσωπο, ο Yaser Murtaja ανέβηκε στα ύψη πάνω από τον ορίζοντα στα μάτια του λαού του γιατί έδειξε την πραγματικότητα της κατοχής, την οποία η Ισραηλινή κυβέρνηση θέλει να κρύψει γι’ αυτό στοχεύει αυτούς που έχουν το θάρρος να την αποκαλύπτουν» γράφουν μεταξύ άλλων.