Σε κλίμα αντιπαράθεσης κύλησε η μαραθώνια σύνοδος κορυφής στις Βρυξέλλες για το προσφυγικό που τελικά ολοκληρώθηκε με κοινό – κείμενο συμφωνία των «28».

Τα βασικά μέτωπα της αντιπαράθεσης ήταν από τη μία πλευρά οι δυνάμεις που υποστηρίξαν μια Ευρωπαϊκή συλλογική λύση «στη βάση της συνευθύνης και της αλληλεγγύης στο μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα» και από την άλλη αυτές που κινήθηκαν στη βάση της περιχαράκωσης και των μονομερών ενεργειών.

Στη Σύνοδο η Ελλάδα από κοινού με την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Πορτογαλία και τη Μάλτα, βρέθηκαν βρέθηκαν απέναντι στις γνωστές θέσεις που εκφράζουν η Αυστρία και οι χώρες του Visegrad. Η Ιταλία που αρχικά είχε απειλήσει με βέτο  συναίνεσε στο τελικό κείμενο.  

Τελικά απετράπη μια τελική απόφαση που θα ανέφερε ρητά τη δημιουργία κλειστών κέντρων στην Αφρική και θα προέβλεπε την αντιμετώπιση των δευτερογενών ροών με συνοριακούς ελέγχους και defacto δημιουργία μιας μικρής Σένγκεν. 

Εν τέλη αποφασίστηκε: 

1. Η Ευρωπαϊκή προσέγγιση στη διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, δηλαδή να αφορά και τις τρεις διαστάσεις του ζητήματος: την εξωτερική (σχέσεις με τρίτες χώρες), τη διαχείριση των συνόρων, και την εσωτερική διάσταση.

2. Τονίστηκε η σημασία της αποτελεσματικής συνεργασίας με την Τουρκία, στο πλαίσιο της Κοινής Δήλωσης ΕΕ/Τουρκίας. Παράλληλα συμφωνήθηκε η χορήγηση της δεύτερης δόσης της χρηματοδοτικής διευκόλυνσης για τους πρόσφυγες στην Τουρκία. Μια χώρα που φιλοξενεί 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Καθώς επίσης και την ανάγκη η Τουρκία να εφαρμόσει τη διμερή συμφωνία επανεισδοχής με την Ελλάδα, την οποία έχει αναστείλει και τη συμφωνία επανεισδοχής ΕΕ/Τουρκίας.

3. Τα Συμπεράσματα επίσης τονίζουν ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου πρέπει να αναθεωρηθεί στη βάση της αλληλεγγύης και της συνευθύνης.