Μια συγκλονιστική υπόθεση κοινωνικής απομόνωσης και παραμέλησης ήρθε στο φως στην περιοχή του Λαουριάνο, κοντά στο Τορίνο της Ιταλίας, όταν δύο μικρά αγόρια, ηλικίας 6 και 9 ετών, ανακαλύφθηκαν να ζουν σε συνθήκες που προκαλούν σοκ στη σύγχρονη κοινωνία.

Ads

Το Δικαστήριο Ανηλίκων του Τορίνο αντέδρασε άμεσα, διατάσσοντας την απομάκρυνση των παιδιών από το νοσηρό περιβάλλον. Ο χαρακτηρισμός «bambini fantasma» (παιδιά-φαντάσματα) που τους αποδόθηκε από τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, αποτυπώνει με ακρίβεια την τραγική τους κατάσταση.

Η αποκάλυψη της τραγικής κατάστασης έγινε εντελώς τυχαία, όταν οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης κλήθηκαν να εκκενώσουν την περιοχή λόγω επικείμενων πλημμυρών. Αυτό που αντίκρισαν οι διασώστες ξεπερνούσε κάθε φαντασία: ένα εγκαταλελειμμένο αγροτόσπιτο, περιτριγυρισμένο από έναν κήπο που θύμιζε περισσότερο χωματερή.

Το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν τα παιδιά ήταν εφιαλτικό. Σκουπίδια, σαπισμένα έπιπλα και ένα κατεστραμμένο τραμπολίνο συνέθεταν την καθημερινή εικόνα της ζωής τους. Το πιο σοκαριστικό στοιχείο ήταν η πλήρης έλλειψη βασικών δεξιοτήτων επικοινωνίας των παιδιών.

Ads

Παρά την ηλικία τους, τα αγόρια φορούσαν ακόμη πάνες, γεγονός που υποδηλώνει σοβαρή καθυστέρηση στην ανάπτυξή τους. Η επικοινωνία τους περιοριζόταν σε μια πρωτόγονη διάλεκτο που είχαν αναπτύξει μεταξύ τους, χωρίς να μπορούν να μιλήσουν καμία γνωστή γλώσσα.

Πίσω από αυτή την τραγική ιστορία βρίσκεται ένας 54χρονος Ολλανδός γλύπτης, ο πατέρας των παιδιών, του οποίου η εμμονή με τους ιούς και ιδιαίτερα με την πανδημία COVID-19, τον οδήγησε σε μια ακραία απόφαση απομόνωσης της οικογένειάς του από τον έξω κόσμο.

Η οικογένεια είχε μετακομίσει από τη Γερμανία στην Ιταλία, με τον πατέρα να επικαλείται την ανάγκη να ζήσουν «μακριά από τις μολύνσεις». Μετά το 2020, πήρε τη μοιραία απόφαση να αποκόψει πλήρως τα παιδιά του από κάθε μορφή κοινωνικής συμμετοχής.

Η απομόνωση ήταν απόλυτη: τα παιδιά δεν είχαν καμία επαφή με το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν είχαν ποτέ εξεταστεί από γιατρό, δεν διέθεταν καν επίσημα έγγραφα.

Ήταν κυριολεκτικά αόρατα για το σύστημα.

Παρότι ο πατέρας ισχυριζόταν ότι παρείχε «κατ’ οίκον εκπαίδευση», η πραγματικότητα ήταν τραγική: τα παιδιά ήταν πλήρως αναλφάβητα, ανίκανα να γράψουν ακόμη και τα ονόματά τους. Η κοινωνική τους ανάπτυξη είχε παραμείνει σε εμβρυακό στάδιο.

Οι ισχυρισμοί του πατέρα για παροχή εκπαιδευτικών ευκαιριών – λάπτοπ, μουσικά όργανα, εξοπλισμό σκι, επισκέψεις σε μουσεία και ιππασία – έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα που αποκαλύφθηκε.

Η εισαγγελία ανηλίκων έχει ήδη κινήσει τις διαδικασίες για την ανάδοχη φιλοξενία των παιδιών, με το ενδεχόμενο της υιοθεσίας να παραμένει ανοιχτό. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η δήμαρχος του Λαουριάνο, Μάρα Μπακόγια, η προτεραιότητα πλέον είναι να βρουν την βασική ισορροπία που τόσο βίαια τους στερήθηκε.

Η αποκατάσταση των παιδιών αναμένεται να είναι μια μακρά και δύσκολη διαδικασία, καθώς καλούνται να προσαρμοστούν σε έναν κόσμο που μέχρι τώρα τους ήταν εντελώς άγνωστος.