Το πράσινο φως για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων έλαβε η Ουκρανία στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. Οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να ξεκινήσουν τον Μάρτιο, όταν θα ολοκληρωθεί η έκθεση της Κομισιόν με τις απαιτούμενες αλλαγές, στις οποίες πρέπει να προχωρήσει το Κίεβο, ωστόσο το θέμα συνεχίζει να απασχολεί τον ευρωπαϊκό Τύπο. Από τη μία πλευρά υπάρχει έντονη ανησυχία για το γεγονός ότι η απαιτούμενη ομοφωνία επιτεύχθηκε μόνο και μόνο επειδή ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν αποχώρησε από την αίθουσα την κρίσιμη στιγμή. Όμως και στο μέλλον η ενταξιακή διαδικασία θα απαιτήσει ομοφωνίες.

Ukrajinska Prawda, Ουκρανία

Το Κίεβο θα πρέπει να επιδιώξει διάλογο με τη Βουδαπέστη, γράφει η Ukrainska Pravda:

«Η Ουγγαρία εξακολουθεί να είναι σε θέση να θέτει εμπόδια στο δρόμο της Ουκρανίας σχεδόν σε καθημερινή βάση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ενταξιακή διαδικασία είναι οργανωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμη και οι τεχνικές ενδιάμεσες λύσεις, για να μην αναφέρουμε τις σημαντικές αποφάσεις, όπως οι αποφάσεις των διακυβερνητικών διασκέψεων για το διαπραγματευτικό πλαίσιο, πρέπει να εγκρίνονται ομόφωνα. Ο Όρμπαν έχει ήδη υπολογίσει ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να καθυστερήσει άλλες 75 φορές, αν το κρίνει σκόπιμο. … Και το Κίεβο θα πρέπει να το γνωρίζει αυτό. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι όσο άθλιο και προσβλητικό και αν είναι για εμάς, θα πρέπει να διαπραγματευτούμε με τον Όρμπαν».

HVG, Ουγγαρία

Η ουγγρική εφημερίδα ασκεί κριτική στον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας επειδή βγήκε από τη αίθουσα τη στιγμή της ψηφοφορίας:

«Για να δώσουμε μια ιδέα της σημασίας αυτού του γεγονότος: ο εκπρόσωπος ενός κράτους μέλους βγαίνει από την αίθουσα αυτή μόνο αν, για παράδειγμα, ξεσπάσουν ταραχές στη χώρα του. Ή αν υπάρχει υποψία ότι μπορεί να έχει μολυνθεί από Covid. Αλλά δεν νοείται να φεύγεις όταν η συζήτηση φτάνει σε ένα σημαντικό θέμα, και σίγουρα όχι αν η άποψή σου έρχεται σε αντίθεση με όλους τους άλλους. Παρ’ όλα αυτά, ο Βίκτορ Όρμπαν έκανε την πάπια».

Radio Kommersant FM, Ρωσία

Το ρωσικό ραδιόφωνο Kommersant FM βρίσκει αναξιοπρεπές το τέχνασμα του Orbán:

«Δεν φαίνεται σωστό. Αγαπητοί ηγέτες της ελεύθερης Ευρώπης, δεν βρίσκεστε σε παζάρι. Εκπροσωπείτε τον δυτικό κόσμο -και τις αξίες του- και θα έπρεπε να αποτελείτε πρότυπο για όλους τους άλλους. … Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα, δεν αποφασίζεται έτσι η τύχη του κόσμου. Κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτό, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο τι. Ωστόσο, παραδόξως, για κάποιο λόγο κάποιες χώρες πιέζουν για να ενταχθούν σε αυτόν τον οργανισμό. Υπάρχει μια τεράστια ουρά χωρών που θέλουν να ενταχθούν. … Και – γιατί, γιατί; – κανείς δεν υποβάλλει αίτηση για να ενταχθεί στην Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών;».

Neue Zürcher Zeitung, Ελβετία

Η Ουκρανία θα μπορούσε να έχει την ίδια μοίρα με πολλά βαλκανικά κράτη, προειδοποιεί η Neue Zürcher Zeitung:

«Αυτό που σχετικοποιεί τη σημασία της πρόσκλησης προς την Ουκρανία είναι η ενταξιακή διαδικασία. Το βλέπουμε αυτό όταν εξετάζουμε τα Δυτικά Βαλκάνια. Από τις οκτώ χώρες στις οποίες υποσχέθηκαν ένταξη πριν από είκοσι χρόνια, μόνο η Σλοβενία (2004) και η Κροατία (2013) είναι σήμερα μέλη. Οι υπόλοιπες βρίσκονται σε αδιέξοδο ή έχουν εκτροχιαστεί. Αυτό οφείλεται εν μέρει στις ίδιες τις χώρες, οι οποίες δεν είναι έτοιμες να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η ΕΕ. Οφείλεται όμως και στην ΕΕ, η οποία πολύ γρήγορα έχασε την επιθυμία να αποδεχθεί φτωχότερους και δυσκολότερους γείτονες και να τους υποστηρίξει στην πορεία προς την ένταξη».

Jyllands-Posten, Δανία

Η Jyllands-Posten καλεί τη Δύση να αναλάβει τις ευθύνες της

“Η απόφαση της ΕΕ ότι η Ουκρανία ανήκει στην Ευρώπη και πρέπει να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή οικογένεια κάποια στιγμή, εξακολουθεί να αξίζει το βάρος της σε χρυσό για τους Ουκρανούς, τόσο ηθικά όσο και πολιτικά. Όσο περισσότερο η Ουκρανία μπορεί να ενσωματωθεί στους θεσμούς της παγκόσμιας κοινότητας που βασίζεται σε κανόνες, τόσο ισχυρότερη θα είναι έναντι της Ρωσίας. Κανείς δεν είναι σήμερα πιο ευχαριστημένος από τον Πούτιν για τα προβλήματα της Ουκρανίας στην Ουάσιγκτον και την Ευρώπη. … Ο Πούτιν τρέφεται από τη διαίρεση της Δύσης. Και πάρα πολλοί στη Δύση συμβάλλουν αφελώς στο παγωμένο παιχνίδι του. Είναι καιρός η Δύση να τιμήσει τις δεσμεύσεις της”.

La Repubblica, Ιταλία

Η πολιτική αξία αυτού του βήματος είναι τεράστια, σχολιάζει επιδοκιμαστικά η La Repubblica:

«Σηματοδοτεί ένα σημαντικό σημείο καμπής. Ειδικά στην πρώτη γραμμή του πολέμου ανάμεσα στη Δημοκρατία και το Ολοκληρωτισμό. Τους τελευταίους μήνες γίνεται  λόγος για μια κάποια “κόπωση” από την πλευρά της Δύσης στην υποστήριξή της προς την Ουκρανία. … Αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμμερίζονταν το μειωμένο σθένος [των ΗΠΑ] στην υπεράσπιση της δημοκρατικής τάξης, το βέτο που επέβαλε ο Ούγγρος Όρμπαν στην έναρξη των διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία θα αποτελούσε μια τέλεια δικαιολογία για μια καθυστέρηση για την οποία κανείς δεν θα έφερε την ευθύνη”.

LB.ua, Ουκρανία

Ο υπολογισμός του Πούτιν δεν έπιασε ούτε αυτή τη φορά, γράφει το LB.ua:

«Αυτή είναι μια στιγμή υπερηφάνειας για όλη την Ευρώπη, την οποία ο Πούτιν θεωρούσε επί μακρόν εντελώς ακίνδυνη. Πίστευε ότι αν οι ΗΠΑ καθυστερούσαν τη βοήθειά τους, η ΕΕ θα ενέδιδε, επίσης, στις πιέσεις της Ρωσίας και θα εγκατέλειπε την Ουκρανία. … Υπολόγισε λάθος – όπως ακριβώς κάνει πάντα, παρεμπιπτόντως. Ο υπολογισμός του Πούτιν ήταν πολύ απλός: είδε τους αρχηγούς των κυβερνήσεων της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, τον Όρμπαν και τον Φίκο, ως τους παίκτες που θα έβαζαν φρένο σε όλες τις προοπτικές ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Ουκρανίας. Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα της σημερινής συνόδου κορυφής;»

Lost in Europe, Γερμανία

Το ιστολόγιο  Lost in EUrope δεν πείθεται:

«Οι γεωπολιτικοί είναι στην πραγματικότητα οι μόνοι λόγοι που συνηγορούν υπέρ της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ο στόχος είναι να δοθεί ελπίδα στην Ουκρανία στην αδιέξοδη στρατιωτική της κατάσταση και να διασωθεί πολιτικά και οικονομικά από τη ρωσική επίθεση. Ωστόσο, υπάρχουν βαρύτατα επιχειρήματα εναντίον αυτού. Το πρώτο είναι ότι δεν πρέπει να διαπραγματεύεται κανείς την ένταξη με μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο. Αυτό ισχύει τόσο για την ΕΕ όσο και για το ΝΑΤΟ – αν όχι περισσότερο. Εξάλλου, η ΕΕ θέλει να είναι μια ένωση ειρήνης που θα φέρει σταθερότητα και ευημερία στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Με την Ουκρανία, ωστόσο, αντί αυτού φέρνει πόλεμο, και μάλιστα με επισφαλή σύνορα και κατεχόμενα εδάφη».

Mandiner, Ουγγαρία

Η φιλοκυβερνητική Mandiner αποδίδει την αποδέσμευση των κονδυλίων της ΕΕ για την Ουγγαρία στις έξυπνες απειλές του Όρμπαν για βέτο:

«Η Ουγγαρία παίρνει τα κονδύλια που δικαιούται, την εγγύηση των δικαιωμάτων της ουγγρικής μειονότητας στην Υπερκαρπαθία και τη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση από μια απόφαση που δεν θέλει να υποστηρίξει. Οι ηγέτες των μεγάλων κρατών μελών της ΕΕ λαμβάνουν την ικανοποιητική βεβαιότητα ότι εξακολουθούν να είναι κυρίαρχοι ηγέτες της ΕΕ στις πιο ευαίσθητες στιγμές της. Και η Ουκρανία παίρνει ένα μικρό βιταμινούχο χάπι κινήτρων, το οποίο μάλλον χρειάζεται απεγνωσμένα ενόψει της τρέχουσας κατάστασης στην πρώτη γραμμή του μετώπου».

Denník Postoj, Σλοβακία

Η υποστήριξη των Βρυξελλών από μόνη της δεν θα είναι αρκετή για την Ουκρανία, υπενθυμίζει η Denník Postoj στους αναγνώστες της:

«Ακόμη και τα καλά νέα από την ΕΕ δεν μπορούν να αναπληρώσουν το έλλειμμα της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Οι Ουκρανοί στρατιωτικοί διοικητές λένε τώρα ανοιχτά ότι αν η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια στερέψει δεν θα μπορέσουν να συγκρατήσουν τα ρωσικά στρατεύματα, τα οποία διαθέτουν μεγαλύτερα αποθέματα πυρομαχικών. Αν το βάρος παραμείνει αποκλειστικά στους ώμους των ευρωπαϊκών χωρών, το Κρεμλίνο μπορεί να αρχίσει να ανοίγει σαμπάνιες».

Verslo žinios, Λιθουανία

Να είστε σκληροί με τους ταραχοποιούς

Οι Βρυξέλλες να ακολουθήσουν πιο σκληρή γραμμή απέναντι στην Ουγγαρία και τα παιχνίδια βέτο που παίζει, ζητά η Verslo žinios :

«Οι Ευρωπαίοι νομικοί πρέπει να δραστηριοποιηθούν. Υπάρχουν διάφορες λύσεις που θα μπορούσαν να βρεθούν. Ίσως μια χώρα που υπονομεύει τα κοινά συμφέροντα της ΕΕ και την ευρωπαϊκή ασφάλεια θα μπορούσε να στερηθεί όλες τις πληρωμές από το κοινό ταμείο, να ανασταλούν τα δικαιώματα ψήφου ή βέτο, να αποκλειστεί από τη συμμετοχή σε κοινές διαδικασίες και ακόμη – ως ακραίο μέτρο – να ανασταλεί η ιδιότητα του μέλους της. Παρεμπιπτόντως, παρόμοια σύννεφα πλανώνται και πάνω από το ΝΑΤΟ. … Αν χρειαστεί να ενεργοποιηθεί το άρθρο 5, πιθανότατα δεν θα πρέπει να ακούσουμε μόνο τα “επιχειρήματα” του Όρμπαν, αλλά και της Τουρκίας».

Πηγή: Eurotopics