H κυβέρνηση της Ουκρανίας, ζήτησε προχθές από την Σερβία να καταδικάσει τη Ρωσία, επειδή αναγνώρισε  την ανεξαρτησία των ρωσόφωνων περιοχών στην ανατολική Ουκρανία. Ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς απάντησε στον Ουκρανό ομόλογο του:

Ads

«ζητώ από τον κ. Ζελένσκι να καταδικάσει ήδη από σήμερα το βράδυ τη φρικτή και τραγική επίθεση κατά της Σερβίας από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και άλλες χώρες και είμαι βέβαιος ότι θα το κάνει. Μόλις το κάνει αυτό, θα αποδεχθώ ευχαρίστως την πρόσκλησή του και θα απαντήσω στις εκκλήσεις του».

Ο τόπος του πρωταρχικού εγκλήματος, εκεί από όπου ξεκίνησαν οι serial δολοφονίες της διεθνής νομιμότητας και οι ένοπλες συγκρούσεις που ακολούθησαν, είναι η Γιουγκοσλαβία και ο ανελέητος βομβαρδισμός της το 1999.

Η επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, έγινε κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας. Με ευθύνη της Ουάσιγκτον,  αγνοήθηκε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την επιχείρηση ανέλαβε ετσιθελικά το ΝΑΤΟ. Ότι ακολούθησε, η κήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου καθώς και η αναγνώριση του από τις ΗΠΑ  και δυτικούς συμμάχους της, συνιστούν την πρώτη βίαια μεταβολή συνόρων στην Ευρώπη, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου.

Ads

Διαβάστε επίσης: «Ήμουν εκεί: Το ΝΑΤΟ και η προέλευση της κρίσης στην Ουκρανία»

Την ίδια χρονιά, η Ατλαντική Συμμαχία έκανε δεκτές  τις τρεις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, παραβιάζοντας βάναυσα την υπόσχεση όλων των δυτικών ηγετών προς τον Γκορμπατσόφ, όταν προσπαθούσαν να τον πείσουν να μην βάλει βέτο στην επανένωση των δύο Γερμανιών: «ούτε ίντσα Ανατολικά».  Είναι αυτά τα εγκλήματα που διαμόρφωσαν τον νέο ψυχρό πόλεμο. Αντί να ενσωματώσουν τη Ρωσία σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας, την στοχοποίησαν σαν τον νέο εχθρό, που έπρεπε να περικυκλωθεί.

Δεν έχει καμία σημασία ότι ο Πούτιν είναι πολύ λιγότερο δημοκράτης από τον Μπόρις Τζόνσον, ή αν ο Βούτσιτς της Σερβίας αποτελεί πρότυπο κοινοβουλευτικού ανδρός. Ούτε αν ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ο τότε επικεφαλής της Γιουγκοσλαβίας, ακολούθησε μια εξαιρετικά βάναυση πολιτική εναντίον των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου.

Όταν με πρόσχημα την προστασία μιας μειονότητας αλλάζουν τα σύνορα, έρχονται πόλεμοι. Ο Β Παγκόσμιος δεν ξεκίνησε ουσιαστικά όταν ο Χίτλερ ανάλαβε να «προστατεύσει» τη γερμανική μειονότητα στην Τσεχοσλοβακία;

Διαβάστε επίσης: Monde Diplomatique: Οι αιτίες της ουκρανικής κρίσης

Οι διεθνείς νόμοι και κανόνες πρέπει να διαφυλάσσονται σαν κόρη οφθαλμού. Δεν εφαρμόζονται κατά περίπτωση, ανάλογα με το αν συμφέρει την ισχυρότερη χώρα και πότε όχι. Το ξέρουμε από αυτά που συμβαίνουν στην Κύπρο μετά το 1974, όταν ο Αττίλας επενέβη δήθεν για να προστατέψει την τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Οι τελευταίες κινήσεις του Ρώσου προέδρου παραβιάζουν επίσης τους διεθνείς κανόνες, αλλά οι Δυτικοί υποκριτές, από τον Μπάιντεν μέχρι τους Γερμανούς Πράσινους, που δεν έχουν αποκηρύξει την αισχρή υποστήριξη τους στον ψεκασμό του σερβικού λαού με βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, δεν έχουν ηθικό δικαίωμα για να ομιλούν.

Γιατί βρίσκονται αντιμέτωποι με το σύνδρομο της Σερβίας δια .,(Ρώσου) αντιπροσώπου.

ΥΓ Διάβαζα χθες στην τελευταία σελίδα των Νέων, ότι ποτέ ΔΕΝ δόθηκε υπόσχεση στον Γκορμπατσόφ ότι το ΝΑΤΟ  δεν θα επεκταθεί ανατολικά. Ο φιλοαμερικανισμός τυφλώνει ή πρόκειται για ογκώδη άγνοια; Πάντως όλα τα σχετικά απόρρητα ντοκουμέντα έχουν εδώ και χρόνια δημοσιοποιηθεί και βρίσκονται εδώ.

Διαβάστε επίσης: Η μεγάλη απάτη: Το ιστορικό παρασκήνιο πίσω από την κρίση στην Ουκρανία