Κάθε καλοκαίρι, στα ανοιχτά της πόλης Λαγκούνα στη νότια Βραζιλία, οι ψαράδες της περιοχής έχουν εδώ και χρόνια έναν απροσδόκητο σύμμαχο: τα δελφίνια.

Οι δύο πλευρές συνεργάζονται μάλιστα εδώ και γενιές, ενώ αμφότερες επωφελούνται.

«Η εμπειρία της αλιείας με δελφίνια είναι μοναδική», λέει στους New York Times ο Wilson F. Dos Santos, ψαράς της περιοχής, που ρίχνει τα δίχτυα του δίπλα στα δελφίνια εδώ και 50 χρόνια. Την πρακτική αυτή την έμαθε δίπλα στον πατέρα του, όταν πήγαινε μαζί του για να του μεταφέρει τον καφέ και το φαγητό, ενώ εκείνος ψάρευε.

Πολλές οικογένειες της Λαγκούνα τρώνε ό,τι πιάνουν, οπότε αυτή η συνεργασία «βοηθά με το οικογενειακό εισόδημα», προσθέτει ο ίδιος.

Σε μια νέα έρευνα για το φαινόμενο, η οποία δημοσιεύθηκε πριν λίγες μέρες, στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Science (PNAS), ομάδα βραζιλιάνων επιστημόνων ανέφερε πως και τα δελφίνια επωφελούνται από την συνεργασία με τους ανθρώπους. Σύμφωνα με την έρευνα, εκείνα που ψαρεύουν μαζί με τους ανθρώπους, φαίνεται να ζουν περισσότερο από τα υπόλοιπα.

«Η συνεργασία ανθρώπου-άγριας ζωής γενικά είναι ένα σπάνιο φαινόμενο σε παγκόσμια κλίμακα», δήλωσε στους NYT ο Mauricio Cantor, βιολόγος στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και ένας από τους συγγραφείς της έρευνας. «Συνήθως οι άνθρωποι είναι αυτοί που κερδίζουν και η φύση πληρώνει το κόστος. Αλλά αυτή η αλληλεπίδραση συμβαίνει για πάνω από 150 χρόνια».

Το συγκεκριμένο φαινόμενο μάλιστα δεν συναντάται μόνο στην περιοχή, αλλά έχει παρατηρηθεί και αλλού στη Βραζιλία. Ωστόσο, περίπτωση της Λαγκούνα είναι η πιο διάσημη. Ο τοπικός πληθυσμός των περίπου 60 δελφινιών παρακολουθείτε άλλωστε συστηματικά από το 2007, ενώ από το 2017, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι επιστήμονες άρχισαν να χρησιμοποιούν και GPS, Drones και ραντάρ.

Πώς όμως βοηθούν πρακτικά τους ψαράδες αυτά τα θηλαστικά; Η έρευνα βρήκε πως τα δελφίνια έδιναν ένα σύνθημα, συνήθως μια ξαφνική, βαθιά κατάδυση, για να σηματοδοτήσουν πως έχουν οδηγήσει τα ψάρια σε απόσταση αναπνοής από τα δίχτυα των ψαράδων.

Οι επιστήμονες βρήκαν πως το 86% των επιτυχημένων προσπαθειών των ψαράδων αφορούσε όσους ήξεραν να διαβάζουν τις συμπεριφορές των δελφινιών. Όπως σημειώνεται, το «κλειδί» ήταν η προσεκτική παρατήρηση και ο συγχρονισμός: Όσοι έριχναν δίχτυα πολύ αργά ή έχαναν τα σημάδια των δελφινιών, δεν είχαν πολλές πιθανότητες να «πιάσουν» κάτι. Από την πλευρά τους, τα δελφίνια, όταν η ρίψη των διχτυών ήταν επιτυχημένη, κατευθύνονταν προς αποπροσανατολισμένους κέφαλους, ή τραβούσαν ορισμένα ψάρια μέσα από το δίχτυ.

Επιπλέον, τα δελφίνια που βοηθούν τους ψαράδες, τείνουν να παραμένουν κοντά σε μέρη που προορίζονται για αλιεία. Έτσι, έχουν 13% περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν μέχρι την ενηλικίωση, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, που ταξιδεύουν δηλαδή γενικά στο νερό, τα οποία είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν μπλεγμένα σε παράνομα δίχτυα.