Ο Ορχάν Παμούκ (βραβευθείς με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 2006) επέκρινε σκληρά το τουρκικό καθεστώς: «Αν μιλάτε για πολιτική, σας χτυπούμε στη μέση του δρόμου», δήλωσε στις 27 Μαΐου σε μία σπάνια συνέντευξή του σε μία νέα ανεξάρτητη ηλεκτρονική πλατφόρμα πολυμέσων, την «Kısa Dalga Podcast» στην Κωνσταντινούπολη.

Ο 69χρονος Παμούκ παραδέχεται ότι δεν του αρέσουν πολύ οι πολιτικές συνεντεύξεις. «Όταν οι δημοσιογράφοι μου θέτουν πολιτικά ερωτήματα, τους λέω ότι η ελευθερία της γνώμης είναι ανύπαρκτη στην Τουρκία», διευκρίνισε.

«Τους ανθρώπους που μιλούν για πολιτική, τους χτυπούν στη μέση του δρόμου, τους σπάνε τα δάχτυλα, τους απειλούν και μετά παρεμβαίνει η μαφία», συνέχισε.

Σχολαστικός παρατηρητής της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας, ο Παμούκ, του οποίου τα μυθιστορήματα μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες, είναι ο συγγραφέας των αριστουργημάτων, π.χ. το «Χιόνι», «Το Όνομά μου Είναι Κόκκινο», «Το Λευκό Κάστρο», «Το Μαύρο Βιβλίο», «Το Μουσείο της Αθωότητας». Το τελευταίο του βιβλίο «Οι Νύχτες της Χολέρας», που είχε ξεκινήσει πριν από την πανδημία του κορωναϊού, αφηγείται την υπό τον εγκλεισμό ζωή των ανθρώπων.

Ο Παμούκ διαμαρτύρεται για την ανισότητα μεταξύ των φτωχών και των πλουσίων. Επιπλέον, «τα δικαστήρια δεν είναι πλέον ανεξάρτητα και, το σημαντικότερο, δεν υπάρχει πια ελευθερία γνώμης. Και δεν σέβονται στις μέρες μας τις μειονότητες».

Ο διεθνούς φήμης συγγραφέας υπενθυμίζει ότι οι Κούρδοι δεν εκπροσωπούνται στην πολιτική σκηνή και ότι δεν υπάρχει πια διάκριση των εξουσιών στην Τουρκία.

«Η Τουρκία είναι η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων, αλλά και (φυλακισμένων) αντιπάλων», ανέφερε.

Ο Παμούκ διαμαρτύρεται, επίσης, για τις πολιτικές συζητήσεις στην τηλεόραση: «Όταν δεν υπάρχει ελευθερία γνώμης, όλες αυτές οι συζητήσεις οργανώνονται, για να κρύψουν κάτι. Τις παρακολουθώ. Δεν μπορούν, ούτε το όνομα του Προέδρου, π.χ., να προφέρουν. Δεν μπορούν να επικρίνουν την εξουσία. Ποια συζήτηση, επομένως;», αναφώνησε.

Ο Ορχάν Παμούκ, πριν λάβει το βραβείο Νόμπελ, ήταν ένας πολύ δραστήριος συγγραφέας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των Κούρδων και των Αρμενίων. Συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις διαδηλώσεις και τις πορείες διαμαρτυρίας. Σήμερα, συνεχίζει να τάσσεται υπέρ της Δημοκρατίας και της ειρήνης και, επομένως, να είναι αντίπαλος του καθεστώτος του Ενός Ανδρός. Δικάστηκε αρκετές φορές στα δικαστήρια και δέχτηκε απειλές θανάτου από την εθνικιστική ακροδεξιά.