Ο ακροδεξιός λαϊκιστής, φανατικός αντιευρωπαϊστής και με σκληρή αντιμεταναστευτική ατζέντα, Γκερτ Βίλντερς, είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής των εθνικών εκλογών στην Ολλανδία και θέλει να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Ωστόσο, ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης θεωρείται αδύνατος, καθώς φαίνεται να συγκεντρώνει 37 από τις συνολικά 150 έδρες του κοινοβουλίου διαψεύδοντας όλες τις δημοσκοπήσεις.

Θαυμαστής του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και του ακροδεξιου ευρωσκεπτικιστή πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, ο επικεφαλής του PVV (Κόμμα της Ελευθερίας) Βίλντερς, είχε δηλώσει προεκλογικά ανοιχτός σε συνεργασίες για τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού. Μάλιστα, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι είναι πρόθυμος να υποχωρήσει από τα αντιμουσουλμανικά και αντι-ισλαμικά ιδεώδη του, δηλώνοντας ότι κατανοεί «πολύ καλά» πως τα κόμματα «δεν θέλουν να είναι σε κυβέρνηση με ένα κόμμα που θέλει αντισυνταγματικά μέτρα». «Δεν πρόκειται να μιλήσουμε για τζαμιά, κοράνια και ισλαμικά σχολεία» έχει πει χαρακτηριστικά.

Το κόμμα του Βίλντερς έχει δεσμευτεί προεκλογικά για την διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικά με την αποχώρηση την Ολλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από τις συνθήκες της ΕΕ και του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και για την πλήρη κατάργηση του ασύλου. Υπενθυμίζεται ότι η Ολλανδία είναι ένα από τα έξι ιδρυτικά μέλη της ΕΕ.

Ακόμα κι αν οι Ολλανδοί δεν δώσουν το πράσινο φως γιά ένα «Nexit», καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτό το ενδεχόμενο είναι μάλλον απίθανο, υπάρχουν όλες οι ενδείξεις ότι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Βίλντερς στη Χάγη θα είναι ένας εφιάλτης για τις Βρυξέλλες, εκτιμά το Politico, εξηγώντας πως μια θέση του Βίλντερς στο τραπέζι της συνόδου κορυφής της ΕΕ θα αλλάξει τη δυναμική, καθώς θα ευθυγραμμιστεί μαζί με άλλους ακροδεξιούς και εθνικιστές ηγέτες που ήδη έχουν θέση στο «τραπέζι».

Η επιστροφή του Βίλντερς και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο, ισοδυναμεί με πολιτικό σεισμό στην Ολλανδία, δεδομένου ότι τα τελευταία 10 χρόνια οι ηγέτες των κυρίαρχων κομμάτων αρνούνταν να συνεργαστούν μαζί του για τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού. Οι ακροδεξιές απόψεις του, τον είχαν έχουν κρατήσει εκτός κυβερνητικών συνασπισμών με εξαίρεση το 2010, όταν υποστήριξε ένα υπουργικό συμβούλιο μειοψηφίας του Μαρκ Ρούτε για δύο χρόνια.

Σημειώνεται ότι ο απερχόμενος κυβερνητικός συνασπισμός του Ρούτε, ο οποίος δεν ήταν καν υποψήφιος στις εκλογές, συγκροτήθηκε έπειτα από εννέα μήνες -συγκεκριμένα 271 μέρες- διαπραγματεύσεων και κράτησε λιγότερο από δύο χρόνια. Ο 56χρονος Ρούτε -ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην Ολλανδία, κατέχοντας την εξουσία για 13 χρόνια και με πληθώρα σκανδάλων στο ενεργητικό του- θα παραμείνει επικεφαλής μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης μέχρι να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, μια διαδικασία που στο κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο της Ολλανδίας αναμένεται να διαρκέσει μήνες.

Η Ντιλάν Γεσιλγκιόζ, διάδοχος του Ρούτε στα ηνία του συντηρητικού-φιλελεύθερου «Λαϊκού Κόμματος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» (VVD) που συγκεντρώνει 24 έδρες, έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας σε κυβέρνηση συνασπισμού με την ακροδεξιά του Γκερτ Βίλντερς με κοινό σημείο τομής των δύο, το μεταναστευτικό.