Οκτώ ευρωπαϊκές χώρες ζήτησαν την Πέμπτη από τις αρχές του Ισραήλ να μην προχωρήσουν στην κατεδάφιση του παλαιστινιακού χωριού βεδουίνων Χαν αλ Άχμαρ, που έχει μετατραπεί σε έμβλημα της αντίστασης κοινοτήτων που είναι αντιμέτωπες με την ισραηλινή κατοχή και τον εποικισμό της Δυτικής Όχθης.

Το Χαν αλ Άχμαρ, μια προχειροφτιαγμένη κοινότητα όπου ζουν περίπου 200 Βεδουίνοι, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ και κοντά στον δρόμο που οδηγεί στην Ιεριχώ, για το οποίο δόθηκε μια δικαστική μάχη που κράτησε χρόνια, ενδέχεται να κατεδαφιστεί ανά πάσα στιγμή, έπειτα από μια απόφαση που πήρε στις αρχές του Σεπτεμβρίου το ισραηλινό Ανώτατο Δικαστήριο.

«Απευθύνουμε έκκληση στις ισραηλινές αρχές να αναθεωρήσουν την απόφασή τους να κατεδαφιστεί το Χαν αλ Άχμαρ», ανέφεραν σε κοινή ανακοίνωσή τους που δημοσιοποίησαν στον ΟΗΕ οι οκτώ ευρωπαϊκές χώρες.

«Οι συνέπειες της κατεδάφισης αυτής της κοινότητας και του εκτοπισμού των κατοίκων του, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, μπορεί να είναι πολύ βαριές, να απειλήσουν σοβαρά τη βιωσιμότητα της λύσης των δύο κρατών και να θέσουν σε κίνδυνο τις προοπτικές της ειρήνης», συνεχίζει το κείμενο.

Οι οκτώ ευρωπαϊκές χώρες υπενθυμίζουν ότι η πολιτική του εποικισμού των κατεχόμενων που εφαρμόζει το Ισραήλ είναι «παράνομη βάσει του διεθνούς δικαίου».

«Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα εγκαταλείψουν (τον στόχο) της λύσης των δύο Κρατών μέσω διαπραγματεύσεων», με «την Ιερουσαλήμ μελλοντική πρωτεύουσα των δύο κρατών», του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, τονίζει ακόμη το κείμενο – μολονότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε πριν από σχεδόν έναν χρόνο να αναγνωρίσει την ιερή πόλη ως την πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Οι οκτώ χώρες που υπογράφουν το κείμενο είναι η Ολλανδία, η Σουηδία, η Πολωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Γερμανία και η Ιταλία. Οι αραβικές χώρες στον ΟΗΕ τόνισαν ότι προσυπογράφουν και υποστηρίζουν τη θέση αυτή των οκτώ ευρωπαϊκών χωρών.

Στη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ συμβιώνουν 600.000 ισραηλινοί έποικοι με σχεδόν τρία εκατομμύρια Παλαιστίνιους και οι διενέξεις και οι συγκρούσεις είναι συχνές. Οι οικισμοί καταλαμβάνουν λίγο-λίγο όλο και περισσότερα εδάφη και φυσικούς πόρους που οι Παλαιστίνιοι θέλουν να ενταχθούν στο μελλοντικά ανεξάρτητο κράτος τους.