Εκείνοι που αναζητούν προσωπικό (Headhunters) στη Λισαβόνα παρατάσσουν σήμερα την υψηλή ειδίκευση Πορτογάλων εργαζόμενων σε καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας στην Αγκόλα, μια αφρικανική χώρα που σημειώνει αξιοζήλευτη ανάπτυξη. Στην πρώην πορτογαλική αποικία δεν υπάρχει οικονομική κρίση και μάλιστα σήμερα είναι σε θέση να προσφέρει κάτι σπάνιο στην Πορτογαλία: θέσεις εργασίας.  

Ads

Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ένας πατέρας τεσσάρων παιδιών σχολικής ηλικίας όταν παίρνει μόνο 900 ευρώ το μήνα, από τα να αποφασίσει να μεταναστεύσει; Για αυτό ο António Sàágua, 45 ετών θα γίνει σύντομα οικονομικός μετανάστης απευθυνόμενος στον οργανισμό απασχόλησης που τοποθετεί εξειδικευμένο προσωπικό. Ο ίδιος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στον τομέα του Μάρκετινγκ και Μάνατζμεντ αφού διδάσκει εδώ και 20 χρόνια σε κορυφαία σχολή επιχειρήσεων στην πορτογαλική πρωτεύουσα και παρόλη την εξειδίκευσή του έχει μισθό κάτω από 1000 ευρώ.

Ωστόσο, ο Sàágua δεν είναι ο μόνος Πορτογάλος που αποφασίζει να δημιουργήσει το μέλλον του μακριά από το σπίτι του, επιλέγοντας την Αγκόλα, μια πρώην αποικία της Πορτογαλίας στη νοτιοδυτική Αφρική. Περισσότερο από το 10% εξειδικευμένου προσωπικού που απευθύνεται στο γραφείο «κυνηγών ταλέντων» Fonseca έχει τοποθετηθεί το τελευταίο χρόνο στην Αγκόλα με μηνιαίες αποδοχές που πολλές φορές αγγίζουν το ποσό των 10.000  €.

Αντιστροφή  ρόλων

Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί μεταξύ της άλλοτε “περήφανης μητέρας” στο δυτικό άκρο της Ευρώπης και της πρώην αποικίας, που κατακτήθηκε από τους ναυτικούς της πορτογαλικής αυτοκρατορίας. Μετά την ανατροπή της πορτογαλικής δικτατορίας στην Επανάσταση του 1974 , η Αγκόλα κέρδισε την ανεξαρτησία της. Ένα χρόνο αργότερα και εκατοντάδες χιλιάδες Πορτογαλίας και της Αγκόλας επέστρεψαν στην Ευρώπη, όπου τα απελευθερωτικά κινήματα, οπλισμένα από τις υπερδυνάμεις, ξεκίνησαν έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο για να κερδίσουν τον έλεγχο της χώρας.

Ωστόσο η Πορτογαλία παρέμεινε μία από τις φτωχότερες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου. Πέρσι η κρίση χρέους είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό που αναγκάστηκε να καταφύγει στο ταμείο διάσωσης. Τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από την τρόικα κοστίζουν πολύ και όλο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους.

Η πορτογαλική κυβέρνηση ανέφερε την Τετάρτη ότι το ποσοστό ανεργίας έφτασε το 14,9 % για το πρώτο τρίμηνο του 2012, από 12,4 % κατά την ίδια περίοδο πέρυσι. Είναι συνήθως μορφωμένοι άνθρωποι που δεν μπορούν να βρουν κατάλληλη εργασία πράγμα που τους στρέφει στην αναζήτηση εργασίας στις παλιές αποικίες τους στην Αφρική και την Ασία, καθώς τώρα αισθάνονται υποταγμένοι στις επιταγές των βόρειων ευρωπαϊκών χωρών.

Η Αγκόλα έχει εξελιχθεί σε σημαντικό παραγωγό πετρελαίου στην Αφρική και αποτελεί τον δεύτερο μεγαλύτερο προμηθευτή «μαύρου χρυσού» στην Κίνα. Οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης την κάνει αξιοζήλευτη καθώς έχει και πλούσια κοιτάσματα διαμαντιών. Εκτός αυτού, η Αγκόλα ήταν κάποτε και η τρίτη μεγαλύτερη εξαγωγέας καφέ στον κόσμο, αλλά λόγω της συνεχούς εξόρυξης πετρελαίου κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι φυτείες καταστράφηκαν.
 
«Για κάθε ναυάγιο στην Πορτογαλία, υπάρχει ένα σωσίβιο στην Αγκόλα. Εδώ επαγγελματική έρημος, εκεί επαγγελματική όαση» τονίζει το εβδομαδιαίο περιοδικό Visão. Μετά το τέλος των πολέμων η χώρα της Αφρικής βρίσκεται σε φρενήρη ανοικοδόμηση και ανάπτυξη. Έτσι πολλοί ειδικευμένοι επαγγελματίες από την Πορτογαλία στρέφονται στη Λουάντα, Πρωτεύουσα της Αγκόλα, η οποία απέχει μόλις εφτά ώρες με αεροπορική πτήση από τη Λισαβόνα.

Περίπου το 40% από τα 18 εκατομμύρια Αγκολανών είναι αναλφάβητοι. Όσοι δεν έχουν την εκπαίδευση και την κατάρτιση δεν είναι σε θέση να βρουν εργασία, και τα 2/3 του πληθυσμού επιβιώνει με λιγότερο από 1 € την ημέρα. Μόνο ένα μικρό ποσοστό από την ανώτερη τάξη έχει πανεπιστημιακό πτυχίο, καθώς και ένα ακόμη μικρότερο ποσοστό έχει αποκτήσει το πολυπόθητο πτυχίο εξωτερικού.

Το γεγονός αυτό – καθώς και το ότι δεν αντιμετωπίζουν γλωσσικά εμπόδια σε μια αφρικανική χώρα όπου η πορτογαλική γλώσσα είναι η εθνική γλώσσα – εξηγεί γιατί οι δάσκαλοι, γιατροί, μηχανικοί και εμπειρογνώμονες της γεωργίας από την Πορτογαλία βρίσκονται σε τόσο μεγάλη ζήτηση.

Πηγή: Der Spiegel

Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Κότσαρη