Οι τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Ντόναλντ Τραμπ αναδεικνύονται σε μια ιδιαίτερα απαιτητική πρόκληση για τους παγκόσμιους ηγέτες.

Σύμφωνα με αποκαλυπτικές μαρτυρίες πρώην Βρετανών αξιωματούχων της Ντάουνινγκ Στριτ, οι συνομιλίες αυτές χαρακτηρίζονται ως «εξαιρετικές» και «ξεκαρδιστικές», αναδεικνύοντας την ιδιαίτερη φύση της επικοινωνίας με τον Αμερικανό πρόεδρο.

Η εμπειρία των Βρετανών πρωθυπουργών με τον Τραμπ κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας προσφέρει μοναδικά στοιχεία στην κατανόηση της προσωπικότητας και του τρόπου λειτουργίας του.

Από τη συντηρητική προσέγγιση της Τερέζα Μέι μέχρι τον πιο ανέμελο χειρισμό του Μπόρις Τζόνσον, κάθε τηλεφωνική επικοινωνία μετατρεπόταν σε ένα αξιοσημείωτο γεγονός στην έδρα της βρετανικής κυβέρνησης.

Οι συναντήσεις αυτές συχνά προσέλκυαν ένα ευρύ ακροατήριο εντός της Ντάουνινγκ Στριτ, με δημοσίους υπαλλήλους και ειδικούς συμβούλους να συγκεντρώνονται είτε στο ασφαλές υπόγειο είτε στο ιδιωτικό γραφείο του πρωθυπουργού για να παρακολουθήσουν τις συνομιλίες.

Η απρόβλεπτη φύση των συζητήσεων αποτελούσε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία, αναφέρει το Politico.

Όπως αναφέρει ένας πρώην αξιωματούχος, «η ατζέντα γρήγορα έπεφτε στο περιθώριο», με τον Τραμπ να στρέφει συχνά τη συζήτηση σε θέματα προσωπικού ενδιαφέροντος, όπως το γκολφ, η Σκωτία και οι ανεμογεννήτριες.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαφορετική προσέγγιση που υιοθέτησαν οι Βρετανοί πρωθυπουργοί. Η Τερέζα Μέι, με την τυπική και επιφυλακτική της στάση, φάνηκε να δυσκολεύεται στη διαχείριση του Τραμπ. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο πρόεδρος «την ισοπέδωνε» στις τηλεφωνικές συνομιλίες, αναδεικνύοντας το χάσμα μεταξύ της διπλωματικής της προσέγγισης και του επιχειρηματικού στυλ του Τραμπ.

Αντίθετα, ο Μπόρις Τζόνσον φαίνεται να χειρίστηκε καλύτερα την κατάσταση, υιοθετώντας μια στρατηγική κολακείας και άμεσης επικοινωνίας. Παρά το γεγονός ότι προσωπικά δεν συμπαθούσε τον Τραμπ, κατάφερε να δημιουργήσει μια πιο αποτελεσματική σχέση εργασίας.

Για τον νυν πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ, η πρόκληση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ως πρώην εισαγγελέας με αυστηρή προσήλωση στους κανόνες, καλείται να προσαρμοστεί σε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο διπλωματίας. Η πρόσφατη συνάντησή του με τον Τραμπ τον Σεπτέμβριο και οι δύο προεδρικές κλήσεις αποτελούν μόνο την αρχή μιας πολύπλοκης σχέσης.

Οι προκλήσεις δεν περιορίζονται μόνο στο προσωπικό επίπεδο. Υπάρχουν σημαντικά πολιτικά ζητήματα που περιπλέκουν την κατάσταση, όπως οι επικρίσεις της ομάδας του Τραμπ προς μέλη του Εργατικού Κόμματος για υποστήριξη των Δημοκρατικών, καθώς και οι δημόσιες επιθέσεις του συμμάχου του Τραμπ, Έλον Μασκ, προς τον Στάρμερ.

Για την επιτυχή διαχείριση των μελλοντικών επικοινωνιών, οι Βρετανοί αξιωματούχοι προτείνουν μια σειρά από στρατηγικές. Αυτές περιλαμβάνουν την εστίαση σε έναν ή δύο βασικούς στόχους ανά συνομιλία, την προετοιμασία για απρόβλεπτες αλλαγές θέματος, και την κατανόηση των προσωπικών ενδιαφερόντων του Τραμπ, συμπεριλαμβανομένων των γηπέδων γκολφ του στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η διαχείριση της σχέσης με τον Τραμπ απαιτεί επίσης την κατανόηση ότι οι παραδοσιακές διπλωματικές διαδικασίες συχνά δεν ισχύουν. Ο πρόεδρος βλέπει τον εαυτό του ως τον κύριο διαπραγματευτή, γεγονός που μπορεί να περιορίσει την αποτελεσματικότητα των συνήθων διπλωματικών καναλιών.