Χρειάζεται εχθρούς. Κατά προτίμηση, στο εξωτερικό. Διότι, αδυνατεί να βρει λύσεις στα εσωτερικά προβλήματα (οικονομικά, υγειονομικά, διπλωματικά και άλλα) της δικής του χώρας. Με εχθρούς, πραγματικούς ή φανταστικούς, πιστεύει ότι τα προβλήματα των πολιτών της χώρας θα λησμονηθούν. Και με την υποστήριξη της κεμαλικής αντιπολίτευσης, μπορεί, έτσι, να ενώσει, υπό την ηγεσία του, ολόκληρο το έθνος εναντίον των ξένων εχθρών! Υπάρχουν, ωστόσο, εξαιρέσεις. Καθώς, αρχής γενομένης από το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών («HDP»), το κουρδικό και αριστερό, δεύτερο κοινοβουλευτικό κόμμα της αντιπολίτευσης, αρκετές προσωπικότητες αντιτίθενται στις περιπέτειες του Ερντογάν στο εξωτερικό.

Τα οικονομικά προβλήματα των πολιτών της χώρας βρίσκονται σε τέτοιο επίπεδο, ώστε ακόμη και ο τοπικός Πρόεδρος της Ένωσης Αυτοκινητιστών της Μαλάτειας και μέλος του κυβερνώντος Κόμματος μετέβη στην αρχή της εβδομάδας στην πόλη του, για να υποδεχτεί τον Πρόεδρο Ερντογάν. Ήθελε να του υποβάλει ένα φάκελο, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων των συναδέλφων του. Μπόρεσε να πλησιάσει έως την πόρτα του προεδρικού αυτοκινήτου και ο ακόλουθος διάλογος μεταδόθηκε ζωντανά στους τηλεοπτικούς σταθμούς:

– Κύριε Πρόεδρε, είμαστε, πλέον, τόσο φτωχοί που δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε το ψωμί στο σπίτι μας…

– Μα όχι, μα όχι, μου φαίνεται ότι υπερβάλλετε λίγο …

– Όχι κύριε Πρόεδρε, ούτε ψωμί …

– Λοιπόν, σου δίνω ένα πακέτο τσαγιού… και πήγαινε να απολαύσεις το τσάι της αρεσκείας σου…

Ο Πρόεδρος Ερντογάν αρνείται κατηγορηματικά την οικονομική κρίση και ισχυρίζεται ότι «η Τουρκία βρίσκεται στην καλύτερη θέση σύμφωνα με τις στατιστικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)». Αυτό ουδόλως είναι αληθές, δηλώνουν οι οικονομολόγοι.

«Στο Παλάτι, ο Πρόεδρος και το περιβάλλον του δεν μπορούν να γνωρίζουν τα δεινά των ανθρώπων», δηλώνει ο Φάικ Οζτράκ (Faik Oztrak), Εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πράγματι, ο Ερντογάν δαπανά μηνιαίως, μόνο για το εισαγόμενο από τα Ιμαλάια και τη Γαλλία πόσιμο νερό στο Παλάτι, 34 εκατομμύρια τουρκικές λίρες (περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ).

Ήδη θυμωμένος με τα δημοσιευθέντα -από το γαλλικό σατιρικό εβδομαδιαίο περιοδικό Charlie Hebdo- σκίτσα του Προφήτη Μωάμεθ, ο Ερντογάν βρήκε έναν καινούριο εχθρό: τη Γαλλία του Προέδρου Μακρόν και το εν λόγω περιοδικό. Εντελώς ανίδεος για τις σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των Μ.Μ.Ε. στη Γαλλία, ο Τούρκος Πρόεδρος θεωρεί τον Εμανουέλ Μακρόν διευθυντή εκδόσεων του Charlie Hebdo. Διότι στην Τουρκία ο ίδιος είναι ο εκ του νόμου διευθυντής εκδόσεων του 90% των τουρκικών μέσων ενημέρωσης.

Το Charlie Hebdo – αναρχικός αλλά ένθερμος υπερασπιστής του ριζοσπαστικού λαϊκισμού – δημοσίευσε στο εξώφυλλο του τελευταίου του τεύχους, έναν ημίγυμνο Ερντογάν να θαυμάζει τα οπίσθια μιας μουσουλμάνας υπηρέτριας. Η γελοιογραφία θεωρείται στη γαλλική νοοτροπία και πρακτική ως εκδήλωση της ελευθερίας της έκφρασης και του χιούμορ. Η εν λόγω καρικατούρα δεν αναπαρήχθη σε καμία τουρκική εφημερίδα. Κυκλοφόρησε, όμως, σε όλη τη χώρα χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μεγάλη πλειοψηφία της τουρκικής κοινωνίας -από επιβεβλημένο πουριτανισμό και σεμνότητα- αντέδρασαν βίαια εναντίον του περιοδικού. Ακόμα και ο Υφυπουργός Πολιτισμού εξαπέλυσε ευθείες βολές κατά της Γαλλίας, του Μακρόν και του Charlie Hebdo. Ο Γενικός Εισαγγελέας της Τουρκικής Δημοκρατίας δεν δίστασε να ξεκινήσει έρευνα εναντίον του γαλλικού περιοδικού και του δημιουργού του σκίτσου. Η αθώα -σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία- γελοιογραφία αποτελεί στην Τουρκία σοβαρό αδίκημα κατά του κράτους. Ο Τούρκος εισαγγελέας πιστεύει ότι διαθέτει εξουσία σε γαλλικές δικαστικές υποθέσεις.

Χιουμοριστικές αντιφάσεις: Η έκκληση του Ερντογάν για μποϊκοτάζ των γαλλικών προϊόντων δεν είναι κοινώς αποδεκτή στην Τουρκία, αρχής γενομένης από τον ίδιο τον Πρόεδρο Ερντογάν. Αυτός φορά ρούχα των οίκων Yves Saint Laurent, Charvet, Vuarnet, Lanvin, Hermès, και η σύζυγός του προτιμά τους Cartier, Chanel, Louis Vutton και Dior, όλες τους γαλλικές φίρμες. Επιπλέον, η Γαλλία είναι η μόνη χώρα, η οποία εισάγει από την Τουρκία περισσότερο από ότι εξάγει προς αυτή. Έτσι, ένα μποϊκοτάζ θα πλήξει περισσότερο την Τουρκία παρά τη Γαλλία.

Επί μία, τουλάχιστον, εβδομάδα, χάρη σε αυτήν τη γελοιογραφία και με την υποστήριξη των κυβερνητικών Μ.Μ.Ε., η ένδεια των πολιτών και οι διπλωματικές ήττες στο εξωτερικό (Συρία, Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειος, ρωσικά S400) απουσίαζαν από την ατζέντα της κοινής γνώμης.

Η ενθαρρυνόμενη από την Αθήνα, τη Λευκωσία και το Παρίσι Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί εντός των επόμενων εβδομάδων να λάβει αποφάσεις κατά της Άγκυρας. Γίνεται ήδη λόγος στους διαδρόμους των Βρυξελλών για κυρώσεις.

Εάν εκλεγεί ο Τζο Μπάιντεν, θα αλλάξουν τελείως η κατεύθυνση και η φύση των σχέσεων μεταξύ του Ερντογάν και του Λευκού Οίκου, προβλέπουν οι ειδικοί.

Επιπροσθέτως, η Μόσχα, η οποία για άλλη μία φορά δεν διστάζει να βομβαρδίσει τους τζιχαντιστές του Ερντογάν στη Συρία, δεν μπορεί πλέον να σώσει τον ψευδοσουλτάνο. Ούτε, εξάλλου, το Charlie Hebdo.

*Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr, τις εξελίξεις στην Τουρκία.