Ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο 37ος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος πέθανε το 1994, έμεινε στην ιστορία λόγω της ταπεινωτικής παραίτησής του από το ανώτατο αυτό αξίωμα, ως συνέπεια του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ. Φαίνεται όμως ότι και για την προσωπική του ζωή δεν θα είχε και πολλά να είναι υπερήφανος.

Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς, υποστηρίζει στα απομνημονεύματά του, ότι ο Νίξον ήταν βίαιος και ξυλοκοπούσε την σύζυγό του, Πατ, με αποτέλεσμα η γυναίκα να χρειασθεί πρώτες βοήθειες στα επείγοντα ενός νοσοκομείου, λίγες μέρες μετά την παραίτηση του άνδρα της από τον Λευκό Οίκο.

Το συγκεκριμένο επεισόδιο αποτελούσε μέχρι σήμερα φήμη, αλλά ο Χερς είχε μιλήσει τότε με άτομα του περιβάλλοντος του Νίξον που το επιβεβαίωσαν.

Ωστόσο, όπως παραδέχεται, δεν είχε καταγγείλει το περιστατικό στην αστυνομία ούτε είχε γράψει κάτι σχετικό στον Τύπο, επειδή «τότε πίστευε ότι επρόκειτο για ένα προσωπικό ζήτημα».

Στις 9 Αυγούστου του 1974, ο Νίξον έφυγε από τον Λευκό Οίκο και εγκαταστάθηκε με τη γυναίκα του στην παραθαλάσσια κατοικία τους στο Σαν Κλεμέντε της Καλιφόρνια. Λίγες εβδομάδες αργότερα ο Χερς γράφει ότι τον προσέγγισε μια πηγή του από ένα κοντινό νοσοκομείο, λέγοντάς του ότι η πρώην Πρώτη Κυρία νοσηλεύτηκε για ένα σύντομο διάστημα με τραυματισμούς που της είχε προκαλέσει ο σύζυγός της.

«Μου τηλεφώνησε κάποιος που σχετίζεται με ένα νοσοκομείο της Καλιφόρνια και μου είπε ότι η Πατ Νίξον είχε νοσηλευτεί στα Επείγοντα λίγες μέρες αφότου επέστρεψαν από την Ουάσινγκτον στην Καλιφόρνια με τον σύζυγό της. Είχε πει στους γιατρούς ότι την χτύπησε ο άνδρας της. Πρέπει να σημειώσω ότι το άτομο που μου μίλησε είχε πολύ λεπτομερείς πληροφορίες για την έκταση των τραυμάτων της, ενώ μου είχε πει και ότι ο γιατρός που την είχε εξετάσει στο νοσοκομείο είχε γίνει έξαλλος με τον Νίξον», γράφει ο Χερς στη νέα του αυτοβιογραφία.

Ο Χερς, που τότε εργαζόταν στους New York Times είχε ψάξει τότε το θέμα, και είχε ζητήσει μάλιστα την άποψη ενός συμβούλου του Νίξον, που διατηρούσε και φιλικές σχέσεις με τον πρώην πρόεδρο, σχετικά με τη φήμη των ξυλοδαρμών. «Τον πήρα τηλέφωνο και του είπα όλες τις λεπτομέρειες που μου είχε εμπιστευτεί η πηγή μου, για το τι συνέβη στο Σαν Κλεμέντ. Ο Έρλιχμαν με άφησε άφωνο λέγοντάς μου ότι ήξερε για δύο παλαιότερα περιστατικά κακοποίησης, με θύμα την Πατ Νίξον και θύτη τον σύζυγό της. Την πρώτη φορά την είχε χτυπήσει όταν έχασε την εκλογική μάχη για να αναδειχθεί κυβερνήτης το 1962, όταν είχε πει με πικρία στους δημοσιογράφους ότι ήταν η τελευταία φορά που έβαζε υποψηφιότητα. Ο δεύτερος ξυλοδαρμός ήταν όταν πια είχε εκλεγεί πρόεδρος και το ζευγάρι είχε μετακομίσει στον Λευκό Οίκο».

Παρά την επιβεβαίωση από τον σύμβουλο του Νίξον, ο Χερς αποφάσισε να μην γράψει λέξη για το ζήτημα αυτό, ενώ δεν ενημέρωσε καν τους συντάκτες του.

Ο λόγος, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ότι επηρεασμένος από την συντηρητική ηθική της εποχής και λόγω της άγνοιάς του, είχε κρίνει τότε ότι ο ξυλοδαρμός της Παμ Νίξον «δεν αποτελούσε έγκλημα», κάτι που πλέον ο δημοσιογράφος αναγνωρίζει ως λάθος του.