«Τι θα γινόταν αν ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία στον κόσμο για πληροφόρηση ανήκε σε έναν απρόβλεπτο δισεκατομμυριούχο που μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε με αυτό», αναρωτιέται η Shira Ovide, δημοσιογράφος των New York Times.

Αναφερόταν στην πρόταση του Έλον Μασκ να αγοράσει το Twitter, την οποία αποκάλυψε την προηγούμενη Πέμπτη. Η προσφορά του ξεπερνά τα 43 δισεκατομμύρια δολάρια, ένα μεγάλο ποσό ακόμη και για τον Μασκ, τον διευθύνοντα σύμβουλο της Tesla και ιδιοκτήτη της SpaceX.

Θα έχει πράγματι τα μετρητά και την προσοχή που απαιτείται για να προχωρήσει στην εξαγορά του twitter, αν η εταιρεία πει το «ναι»; Η κατάσταση μοιάζει απρόβλεπτη. Βρισκόμαστε στη 2η εβδομάδα αυτού του δημόσιου και δύσκολου «φλερτ», και μπορεί να ακολουθήσουν κι άλλες.

Τι θα γίνει όμως αν ο Μασκ αγοράσει τελικά το twitter. Η πιο κοντινή σύγκριση, όπως σημειώνει η Shira Ovide, μπορεί να είναι οι βαρόνοι των εφημερίδων του 19ου αιώνα, όπως ο William Randolph Hearst, ο Joseph Pulitzer και ο φανταστικός Charles Foster Kane, που χρησιμοποίησαν τα μέσα ενημέρωσής τους για να ακολουθήσουν τις προσωπικές τους ατζέντες, να προκαλέσουν εντυπωσιακά παγκόσμια γεγονότα και να παρενοχλήσουν τους εχθρούς τους.

Έτσι, ο Έλον Μασκ μπορεί να εξελιχθεί σε ένα Πολίτη Κέιν της ψηφιακής εποχής. Και η παγκόσμια επιρροή του Twitter είναι αναμφισβήτητα μεγαλύτερη και ισχυρότερη από κάθε εφημερίδα της εποχής του Hearst.

Η αγορά της Washington Post από τον Τζεφ Μπέζος και η αυτοκρατορία των μέσων ενημέρωσης του Ρούπερτ Μέρντοκ το πλησιάζουν, ίσως, αλλά η εξαγορά από έναν βαρόνο της τεχνολογίας του 21ου αιώνα μιας ψηφιακής πλατφόρμας παγκόσμιας σημασίας, με σκοπό να την αναπλάσει καθ’ εικόνα, θα μπορούσε να αποτελέσει ορόσημο.

«Θα ήταν μια αναδρομή στις μέρες του “Πολίτη Κέιν” των βαρόνων του Τύπου που χρησιμοποιούσαν τις εφημερίδες τους για να προωθήσουν τις αγαπημένες τους σκοπιμότητες», είπε στους New York Times ο Έρικ Γκόρντον, καθηγητής στη σχολή επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

Η αγαπημένη ιδέα του Μασκ είναι ένα Twitter που λειτουργεί με τον τρόπο που το χρησιμοποιεί ο ίδιος: χωρίς περιορισμούς. Φαντάζεται ένα κοινωνικό δίκτυο μεταμορφωμένο, από τον ίδιο, σε πρότυπο έκφρασης χωρίς θεωρητικά όρια.

Είναι ουσιαστικά η ίδια ιδέα που έχει ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ για την εφαρμογή του, το Truth Social. Γενικότερα, αρκετοί ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης υποσχέθηκαν να δημιουργήσουν ομάδες στο Διαδίκτυο χωρίς τους αυθαίρετους κανόνες που επιβάλλονται από εταιρείες όπως το Twitter, η Google και το Facebook. Αλλά αυτοί οι ιστότοποι παραμένουν σχετικά μικροί και ασήμαντοι σε σύγκριση με το Twitter.

Η προτεινόμενη αγορά του Twitter από τον Μασκ, λοιπόν, θα ισοδυναμούσε με ένα πείραμα σε πραγματικές συνθήκες, σε μια παράλληλη εφαρμογή μέσων κοινωνικής δικτύωσης χωρίς περιορισμούς στο τι μπορούν να κάνουν ή να πουν οι άνθρωποι.

Το Truth Social δεν επιτρέπει την απόλυτη ελεύθερη έκφραση. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέλουν τα social media τους γεμάτα από ανεπιθύμητες διαφημίσεις για κρυπτονομίσματα, προτάσεις στρατολόγησης τρομοκρατών ή παρενόχληση παιδιών. Κανείς δεν είναι σίγουρος πώς θα ήταν ένα Twitter που δεν λογοδοτεί σε κανέναν εκτός από τον Musk. Για παράδειγμα, θα επανέφερε τον λογαριασμό του Τραμπ;

Η Shira Ovide αναρωτιέται επίσης αν ο Μασκ θέλει πραγματικά να έχει το Twitter. «Είναι διασκεδαστικό να φαντάζεσαι τι θα έκανες αν ήσουν το αφεντικό του Twitter, αλλά δεν είναι τόσο διασκεδαστικό να είσαι το αφεντικό του Twitter», γράφει και προσθέτει: «Δείτε τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ που διευθύνει το Facebook. Δεν φαίνεται να το διασκεδάζει».

«Η εικασία μου είναι ότι ο Μασκ απολαμβάνει να μπορεί να λέει στο Twitter τι πρέπει να κάνει χωρίς να νοιάζεται πολύ για το αν τελικά θα γίνει αυτό», έγραψε ο αρθρογράφος του Bloomberg Ματ Λεβίν.

Αν το Twitter ανήκε αποκλειστικά στον Μασκ, δεν θα χρειαζόταν να ανησυχεί για τις ιδιοτροπίες της τιμής της μετοχής ή τις απαιτήσεις των μετόχων, όπως κάνει ο Ζούκερμπεργκ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μασκ θα ήταν απαλλαγμένος από ενοχλήσεις.

«Όταν είστε ιδιοκτήτης ενός ισχυρού ιστότοπου, μπορεί να δέχεστε απειλές από τη ρωσική κυβέρνηση ότι θα φυλακίσει τους υπαλλήλους σας για αναρτήσεις που δεν τους αρέσουν ή τις ερωτήσεις ενός οικογενειάρχη που ρωτά γιατί επιτρέπεται σε κάποιον περίεργο να τους παρενοχλεί με ιδιωτικά μηνύματα. Ο Μασκ μπορεί να μην ήθελε να ασχοληθεί με τις άσχημες λεπτομέρειες της κατοχής ενός εργαλείου παγκόσμιας επιρροής, αλλά δεν θα είχε επιλογή αν ήταν ο μοναδικός ιδιοκτήτης του Twitter», σημειώνει επίσης η Ovide.

Στο ίδιο άρθρο η ίδια προσθέτει πως πρέπει να λυπηθούμε λίγο και τα στελέχη και τους διευθυντές του Twitter, καθώς «βρίσκονται σε μια απίστευτη κατάσταση».

Βέβαια, το διοικητικό συμβούλιο του Twitter θα μπορούσε να συμφωνήσει με την προσφορά του Μασκ και εκείνος θα μπορούσε να αποφασίσει ότι τελικά η εύρεση των μετρητών για να αγοράσει το Twitter και να το μετατρέψει το σε ένα φανταστικό καταφύγιο ελεύθερης έκφρασης δεν αξίζει τα χρήματα, το χρόνο ή τον κόπο του. Τότε, το Twitter θα είχε μια άχρηστη προσφορά εξαγοράς, η τιμή της μετοχής της εταιρείας πιθανότατα θα μειωνόταν και οι θυμωμένοι μέτοχοι πιθανότατα θα έκαναν μηνύσεις εις βάρος του διοικητικού συμβουλίου.

Από την άλλη, το διοικητικό συμβούλιο του Twitter θα μπορούσε να πει όχι στον Μασκ με την αιτιολογία ότι η εταιρεία έχει ένα μακροπρόθεσμο πλάνο, που θα την έκανε πολύ πιο πολύτιμη από ό,τι προσφέρει ο Μασκ. Σε αυτή την περίπτωση, όπως έχει πει ο ίδιος, μπορεί να πουλήσει τα δισεκατομμύρια δολάρια σε μετοχές του Twitter που αγόρασε πρόσφατα. Η τιμή της μετοχής του Twitter πιθανότατα θα μειωνόταν και οι θυμωμένοι μέτοχοι πιθανότατα θα έκαναν ξανά μηνύσεις εις βάρος του διοικητικού συμβουλίου.

Ο σχετικά νέος διευθύνων σύμβουλος του Twitter, ο Parag Agrawal, μπορεί να προτιμήσει να βγάλει μόνος του τα νύχια του παρά να αντιμετωπίσει εβδομάδες δράματος για χάρη του Musk. Ίσως δεν είναι καλό ούτε για τον Μασκ να συνεχίσει να μπλέκεται σε ένα δράμα για χάρη του Twitter, αν και αυτό είναι που κάνει στον ελεύθερο χρόνο του.

Τι κι αν ο Μασκ πετύχει αυτό που νομίζει ότι θέλει; «Ο Κέιν πέτυχε τα πιο τρελά του όνειρα και ήταν δυστυχής», γράφει κλείνοντας η Shira Ovide.