Ο Μισέλ Ελευθεριάδης, Ελληνολιβανέζος στην καταγωγή, είναι ο Αυτοκράτορας της πρώτης διαδικτυακής χώρας του κόσμου: του Πουθενιστάν (Nowheristan). Ήδη έχει μισό εκατομμύριο υπηκόους, ενώ ο στόχος του είναι να ρίξει όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου και να ενώσει όλη την ανθρωπότητα κάτω από την σημαία του Πουθενιστάν, όπου θα κυριαρχεί η ισότητα ευκαιριών, και την διακυβέρνηση θα έχουν οι βέλτιστοι της κοινωνίας. Ο κ. Ελευθεριάδης βρέθηκε στην Αθήνα για να συναντήσει την οικογένειά του, η οποία για λόγους ασφαλείας μένει σε άλλη χώρα. Ο Αυτοκράτορας, μίλησε στο tvxs.gr για την Πολιτεία του, για τους στόχους του, αλλά και για όλα όσα καθιστούν το Πουθενιστάν σήμερα μια αναγκαιότητα. Συνέντευξη: Νίκος Μίχος

Ads

Ο Μισέλ Ελευθεριάδης έχει ένα πλούσιο βιογραφικό. Πριν από 20 χρόνια είχε οργανώσει στον Λίβανο το M.U.R., το Ενωμένο Αντιστασιακό Κίνημα, εναντίον της συριακής εισβολής. Μετά το τέλος του πολέμου, η κυβέρνηση στον Λίβανο ήθελε να τον καταδικάσει σε θάνατο. Έτσι εκείνος βρέθηκε στην Γαλλία, την Ισπανία και τέλος στην Κούβα, όπου εκπαιδεύτηκε με τον Κουβανικό Στρατό. Επίσης, έχει γράψει τραγούδια για τον Ντέμη Ρούσσο και για άλλους γνωστούς Ευρωπαίους και Άραβες καλλιτέχνες. Στον ελεύθερό του χρόνο ο κ. Ελευθεριάδης δημιουργεί γλυπτά από χαλκό. Από το 2005 και μετά προσπαθεί να φέρει την αλλαγή μέσα από την Αυτοκρατορία του Πουθενιστάν. 

Πως δημιουργήθηκε το Πουθενιστάν; 

Ο ίδιος θεωρεί ότι η Αραβική Άνοιξη δεν αποτελεί μια Επανάσταση. “Μορφωμένοι άνθρωποι και αριστεροί, είπαν στους Άραβες ότι θα σας βοηθήσουμε να κάνετε αυτή την αλλαγή και μετά να κάνετε ό,τι θέλετε. Αλλά η αλλαγή γίνεται όμως προς το χειρότερο. Η λέξη revolution (επανάσταση) αποτελείται από 10 γράμματα, εκ των οποίων τα 9 είναι η λέξη evolution (εξέλιξη). Αυτή την στιγμή δεν έχουμε εξέλιξη. Κατά συνέπεια δεν έχουμε επανάσταση. Πηγαίνουμε πίσω στην θεοκρατία. Πίσω στον μεσαίωνα. Βλέπουμε ότι πλούσιοι Άραβες διευθύνουν τον αραβικό κόσμο με την βοήθεια των Αμερικανών. Ίσως είναι καλύτερο να έχουμε τον Άσαντ τώρα παρά τον επόμενο που θα βάλουν στην θέση του”, δηλώνει.

Κατά τον ίδιο, στον αραβικό κόσμο αυτή την στιγμή λαμβάνει χώρα μια αποζημίωση από τον Δυτικό Κόσμο προς τους Άραβες, τους οποίους καταπίεζαν όλα αυτά τα χρόνια. 

“Είναι ένα τέρας που δημιουργήθηκε από χειραγώγηση των Αμερικανών, όπως ο Μπιν Λάντεν. Το δημιούργησαν για να χτυπήσουν τους Σοβιετικούς. Και μετά δίνουν αποζημιώσεις. Για παράδειγμα, σκοτώναν τους Εβραίους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και μετά σαν αποζημίωση τους έδωσαν την χώρα τους. Τώρα δημιουργούν ένα τέρας για να δώσουν σαν αποζημίωση στους Άραβες την ελευθερία τους από την πίεση, την οποία οι ίδιοι οι Αμερικανοί ασκούσαν. Χειραγωγούν έτσι αυτούς που αναλαμβάνουν την διοίκηση”. 
 
Έτσι, όπως δηλώνει ο Αυτοκράτορας, από το 2001 και μετά μπορούσε κανείς να οσμιστεί το άρωμα της αλλαγής που θα ερχόταν. “Έπρεπε να αξιοποιήσουμε την αλλαγή. Αλλά δεν πρέπει να αλλάξουμε πηγαίνοντας προς τα πίσω. Ούτε να πάμε προς τα δεξιά, ούτε προς τα αριστερά, ούτε προς τον κομμουνισμό. Να φτιάξουμε κάτι καινούριο. Όσο θα μπορούν να προκύψουν συγκρούσεις τίποτα δεν θα προχωρήσει. Όσο και αν λες σε έναν δεξιό, έλα αριστερά, και το αντίστροφο, ποτέ δεν θα έρθει. Οπότε σκέφτηκα ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα σύστημα όπου ποτέ κανείς δεν θα αισθανθεί προσβεβλημένος. Να πάρουμε το καλύτερο από κάθε σύστημα και να το φτιάξουμε από το μηδέν. Το 2005 σκέφτηκα ότι αυτό το σύστημα θα μπορούσε να ενσαρκωθεί μέσα στο Πουθενιστάν”.

Όταν κάποιος έχει μεγαλώσει σαν “κακομαθημένο” παιδί, όπως πιστεύει ο ίδιος για τους Αμερικανούς και τις κυβερνήσεις που χειραγωγούν την παγκόσμια κοινότητα, είναι δύσκολο να τον αλλάξεις όταν είναι μεγάλος. 

Για το λόγο αυτό η αλλαγή έπρεπε να γίνει κάτω από μια νέα, κοινή, σημαία. Μέσα από ένα διεθνές δίκτυο ανθρώπων που να είναι διατεθειμένο “να πολεμήσει αυτή την κακία που κυβερνά τον κόσμο”. Επειδή όλοι οι λαοί έχουν το παρελθόν τους, έπρεπε να γίνουν όλα κάτω από μια νέα ταυτότητα. 

“Έτσι σκέφτηκα ότι αυτή η σημαία θα έπρεπε να είναι από το πουθενά. Και έτσι έχουμε το Πουθενιστάν. Επίσης είναι Nowhere (πουθενά), που αποτελείται από now και here (τώρα και εδώ) – δηλαδή παντού”, εξηγεί ο Μισέλ Ελευθεριάδης. 

Η κοινωνία στο Πουθενιστάν

“Στον κομμουνισμό υπήρχε η ιδέα του προλετάριου. Για μένα δεν πρέπει να λες στον λαό ότι η εξουσία είναι για τους φτωχούς. Θέλω ο κόσμος να ευχαριστιέται την ζωή του. Να υπάρχει ισότητα, όχι στην φτώχεια αλλά στον πλούτο”, τονίζει ο Αυτοκράτορας. Για τον λόγο αυτό, το σύμβολο του Πουθενιστάν είναι στρογγυλό, συμβολίζοντας την υδρόγειο και έχει χρυσό περίβλημα για να συμβολίζει τον πλούτο του κόσμου.

Παρόλα αυτά, θα υπάρχει αξιοκρατία στο Πουθενιστάν, σύμφωνα με τον Μισέλ Ελευθεριάδη. Εάν κάποιος είναι εργατικός και προσπαθεί, θα πρέπει να κερδίζει περισσότερα από κάποιον που είναι τεμπέλης. “Αυτό που θέλω να συμβεί είναι ότι εάν κάποιος είναι ταλαντούχος στην Κένυα, να έχει τις ίδιες δυνατότητες με εκείνον που είναι ταλαντούχος στην Ελβετία. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι ο τεμπέλης στην Ελβετία έχει περισσότερες ευκαιρίες από τον ταλαντούχο στην Κένυα. Χρειάζεται καλύτερη κατανομή της ευκαιρίας. Και σκεφτείτε τον κόσμο σαν μια παγκόσμια οικονομία. Αυτό θα ήταν πιθανό. Εάν κατάφεραν να φτιάξουν την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, είναι εφικτό να φτιάξουμε και τις Ηνωμένες Πολιτείες του Κόσμου”.

Στο Πουθενιστάν η επίσημη γλώσσα είναι τα Globish (Global/ Παγκόσμιο + English/ Αγγλικά). Κατά τον ίδιο, αυτό ερμηνεύεται σε φτωχά ή σπαστά αγγλικά. “Το Πουθενιστάν είναι πραγματιστικό. Δεν θα έφτιαχνα νέα γλώσσα. Είχα συμβουλευτεί και τον Νόαμ Τσόμσκυ για αυτό. Η γλώσσα θα πρέπει να είναι όσο απλή χρειάζεται για να αποτελεί ένα εργαλείο επικοινωνίας. Για την λογοτεχνία, την τέχνη, την ποίηση θα χρησιμοποιούνται οι επιμέρους γλώσσες”, δηλώνει αναπτύσσοντας το σκεπτικό του.

Η αστυνόμευση επίσης θα είναι αυστηρή στην χώρα του Μισέλ Ελευθεριάδη. Αυτό έχει ως σκοπό στο μέλλον να μην χρειάζεται η αστυνομία καθόλου. Προσπαθώντας να μας εξηγήσει τι εννοεί, φέρνει το παράδειγμα της Σουηδίας. “Αλλά και η Σουηδία την δεκαετία του ‘60 ήταν γεμάτη αστυνομικούς. Τώρα όμως έχουν αυτά τα καταστήματα που πηγαίνει ο πελάτης παίρνει αυτό που θέλει και αφήνει τα χρήματα χωρίς κανέναν να τον επιβλέπει. Εάν το έκανες αλλού αυτό το κατάστημα, θα άδειαζε σε ένα λεπτό και ούτε μισό ευρώ δεν θα είχε μείνει.  Απλώς οι Σουηδοί έμαθαν να είναι νομοταγείς. Δεν είναι στο DNA τους. Έτσι θα γίνει και στο Πουθενιστάν”.

Η αυτοκρατορία του Πουθενιστάν χαρακτηρίζεται από απόλυτη ανεξιθρησκεία. “Είτε λατρεύεις τον Χριστό είτε τις μελιτζάνες, θα σε σεβόμαστε το ίδιο εφόσον σέβεσαι τους νόμους. Αντίθετως με ό,τι γίνεται τώρα, με τις μειονότητες στην Μ. Ανατολή, όπου αν δεν είσαι ίδιος με εκείνους, σε σκοτώνουν”, σχολιάζει. 

Το πολιτικό σύστημα

Στο Πουθενιστάν θα δημιουργηθεί το Συμβούλιο των Γερόντων. Οι Γερουσιαστές δεν θα εκλέγονται για να μην έχουν το κίνητρο να γίνουν αρεστοί. Θα είναι 1200 άτομα σε δυο ομάδες των 600 και θα κατοικούν σε διαμετρικά αντίθετες περιοχές της Γης για να υπάρχει ισορροπία. Κάθε τέσσερα χρόνια θα μετακινούνται για να μην υπάρχει συγκέντρωση δυνάμεων, όπως ήταν η Κωνσταντινούπολη κάποτε, η Μόσχα της ΕΣΣΔ και τώρα η Ουάσιγκτον. Θα ζουν σε πολυτελή θέρετρα για να μην τους λείπει τίποτα και έτσι να μην υπάρχει ο κίνδυνος να δωροδοκηθούν. 

Οι Γερουσιαστές, όμως, δεν θα πάρουν ποτέ μισθό. Δεν θα έχουν επαφή με τα ΜΜΕ και τις κάμερες για να μην καλλιεργήσουν εγωιστικά συναισθήματα. Θα αφιερώσουν την ζωή τους στο να βελτιώσουν την ανθρωπότητα. Η αμοιβή τους είναι ότι θα τους θυμούνται οι μεταγενέστεροι. Οι πρώτοι θα εκλεγούν. Στη συνέχεια εάν κάποιος πεθάνει, οι υπόλοιποι θα διαλέγουν ποιός θα τον αντικαταστήσει. 

“Δεν πιστεύω στα δημοψηφίσματα γιατί θεωρώ ότι η δημοκρατία είναι επικίνδυνη. Δίνει μεγαλύτερη σημασία σε ό,τι λέει ο βλάκας από ό,τι λέει ο μορφωμένος. Η δημοκρατία έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Εάν το 2001 έκαναν εκλογές σε όλο τον Αραβικό κόσμο, ο Μπιν Λάντεν θα είχε εκλεγεί παντού. Στην δημοκρατία ο κόσμος μπορεί να χειραγωγηθεί πολύ εύκολα από όποιον έχει εξουσία. Η κυβέρνηση θα πρέπει να δίνεται στα πιο λαμπρά μυαλά όλου του κόσμου. Για να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των εθνών και να αποφασίζουν αυτά που πρέπει”, εξηγεί ο δημιουργός του Πουθενιστάν.

“Γιατί, λοιπόν, αυτοκρατορία και όχι ολιγαρχικό πολίτευμα;”

“Για τον λόγο ότι η αυτοκρατορία είναι ένας όρος που σηματοδοτεί ένα ευρύτερο σύνολο εθνών το οποίο δημιουργήθηκε επεκτατικά. Αυτό είμαστε. Θέλουμε να κυβερνήσουμε τον κόσμο. 

Οι αυτοκρατορίες έπεσαν γιατί προέρχονταν από ένα έθνος που προσπάθησε να κυριαρχήσει πάνω στα άλλα, στους άλλους πολιτισμούς, στις άλλες φυλές. Εδώ, οι άλλοι πολιτισμοί, οι άλλες φυλές, τα άλλα έθνη έρχονται να ενωθούν σε ένα. Είναι το αντίστροφο. Δεν έχει σημασία η υπεροχή των Ελλήνων, των Ρωμαίων, των Οθωμανών που θα ταπεινώσουν άλλους λαούς. Στην δικια μας αυτοκρατορία κανείς δεν θα το αισθάνεται αυτό γιατί θα είναι και δικιά του αυτοκρατορία. Γιατί δεν θα υπάρξει ποτέ κανείς Πουθενιστανός που θα εισβάλει για να κατακτήσει άλλον Πουθενιστανό. 

Στο Πουθενιστάν ξεκινάμε όλοι μαζί για να βρούμε καινούριες ταυτότητες υπό μια νέα σημαία. Είναι ενδιαφέρον να επιλέγεις τι θέλεις να γίνεις. Δέχομαι επισκέπτες όπως ο Στιγκ και ο Ζούκερο, και μου λένε πόσο τους ενδιαφέρει. Για να γίνεις Πουθενιστανός απλά συμπληρώνεις μια φόρμα και γίνεσαι ένας. Δεν χρειάζεται γραφειοκρατία, μαθήματα πολιτισμού και τα συναφή. Αυτό το εμπνεύστηκα από το Ισλάμ. Εάν κάποιος θέλει να γίνει ισλαμιστής αρκεί ένας αξιωματούχος να του διαβάζει την προβλεπόμενη προσευχή και αμέσως γίνεται μουσουλμάνος”. 

Η δουλειά του αυτοκράτορα θα σταματήσει όταν το Πουθενιστάν αποκτήσει εξουσία. Στους κανόνες του Πουθενιστάν, εάν ο Αυτοκράτορας προσπαθήσει να κρατήσει εξουσία και μετά τον σχηματισμό της Γερουσίας, τότε εκείνοι μπορούν να τον βάλουν φυλακή, ώστε ποτέ η εξουσία να μην είναι στα χέρια ενός ανθρώπου. 

Κατά την παρουσίαση της ιδρυτικής διακήρυξης του Πουθνιστάν στο Μέγαρο της Ουνέσκο στην Βηρυττό, παρευρέθηκε και ο Γκερ Μπέτερσεν, ειδικός απεσταλμένος του Κόφι Ανάν. 

“Του έδωσα ένα φάκελο με το σχέδιο του Πουθενιστάν. Δυο χρόνια μετά ο Ανάν έφτιαξε τον Σύλλογο των Πρεσβυτέρων, όπου συμμετείχαν ο Νέλσον Μαντέλα, ο Ντέσμον Τούτου, και άλλοι ενδιαφέροντες άνθρωποι. Εγώ στο σχέδιο έγραφα για το Συμβούλιο της Γερουσίας. Ίσως να πήρε την ιδέα από εκεί”, λέει ο κ. Ελευθεριάδης.

Διπλωματικές σχέσεις και Ηνωμένα Έθνη

Ο Αυτοκράτορας Μισέλ ο Πρώτος, κατά την διακύρηξη του Πουθενιστάν είχε ανακοινώσει ότι έχει 198 εχθρούς – ένας η κάθε μια χώρα που υπάρχει στον κόσμο. “Θέλω να εισβάλω σε όλες με Πουθενιστανούς. Αλλά όχι με Πουθενιστανούς από άλλες χώρες. Θέλω Γάλλοι Πουθενιστανοί να ρίξουν την γαλλική Δημοκρατία. Θέλω Έλληνες Πουθενιστανούς να κάνουν το ίδιο. Οι μόνοι που χάνουν στο Πουθενιστάν, είναι οι δισεκατομμυριούχοι, οι πολυεθνικές και τα κράτη. Εάν λοιπόν δεν είστε κάτι από αυτά τα τρία, θα έπρεπε να μάχεστε για το Πουθενιστάν. Με αυτή την λογική το 99, 9999% του πληθυσμού της Γης θα έπρεπε να δείχνει ενδιαφέρον. Οι Goldman Sachs, οι διάφορες Citibank, η τρόικα, και όλοι αυτοί είναι εχθροί μου. Οι υπόλοιποι είναι σύμμαχοι”. 

Ο κ. Ελευθεριάδης δεν προτίθεται να ζητήσει από τον ΟΗΕ να αναγνωρίσει το κράτος του, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι θα μπορούσε να το είχε κάνει, αφού δεν χρειάζεται να έχεις εδαφική κυριαρχία για να εκπροσωπηθείς στα Ηνωμένα Έθνη. 

Παρόλα αυτά, θεωρεί ότι ο Οργανισμός είναι διεφθαρμένος. “Όταν ο Ρόκεφελερ δίνει γη για να κτιστεί το κτήριο του ΟΗΕ, μετά το ελέγχει. Όταν κάποιος χρειάζεται να πάρει βίζα για να μπορέσει να εκπροσωπήσει την χώρα του εκεί, τότε σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά. Ότι είναι χειραγωγίσιμο. Ο ΟΗΕ δεν είναι η λύση. Οι αποφάσεις του ισχύουν μόνο στους αδύναμους. Υπάρχουν εκατοντάδες αποφάσεις για το Ισραήλ, και ποτέ δεν τις σεβάστηκε. Δεν τολμά καν να πάρει αποφάσεις κατά των ΗΠΑ”. 

Πολυπολιτισμικότητα

Μια μεγάλη μερίδα Πουθενιστανών προέρχονται από την Τουρκία. Αρκετοί είναι Ιάπωνες, ενώ υπάρχουν και τρεις με τέσσερις χιλιάδες Έλληνες. 

“Όταν πήγα στην Τουρκία με υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο! Εκεί αισθάνονται πραγματικά Πουθενιστανοί. Γιατί ούτε Ευρωπαίοι είναι, ούτε Ασιάτες. Ούτε Χριστιανοί, αλλά ούτε και Ισλαμιστές. Θέλουν να γυρίσουν σελίδα και να πάνε μπροστά, να αφήσουν τους στρατηγούς και τους λάτρεις των σουλτάνων, αλλά δεν μπορούν, και η Ευρώπη δεν τους θέλει. Έχουν μεγάλο πρόβλημα ταυτότητας εκεί. Όταν η Hurriyet έκανε μια συνέντευξή μου, δεχόμουν περίπου 1000 Πουθενιστανούς την ώρα!”

“Γιατί πιστεύετε ότι δεν σας λένε τρελό;”

“Οι ισχυροί παίρνουν στα σοβαρά μόνο όσους είναι επιτυχημένοι. Εγώ έχω ένα παρελθόν μεγάλο. Ήμουν διάσημος στο Λίβανο πολύ πριν φτιάξω το Πουθενιστάν. Ο πατέρας μου μου έλεγε ότι θα μπορούσε αυτή η κίνηση να με καταστρέψει. Αλλά πολλοί φίλοι μου έχουν πεθάνει επειδή τους τράβηξα στις ουτοπίες μου και στις δράσεις μου για έναν καλύτερο κόσμο. Εγώ ήμουν τυχερός. Θα ήμουν σαν προδότης απέναντί τους εάν καθόμουν να απολαύσω την τύχη μου. Ακόμη και αν πεθάνω τώρα, έχω ζήσει περισσότερο από όσο θα έπρεπε να είχα ζήσει κάνοντας την ζωή που έκανα”.

Εκείνη την ώρα σταματά να μιλά και δείχνει ένα χρυσό δαχτυλίδι, που έχει στο αριστερό του χέρι, και λέει πως του το έδωσε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αμερικανών Ιθαγενών. “Μου το έδωσε αυτός ο ηλικιωμένος ιθαγενής Ινδιάνος και μου είπε “μην τους δείξεις ότι είσαι αδύναμος. Να αντιστέκεσαι. Είναι κακοί. Μόλις συνειδητοποιήσουν ότι είσαι αδύναμος θα σου κάνουν ό,τι μπορούν για να σε συντρίψουν. Μην τους αφήσεις να κάνουν στους δικούς σου ανθρώπους ότι έκαναν στους δικούς μου”.”

“Όταν κάθομαι και σκέφτομαι όλα όσα έχω ζήσει και τις δυο επιθέσεις δολοφονίας εναντίον μου, και πόσοι έχουν σκοτωθεί ενώ δεν ήταν οι στόχοι, είναι σαν να έχω ένα μετα-μοντέρνο όραμα για την ζωή και για την πραγματικότητα. Μπορείς μετά να καταλάβεις τι είναι πραγματικότητα και τι είναι ψευδαίσθηση”, συνεχίζει τον προηγούμενο συλλογισμό του, και συμπληρώνει “κάποιοι με λένε μεγαλομανή. Αλλά δεν με νοιάζουν τα πλούτη μου. Μπορεί αύριο να πεθάνω. Ακόμη και αν δεν τα είχα το ίδιο θα έκανα, ίσως σε μικρότερη κλίμακα. Όλοι όσοι άλλαξαν την ανθρωπότητα μέχρι στιγμής ήταν μεγαλομανείς”.