Μετά από συζητήσεις και διαβουλεύσεις που κράτησαν δεκαετίες, από τη Δευτέρα 1 Απριλίου επιτρέπεται η κατοχή, η ιδιωτική καλλιέργεια και η κατανάλωση κάνναβης για ενήλικες στη Γερμανία. Ευρωπαϊκά Μέσα επικροτούν τη γερμανική πρωτοβουλία και καλούν τις δικές τους κυβερνήσεις να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο στο Eurotopics.

Πρωτοπόροι κατά του απαγορευτισμού

Η Γερμανία έκανε και ένα βήμα παραπέρα προωθώντας το θέμα στην ΕΕ, λέει η ιταλική εφημερίδα Il Manifesto:

“Σε αντίθεση με την Ολλανδία, η οποία ανέχεται την πώληση και την κατανάλωση κάνναβης παρά τη νομική απαγόρευση, η κυβέρνηση Scholz επέλεξε το δρόμο της πλήρους αποποινικοποίησης. … Ο κυβερνητικός συνασπισμός των τριων κομμάτων αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα στη διαπραγμάτευση της κίνησης με την Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Εκεί υπήρξε ενόχληση για τη “πίεση” των Γερμανών, οι οποίοι έθεσαν υπό αμφισβήτηση ολόκληρο το ρυθμιστικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βασίζεται στην αδιαλλαξία και τον απαγορευτισμό. Στη Γερμανία η αντίσταση που προέβαλαν στο κοινοβούλιο οι χριστιανοδημοκράτες (CDU) και οι ακροδεξιοί βουλευτές του AfD, οι μόνοι που ήταν κατά της νομιμοποίησης και οι οποίοι προσπάθησαν να μπλοκάρουν το νόμο μέχρι το τέλος, ξεπεράστηκε εύκολα.

H απαγόρευση ήταν ούτως ή άλλως αναποτελεσματική

Η πολωνική Polityka κατανοεί την κίνηση αυτή:

“Ενώ υπάρχει αμφισβήτηση για την απόφαση της Γερμανίας να νομιμοποιήσει την κάνναβη, οι υποστηρικτές της κάνουν μια πειστική υπόθεση σχετικά με τη μεταρρύθμιση. Πρώτα απ’ όλα, η προηγούμενη πολιτική για τα ναρκωτικά ήταν αναποτελεσματική: η κατανάλωση και η διακίνηση στη μαύρη αγορά άνθισε, και κοινωνική ζημιά που προκαλούσε το ναρκωτικό ήταν τόσο μικρή που η δίωξη των καπνιστών χασίς δεν αποτελούσε προτεραιότητα της αστυνομίας σε σύγκριση με άλλα σοβαρότερα αδικήματα. Έτσι, ο νόμος ήταν ήδη εν μέρει αναποτελεσματικός”.

Εμπορευματοποιήστε την κάνναβη, μην την απαγορεύετε

Η πολιτική για τα ναρκωτικά στη Γαλλία είναι παγιδευμένη σε μια κατασταλτική ιδεολογία, καταγγέλλει η Libération:

“Η νομιμοποίηση – και όχι η αποποινικοποίηση, η οποία δεν έχει καμία επίπτωση στη διακίνηση – είναι ο μόνος νόμιμος τρόπος για να αναλάβει το κράτος επιτέλους έναν δίκαιο ρυθμιστικό ρόλο. Φυσικά, θα μπορούσε κάποιος απλώς να πει ότι “τα ναρκωτικά είναι κακό πράγμα” και να προσποιηθεί ότι ο “πόλεμος κατά των ναρκωτικών” είναι η λύση. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ήταν καθόλου υπεύθυνο. Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό αν το κράτος αναλάμβανε την παραγωγή καλής ποιότητας κάνναβης σε εθνικό επίπεδο, η οποία να είναι φθηνότερη από αυτή που πωλείται παράνομα και ταυτόχρονα να πραγματοποιούσε εκστρατείες πρόληψης για τους νεότερους καπνιστές. Αυτό θα ήταν και περισσότερο αποδοτικό οικονομικά”.

Γιατί να επιτρέπεται η βότκα, αλλά το χόρτο να είναι ταμπού;

Σε άρθρο του στο Delfi, ο λιθουανός νομικός Skirmantas Bikelis επικρίνει τα διπλά μέτρα και σταθμά στη χώρα του:

“Σε σύγκριση με τη Λιθουανία, οι Γερμανοί έχουν προχωρήσει μίλια μακρυά και έχουν πάρει μία λογική απόφαση. … Τώρα θα μπορέσουμε πλέον να δούμε ποιες θα είναι οι κοινωνικές συνέπειες που θα έχει η απόφαση της Γερμανίας. Οι πρώτες θα γίνουν σύντομα ορατές όταν θα επανεξεταστούν στη Γερμανία πάνω από 100.000 ποινικές υποθέσεις που αφορούν την χρήση κάνναβης. Στη Λιθουανία, από την άλλη πλευρά, ακόμη και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι που θέλουν να χαλαρώσουν καπνίζοντας κάνναβη, θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες. Εκτός αν αντί γι’ αυτό επιλέξουν να πιουν λίγη βότκα ή να καπνίσουν ένα τσιγάρο αντ’ αυτού. Τότε το δικαστικό μας σύστημα δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα”.