Υποσιτισμένο και τρομαγμένο. Το βίντεο που δόθηκε στην δημοσιότητα μετά την απελευθέρωση της Μοσούλης με ένα σκελετωμένο αγόρι είναι ενδεικτικό της δραματικής κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή.

«Πονάω πολύ. Δεν μπορώ να κινηθώ» είναι τα λίγα λόγια που καταφέρνει να πει.. Δίπλα του στέκεται ένας κάτοικος της Μοσούλης που κρατά στην αγκαλιά του ένα παιδί και εξηγεί στην κάμερα ότι το αγόρι είναι τραυματισμένο εδώ και 20 ημέρες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ανήλικος κρυβόταν αυτό το διάστημα σε ένα υπόγειο ανάμεσα στα ερείπια της Μοσούλης, φοβούμενος για τη ζωή του από τις μάχες που μαίνονται στην πόλη τους τελευταίους εννέα μήνες.

Η φρίκη του πολέμου έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα τα παιδιά της Μοσούλης, τα οποία χρήζουν στην πλειοψηφία τους ψυχολογικής υποστήριξης, αναφέρει εμπεριστατωμένη έκθεση που συνέταξε η διεθνής φιλανθρωπική οργάνωση “Save the Children” για τα παιδιά.

Η έκθεση, που βασίζεται στην ιατρική παρακολούθηση 65 παιδιών από την ιρακινή πόλη και δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη, αναφέρει ότι οι σφοδρές συγκρούσεις και συρράξεις έχουν προκαλέσει στα παιδιά ψυχολογικά προβλήματα «επικίνδυνου βαθμού». Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ανήλικοι έχουν εφιάλτες και παρουσιάζουν επιθετικότητα, θυμό, αυτοκτονικές τάσεις και κατάθλιψη, καθώς υποφέρουν από ένα ατέλειωτο μετατραυματικό στρες εξαιτίας των βομβαρδισμών, των θανάτων και της καταστροφής. Τα περισσότερα από τα παιδιά αδυνατούν να εκφράσουν τα αισθήματά τους, και κάποια έχουν εμφανίσει αλαλία.

Τα περισσότερα παιδιά που απάντησαν στις ερωτήσεις των συγγραφέων της έκθεσης φοβούνταν υπερβολικά να παίξουν στο ύπαιθρο, είχαν εγκαταλείψει το σχολείο ή είχαν γίνει αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου ενός φίλου ή συγγενούς. Μάλιστα το 90% των παιδιών έχουν αντιμετωπίσει την απώλεια τουλάχιστον ένα συγγενή τους κατά τις μάχες (είτε λόγω θανάτου, είτε απαγωγής, είτε εγκατέλειψε την πόλη). Πολλά παιδιά διηγήθηκαν στους ερευνητές της οργάνωσης ότι ήταν αυτόπτες μάρτυρες σε εκτελέσεις ανθρώπων από τζιχαντιστές του ISIS και ότι έχουν δει αμέτρητες φορές αιμόφυρτα πτώματα να κείτονται στους δρόμους.

Η οργάνωση κάνει έκκληση για τη δημιουργία περισσότερων προγραμμάτων ψυχικής υγείας στο Ιράκ, επαρκούς χρηματοδότησης για ψυχολογική βοήθεια και εκπαίδευσης για τους δασκάλους και καθηγητές.