Για δεκαετίες ολόκληρες, τα μικρά απομακρυσμένα χωριά της κολομβιανής υπαίθρου επιβιώνουν χάρη στην κοκαΐνη. Όσοι ζουν εκεί, στο κεντρικό τμήμα της χώρας σηκώνονται νωρίς σχεδόν κάθε πρωί για να μαζέψουν φύλλα κόκας μέχρι να ματώσουν τα χέρια τους. Αργότερα, αναμειγνύουν τα φύλλα με βενζίνη και άλλα χημικά για να φτιάξουν την πάστα κόκας. Η καλλιέργεια του φυτού και η παραγωγή πάστας αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους των χωριών αυτών που απλώνονται σε ολόκληρη τη χώρα.

Ωστόσο, εδώ και δύο χρόνια, οι έμποροι ναρκωτικών σταμάτησαν να αγοράζουν την πάστα κόκας που παρήγαγαν οι άνθρωποι αυτοί, αφήνοντας τους χωρίς εισόδημα. Στη συνέχεια ήρθε η ακραία φτώχεια και πολλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν τα χωριά τους.