Μετά τις εκλογές που είχαν φέρει τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, το «φάντασμα» του Κρεμλίνου πλανάται και πάνω από την ιταλική πολιτική σκηνή, με μέρος του ιταλικού Τύπου να δημοσιεύει «περιστατικά» που αφήνουν να εννοηθεί ότι η Μόσχα ενεπλάκη στην κατάρρευση της κυβέρνησης Ντράγκι.

Ads

Σύμφωνα με την εφημερίδα La Stampa, την Πέμπτη, η οποία επικαλέστηκε αναφορές των υπηρεσιών πληροφοριών, σε ένα από αυτά τα «περιστατικά», τον Μάιο ένας αξιωματούχος της ρωσικής πρεσβείας ρώτησε έναν σύμβουλο εξωτερικών υποθέσεων του Ματέο Σαλβίνι – συμμάχου της Τζόρτζια Μελόνι, της ηγέτιδας του  ακροδεξιού κόμματος Brothers of Italy – αν σκόπευε να αποσύρει τους υπουργούς του από τον συνασπισμό του Ντράγκι. 

Ο Σαλβίνι απέρριψε το δημοσίευμα.

Το δεύτερο «περιστατικό» επικεντρώνεται στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας και μακροχρόνιο σύμμαχο του Πούτιν. Ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος ηγείται του κεντροδεξιού κόμματος Forza Italia, μίλησε στον Ρώσο πρέσβη την ημέρα που απέσυρε την υποστήριξή του στην κυβέρνηση του Ντράγκι, σύμφωνα με δημοσιεύματα στη La Repubblica την Παρασκευή.

Ads

Ο Μπερλουσκόνι δεν έχει ακόμη σχολιάσει. Όμως οι αντίπαλοι της δεξιάς έχουν γίνει άνω – κάτω.

Ο Ενρίκο Λέτα, ηγέτης του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, και ο πρώην πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι ζήτησαν έρευνα από την κοινοβουλευτική επιτροπή πληροφοριών. «Η προεκλογική εκστρατεία ξεκινά με τον χειρότερο δυνατό τρόπο», δήλωσε ο Λέττα. «Θέλουμε να μάθουμε αν ήταν ο Πούτιν που ανέτρεψε την κυβέρνηση Ντράγκι. Αν συνέβαινε αυτό θα ήταν υψίστης βαρύτητας».

Η Λία Κουαρταπέλ, εκπρόσωπος εξωτερικών υποθέσεων των Δημοκρατικών, δήλωσε στο POLITICO ότι οι αναφορές ήταν «σκανδαλώδεις» και δεν θα βοηθούσαν τις πιθανότητες της Μελόνι να γίνει πρωθυπουργός. «Οι σύμμαχοι θα παρακολουθούν με μεγάλη ανησυχία φαντάζομαι. Αν κάποια κυβέρνηση μιλούσε έτσι ακόμη και στην πρεσβεία των ΗΠΑ με αυτόν τον τρόπο θα ήταν πρόβλημα και μιλάμε για τη ρωσική πρεσβεία». Ο Κουαρταπέλ είπε ότι οι αναφορές για τον Σαλβίνι ή τον Μπερλουσκόνι δεν θα βελτιώσουν την πιθανότητα της Μελόνι να γίνει πρωθυπουργός, αλλά ήταν επιζήμιες για ολόκληρη τη δεξιά.

Τα ρεπορτάζ των εφημερίδων ενισχύουν την εντύπωση ότι οι δεξιοί της Ιταλίας είναι πολύ κοντά στον Πούτιν.

Τόσο ο Σαλβίνι όσο και ο Μπερλουσκόνι έχουν καλά εδραιωμένες σχέσεις με τους Ρώσους. Με τα χρόνια ο Σαλβίνι έχει εκφράσει συχνά τον θαυμασμό του για τον Πούτιν, λέγοντας ότι θα μπορούσε να είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας και φορούσε ένα μπλουζάκι του προσώπου του Πούτιν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Σαλβίνι έχει επίσης ταχθεί κατά της αποστολής περισσότερων όπλων στην Ουκρανία.

Ο Σαλβίνι αναγκάστηκε να ακυρώσει μια «ειρηνευτική αποστολή» στη Ρωσία τον Μάιο, αφού αποκαλύφθηκε ότι η παράλληλη διπλωματική του προσπάθεια δεν είχε κυβερνητική εξουσιοδότηση και η ρωσική πρεσβεία είχε πληρώσει για τη φυγή του στη Μόσχα.

Όσο για τον Μπερλουσκόνι, φέρεται να ήταν επικριτικός για τη θέση του Ντράγκι για την Ουκρανία μετά τη συνομιλία με τον Ρώσο πρέσβη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η εισβολή ήταν απαραίτητη επειδή ο κίνδυνος ήταν ότι η Ουκρανία θα επιτεθεί στη Ρωσία.

Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας, ο Μπερλουσκόνι δημιούργησε μια προσωπική σχέση καθώς και μια πολιτική φιλία με τον Πούτιν βασισμένη σε κοινά οικονομικά συμφέροντα. Η κριτική του για τον Πούτιν μετά την εισβολή ήταν υποτονική, λέγοντας μόνο ότι ήταν απογοητευμένος από τον Ρώσο ηγέτη.

Η αμφιθυμία τους για την Ουκρανία μπορεί να προσελκύσει ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων που είναι κατά της αποστολής όπλων στο Κίεβο και που θεωρούν ότι η Ρωσία και η Ουκρανία ευθύνονται εξίσου.

Το πολιτικό προπύργιο του Σαλβίνι περιλαμβάνει την ιταλική βάση της βόρειας μεταποιητικής δύναμης που κάνει πολλές δουλειές με τη Ρωσία και βλάπτεται από τις κυρώσεις.

Αλλά η ασάφεια είναι πιθανό να βλάψει την αξιοπιστία του Σαλβίνι και του συμμάχου του Μπερλουσκόνι στα δεξιά, Μελόνι, ο οποίος προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Έχει πάρει μια σαφώς φιλονατοϊκή θέση ότι η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος από την αρχή του πολέμου, καθώς προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό της ως ένα αξιοσέβαστο και ασφαλές ζευγάρι χεριών.

«Εάν μια νέα ιταλική κυβέρνηση είναι πιο συμπαθητική προς τη Ρωσία, θα ήταν μια ανησυχία για τους συμμάχους της Ιταλίας», δήλωσε στο POLITICO η ιστορικός Μάργκαρετ ΜακΜίλαν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, προσθέτοντας ότι οι Αμερικανοί πιθανότατα θα παρακολουθούν με ανησυχία. «Η Ιταλία θα μπορούσε να τοποθετηθεί στο ίδιο φιλορωσικό στρατόπεδο με την Ουγγαρία και τη Σερβία και να γίνει ανησυχία για τη Γερμανία και τη Γαλλία».

Ο Σαλβίνι απέρριψε τις αναφορές και τις ανησυχίες ως προπαγάνδα από την αριστερά. Είπε στους βουλευτές σε ένα μήνυμα: «Μια απελπισμένη και διχασμένη αριστερά, με κάποιον ανόητο υπηρέτη σε κάποια αίθουσα ειδήσεων, περνάει την ώρα της για να αναζητήσει φασίστες, Ρώσους και ρατσιστές που δεν υπάρχουν. Οι 25ου Τον Σεπτέμβριο τελικά θα έχουμε αλλαγή».

Ένας εκπρόσωπος της Λέγκας είπε ότι το άτομο που μίλησε με τον αξιωματούχο της ρωσικής πρεσβείας, Αντόνιο Καπουάνο, δεν ήταν ποτέ επίσημο μέρος της Λίγκας, αν και τους έχει συμβουλεύσει κατά καιρούς.

Εκπρόσωπος του Μπερλουσκόνι δεν επέστρεψε αμέσως αιτήματα για σχολιασμό.