Η πολιτική σκηνή στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο μάχης, λιγότερο ιδεών  και περισσότερο χρημάτων. Η πρόσφατη εκστρατεία της Αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις έχει συγκεντρώσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε λιγότερο από τρεις μήνες.

Αυτή η επίδοση είναι πρωτοφανής στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών, καθώς κανένας άλλος υποψήφιος δεν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει τόσα χρήματα τόσο γρήγορα. Θέτει όμως σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το πώς τα χρήματα επηρεάζουν τη δημοκρατία και την εκπροσώπηση των πολιτών.

Η Χάρις έχει ξεπεράσει τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει ανακοινώσει ότι έχει συγκεντρώσει περίπου 853 εκατομμύρια δολάρια για το 2024. Η Χάρις, μάλιστα, έχει καταφέρει να διπλασιάσει τα ποσά που έχει συγκεντρώσει ο Τραμπ σε κρίσιμες περιόδους, όπως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, όπου η ίδια συγκέντρωσε 310 εκατομμύρια δολάρια, σε συνεργασία με την πρώην εκστρατεία του Τζο Μπάιντεν, έναντι 139 εκατομμυρίων του Τραμπ.

Αυτό το αστρονομικό ποσό, ξοδεύτηκε σε εκτεταμένη διαφήμιση στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο, καθώς και σε ένα μεγάλο δίκτυο εκλογικών κέντρων και προσωπικού σε επτά πολιτείες-κλειδιά αλλά και αλλού.

Το γεγονός ότι η Χάρις μπόρεσε να συγκεντρώσει 200 εκατομμύρια δολάρια μόλις στην πρώτη εβδομάδα της εκστρατείας της, περισσότερα από όσα είχε συγκεντρώσει ο Μπάιντεν τους τελευταίους έξι μήνες του 2023, υπογραμμίζει τη δυναμική της, αλλά θέτει ερωτήματα για την ισότητα και την πρόσβαση στην πολιτική διαδικασία. Πώς μπορεί ένας απλός πολίτης ή ένας υποψήφιος από μικρό κόμμα να ανταγωνιστεί έναν αντίπαλο με τέτοια οικονομική δύναμη;

Η αμερικανική πολιτική έχει γίνει ένα παιχνίδι για τους πλούσιους και ισχυρούς. Η απουσία κανόνων που να περιορίζουν τη χρηματοδότηση των εκστρατειών έχει οδηγήσει σε ένα σύστημα που ευνοεί τους έχοντες και εντείνει τις ανισότητες.

Οι υποψήφιοι έχουν την τάση να προσελκύουν χρηματοδότες με βαθιά τσέπη, και οι μικροί δωρητές συχνά παραγκωνίζονται.Οι πολιτικοί αισθάνονται υποχρεωμένοι να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πλουσίων δωρητών τους,  αντί για τις ανάγκες των ψηφοφόρων τους;

Η κατάσταση αυτή έχει σοβαρές συνέπειες για τη δημοκρατία. Όπως δείχνει η εμπειρία των τελευταίων εκλογών, οι υποψήφιοι που διαθέτουν μεγαλύτερους πόρους έχουν περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν, ανεξαρτήτως των πολιτικών τους θέσεων. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, όπου οι πλούσιοι χρηματοδότες επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις και οι πολιτικοί, σε αντάλλαγμα, προσαρμόζουν τις θέσεις τους για να τους ευχαριστήσουν.

Η εξάρτηση από τη χρηματοδότηση των εκστρατειών απομακρύνει τους υποψηφίους από τους πολίτες. Η Χάρις, αν και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει τεράστια ποσά, κινδυνεύει να αποξενωθεί από τις πραγματικές ανάγκες των ψηφοφόρων της. Η πολιτική πρέπει να είναι προσβάσιμη και να αντανακλά τις φωνές όλων των πολιτών, όχι μόνο εκείνων που μπορούν να προσφέρουν αμύθητα ποσά.