Ελλείψεις τροφίμων και κοινωνικές αναταραχές. Αυτό είναι το μέλλον που προβλέπει ο 19χρονος Τζιοβάνι Ταμάκας ο οποίος έκανε απεργία πείνας για δέκα μέρες για την έλλειψη δράσης για την αποτροπή της κλιματικής κρίσης.

O Ταμάκας, φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, πέρασε επτά μέρες κάτω από τον καυτό ήλιο στον Λευκό Οίκο και άλλες τρεις μέρες στο ινστιτούτο υπεράσπισης της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών.

Η μητέρα του προέρχεται από το Βιετνάμ και ο πατέρας του είναι από το Ελ Σαλβαδόρ – δύο περιοχές που αναμένεται να πληγούν σκληρά από τις χαοτικές αλλαγές του κλίματος που θα προκύψουν από τις ραγδαία αυξανόμενες θερμοκρασίες.

Σε μια συνέντευξη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Smithsonian, ο Ταμάκας ανέφερε τι τον τρομάζει περισσότερο: μια Aρκτική χωρίς πάγο και ένας αεροχείμαρρος που θα οδηγήσει σε ξηρασίες, πλημμύρες και έλλειψη σιτηρών.

Βραχυπρόθεσμα, οι συγγενείς του Ταμάκας στο Βιετνάμ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ελλείψεις ρυζιού, υψηλότερες τιμές τροφίμων και αστικές αναταραχές.

Η οικογένεια του πατέρα του στο Ελ Σαλβαδόρ βλέπει τον καφέ και τις καλλιέργειες καλαμποκιού να μην έχουν απόδοση. Τουλάχιστον 1,4 εκατομμύρια κλιματικοί μετανάστες θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στην Κεντρική Αμερική τις επόμενες τρεις δεκαετίες.

«Πρέπει να κάνω κάτι τέτοιο για να δείξω στους ανθρώπους πόσο πεινασμένη θα είναι η γενιά μου», δήλωσε ο Ταμάκας.

Κατά τη διάρκεια που έκανε την απεργία πείνας μπορούσε να κοιμηθεί μόνο τέσσερις ή πέντε ώρες την ημέρα. Μια νύχτα σηκώθηκε για να ξαναγεμίσει το μπουκάλι του νερού και κατέρρευσε από τη ζάλη.

Ο Ταμάκας επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον, στη μέση ενός ιστορικού καύσωνα, με θερμοκρασίες ρεκόρ. Την ίδια στιγμή τα παγκόσμια στοιχεία δείχνουν ότι ο Ιούλιος ήταν ο πιο καυτός που καταγράφηκε ποτέ.

Η ζέστη και η σωματική αδυναμία αύξησαν την ανησυχία του Ταμάκας για την κλιματική κρίση. «Έκλαψα και ένιωσα ακραία απογοήτευση και πείνα και συναισθήματα θλίψης κατά περιόδους», είπε. «Αλλά στο τέλος της ημέρας θυμόμουν για τι αγωνίζομαι και αυτό με κράτησε».

Σε ένα κείμενο που εξηγεί τους λόγους για την απεργία πείνας του, ο Ταμάκας δήλωσε: «Οι άνθρωποι πρέπει να τρομοκρατηθούν. Οδηγούμαστε προς την εξαφάνιση των ανθρωπίνων όντων».