Haaretz / Πώς ο Τραμπ τρόμαξε τον Νετανιάχου για να αποδεχθεί την εκεχειρία

Σε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση της, η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz αναφέρεται στα παρασκήνια της συμφωνίας εκεχειρίας ισραηλινής κυβέρνησης- Χαμάς. Μεταξύ των άλλων, το άρθρο αναφέρει:

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν ήθελε αυτή τη συμφωνία. Ο έλεγχος του λεγόμενου διαδρόμου Φιλαδέλφειας στα σύνορα της Λωρίδας της Γάζας με την Αίγυπτο παρουσιαζόταν ως αιώνια απαίτηση ασφάλειας για το Ισραήλ. Η ταχύτητα με την οποία ο Νετανιάχου υποχώρησε υπό την πίεση του Τραμπ είναι αποκαλυπτική.

Το κύριο κίνητρο τον Νετανιάχου εδώ και αρκετό καιρό είναι η πολιτική του επιβίωση. Η αλαζονεία του και η εστίασή του στα νομικά του προβλήματα συνέβαλαν στην τρομερή έκπληξη την ημέρα της σφαγής και η απόδοσή του δεν βελτιώθηκε ουσιαστικά καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Αν ο Νετανιάχου είχε μπει στον κόπο να συζητήσει διπλωματικές λύσεις για τη μετά-Χαμάς εποχή, ο στρατός ίσως να μην είχε αναγκαστεί να εμπλακεί άσκοπα στη Γάζα τους τελευταίους μήνες.

Μπορεί να είναι πολύ αργά για μια εναλλακτική διπλωματική ρύθμιση. Η Χαμάς είναι σε καλύτερη θέση να αναλάβει τον έλεγχο στη Γάζα και να ανασυγκροτήσει σταδιακά τη στρατιωτική της δύναμη.

Το ισραηλινό κοινό θα εκπλαγεί όταν μάθει τι αναγκάστηκε να παραχωρήσει κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ο άνθρωπος που λέει ότι επιθυμεί να τον θυμούνται ως υπερασπιστή του Ισραήλ. Δεν είναι μόνο ο έλεγχος της οδού Φιλαδέλφειας, αλλά και του διαδρόμου Νετζαρίμ και η επιστροφή πάνω από ένα εκατομμύριο Παλαιστινίων αμάχων στη βόρεια Γάζα. Συμφώνησε επίσης να επιτρέψει την είσοδο 600 φορτηγών με ανθρωπιστική βοήθεια την ημέρα, 100 περισσότερα από τον ημερήσιο μέσο όρο πριν από τον πόλεμο.

Διαβάστε: Ισραήλ / Νέοι φονικοί βομβαρδισμοί της Γάζας λίγες ώρες μετά την συμφωνία εκεχειρίας

Κατά τη διάρκεια των μηνών κατά τους οποίους απέρριπτε το σχέδιο, το οποίο είχε ήδη προταθεί τον περασμένο Μάιο από την κυβέρνηση Μπάιντεν, ο Νετανιάχου ανησυχούσε κυρίως για τους ριζοσπαστικούς δεξιούς συμμάχους του Μπεζαλέλ Σμότριτς και Ιτάμαρ Μπεν-Γβιρ, οι οποίοι απειλούσαν να διαλύσουν τον συνασπισμό του.

Τώρα φαίνεται ότι ο Τραμπ δεν του άφησε άλλη επιλογή. Εδώ και χρόνια, οι άνθρωποι λένε ότι ο Νετανιάχου είναι το άθροισμα όλων των φόβων του– αποδεικνύεται ότι ο Τραμπ τον φοβίζει ακόμη περισσότερο, ίσως δικαιολογημένα.

Κάποιοι από τους πιστούς οπαδούς του πρωθυπουργού περνούν αυτές τις μέρες δύσκολα. Ο Τραμπ δεν είναι θαυμαστής του Ισραήλ ή του Νετανιάχου. Ενεργεί μέσα από ένα πολύπλοκο πλέγμα συμφερόντων, εστιάζοντας στην τοποθέτηση των ΗΠΑ εντός της ταχέως μεταβαλλόμενης παγκόσμιας σκηνής καθώς και στη φροντίδα της προσωπικής του θέσης και του κύρους του.

Το βράδυ της Τετάρτης, δεν ήταν ακόμη σαφές αν τα δύο ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα θα εγκαταλείψουν την κυβέρνηση. Πέρα από τα μεγάλα λόγια και τις προειδοποιήσεις για επικείμενη εθνική καταστροφή, οι ηγέτες τους δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν τα πλεονεκτήματα της θέσης τους, συμπεριλαμβανομένων των πολυάριθμων τιμητικών διακρίσεων και της λεηλασίας των κρατικών ταμείων. Πρόκειται για κυνισμό που σπάει ρεκόρ, ακόμη και για τα ισραηλινά  πολιτικά πράγματα το 2025.

Δεν είναι οι μόνοι, φυσικά. Ο μεγάλος κυνικός είναι ο ίδιος ο Νετανιάχου. Την Τετάρτη, για μιάμιση ώρα, θεώρησε σκόπιμο να διογκώσει μια κρίση της τελευταίας στιγμής με τη Χαμάς γύρω από την ερμηνεία της ισραηλινής παρουσίας κατά μήκος της οδού Φιλαδέλφειας.

Αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα όσον αφορά την τελική εκδοχή της συμφωνίας, αλλά επέτρεψε στον πρωθυπουργό να δημιουργήσει, για μια στιγμή, την εντύπωση ότι εξακολουθεί να επιμένει σθεναρά στις απαιτήσεις του. Η ανησυχία που προκάλεσε στα μέλη των οικογενειών των ομήρων προφανώς δεν τον ενδιέφερε καθόλου.

Η συμφωνία για τους ομήρους θα αρχίσει να εφαρμόζεται, πιθανότατα, στις αρχές της επόμενης εβδομάδας. Και οι δύο πλευρές έχουν κίνητρο να τηρήσουν την κατάπαυση του πυρός για έξι εβδομάδες και να ολοκληρώσουν την απελευθέρωση των 33 ομήρων με αντάλλαγμα πάνω από 1.200 Παλαιστίνιους κρατούμενους.

Η πραγματική δοκιμασία θα έρθει με τη δεύτερη φάση. Αφορά την απελευθέρωση της δεύτερης ομάδας ισραηλινών ομήρων, ζωντανών και νεκρών, μετά την ολοκλήρωση της αποχώρησης του Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας. Ο Τραμπ ακούστηκε σίγουρος, αλλά θα είναι μια δύσκολη αποστολή που θα είναι γεμάτη εντάσεις.

Ταυτόχρονα, θα ξεκαθαρίσουν τα χαρακτηριστικά της νέας διευθέτησης, συμπεριλαμβανομένων ερωτημάτων όπως το αν θα ανοικοδομηθεί η Λωρίδα της Γάζας, ποιες χώρες θα τη χρηματοδοτήσουν και αν υπάρχει πιθανότητα για μια συνολική λύση που θα περιλαμβάνει μια εναλλακτική κυβέρνηση από τους δολοφόνους τρομοκράτες της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.