Ο Μπόρις Καρπίσκοβ υπηρέτησε ως πράκτορας την KGB στη δεκαετία του 1980 ενώ αργότερα μετακόμισε στην Βρετανία για ένα μέρος με περισσότερη ασφάλεια. Ποιός είναι όμως πραγματικά ο πρώην πράκτορας της KGB;

Ads

Γεννημένος το 1959 στη Σοβιετική Λετονία ο Καρπίσκοβ προερχόμενος από μια πατριωτική κομμουνιστική οικογένεια αποφάσισε να γίνει μηχανικός.

Η KGB τον πλησίασε όταν εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο κατασκευής εξαρτημάτων για την αεροδιαστημική βιομηχανία. Το 1984 μπαίνει στη σχολή της KGB στο Μινσκ όπου μεταξύ άλλων μαθαίνει να πυροβολεί και να σκοτώνει με γυμνά χέρια. Τελικά , έχοντας ειδικευτεί στην αντικατασκοπία, φτάνει στο βαθμό του Αντισυνταγματάρχη.

Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης μένει στην ανεξάρτητη πια Λετονία και εντάσσεται στη νέα υπηρεσία πληροφοριών της χώρας χωρίς να σταματήσει όμως να παρέχει , κρυφά, πληροφορίες στην KGB ή όπως μετονομάστηκε Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας (FSB).

Μέχρι το 1995 , ήταν για τρία χρόνια ένας κλασικός διπλός πράκτορας, ώσπου άρχισαν τα προβλήματα με την ολοένα και πιο διεφθαρμένη FSB να μην τον πληρώνει και την Λετονία να υποψιάζεται τη συνεργασία του με τους Ρώσους.

Αφού πέρασε αρκετούς μήνες στις φυλακές της Μόσχας, χρησιμοποίησε ένα από τα πλαστά του διαβατήρια που είχε ως πράκτορας της KGB. Από τότε δεν επέστρεψε ποτέ στη Ρωσία ή στη Λετονία.

Κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του στη Βρετανία ο Καρπίσκοβ έγραψε ένα βιβλίο για τη θητεία του στην KGB για το οποίο αυτή τη στιγμή αναζητά εκδότη. Στο βιβλίο του αφηγείται τις μυστικές του περιπέτειες, όπως για παράδειγμα τα ψυχοτρόπα φάρμακα που χρησιμοποιούσε ως μέθοδο καταστολής η KGB και την εμμονή της στην εξαφάνιση οποιουδήποτε στοιχείου που θα μπορούσε να αποκαλύψει κάτι. «Σύνθημά μας ήταν να γνωρίζουμε τα πάντα», λέει ο Καρπίσκοβ.

Είναι αλήθεια βέβαια πως ο μεγάλος αριθμός των Ρώσων που κατοικούν στην Βρετανία την καθιστούν ένα προφανή στόχο για την ρωσική κατασκοπεία. Με την αποκάλυψή του ο Καρπίσκοβ έπρεπε να βρει νέα διέξοδο επαγγελματική και ξεκίνησε εμπορικές έρευνες για λογαριασμό πλούσιων Ρώσων που ζουν στο Λονδίνο όπως ,κατά τα λεγόμενά του, του Μπόρις Μπερεζόφσκι και του Ρομάν Αμπράμοβιτς.

Στα επίπεδα του Ψυχρού Πολέμου

Ο Καρπίσκοβ συμφωνεί τελικά με τον επικεφαλής της ΜΙ5, Τζόναθαν Έβανς , ότι ο αριθμός των αδήλωτων Ρώσων αξιωματικών στο Λονδίνο δεν έχει μειωθεί από το τέλος του ψυχρού πολέμου.

«Η Βρετανία αποτελεί πρωταρχικό στόχο για τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες», λέει ο Καρπίσκοβ. Στα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου, για την ασφάλεια της Βρετανίας οι μυστικές υπηρεσίες έστρεψαν την προσοχή τους στην καταπολέμηση του ισλαμικού εξτρεμισμού.

Υπέθεσαν ότι οι Ρώσοι θα κάνουν το ίδιο, και θα κλιμακώσουν τις δραστηριότητές τους πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, πράγμα το οποίο δεν έκαναν.

Ο Πολωνός Λιτβιένκο δολοφονείται το Νοοέμβριο του 2006 με ένα ραδιενεργό φλιτζάνι τσάι , με υπαίτιο , σύμφωνα με τον Καρπίσκοβ, το παλιό του αφεντικό, την FSB. Ο Καρπίσκοβ υποστήριξε ότι είχε προειδοποιήσει τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες για το ενδεχόμενο αυτής της απόπειρας. Ακόμα, σύμφωνα με τον ίδιο, ένας Ρώσος διπλωμάτης της ρωσικής πρεσβείας στο Κένσινγκτον του Λονδίνου που σιγοντάριζε τον Λιτβιένκο πέθανε μυστηριωδώς λίγο αργότερα.

Οι τρείς άντρες που φαίνεται να δηλητηρίασαν τον Λιτβιένκο, ο Αντρέι Λουγκοβόι, ο Ντμίτρι Κοβτάν και ο Βιαχεσλάβ Σοκολένκο είναι όλοι πρώην μέλη της ένατης διεύθυνσης της KGB.

Αυτές τις μέρες ο Καρπίσκοβ προσπαθεί να διατηρήσει ένα χαμηλό προφίλ. Γράφει, παραμένει σε επαφή με τα γεγονότα στη Ρωσία και χάνεται τώρα και πάλι στα μυστηριώδη ταξίδια των οποίων το σκοπό αρνείται να εξηγήσει. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν χαλαρώνει ποτέ.

Παραμένοντας εξαιρετικά καχύποπτος, δεν εμπιστεύεται ούτε τη σκιά του, ενώ το μόνο που τον απασχολεί είναι η ασφάλεια της οικογένειάς του. Για τις προεδρικές εκλογές τη Ρωσία πιστεύει με βεβαιότητα πως ο Πούτιν θα τις κερδίσει ξανά, παρά τις μεγάλες διαδηλώσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπος.

Αν και έχει υποβάλλει αίτηση για άσυλο, εντούτοις απορρίφθηκε και μόλις το 2010 πήρε βρετανικό διαβατήριο και άδεια παραμονής, μετά δέκα χρόνια από την άφιξή του στη Βρετανία ζώντας πλέον όσο το δυνατόν πιο φυσιολογικά στο Λονδίνο, χωρίς να έχει αποχωριστεί ωστόσο τα μυστηριώδη «φαντάσματα» του παρελθόντος.

Πηγή: Guardian

Επιμέλεια: Γρηγόρης Καυκιάς