Σε γυναίκα σύμβολο της Γαλλίας εξελίσσεται η Ζιζέλ Πέλικο η 72χρονη που υπέστη βιασμούς ενώ ήταν ναρκωμένη από τον σύζυγο και δεκάδες αγνώστους.

Την ώρα που καθημερινά στο δικαστήριο της Αβινιόν αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές αυτής της ιστορίας με τους 51 βιαστές – η στάση της Πελικό που ζήτησε από το δικαστήριο να μη γίνει η πολύκροτη δίκη κεκλεισμένων θυρών εξυμνείται από τους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο.

«Η ντροπή πρέπει να αλλάξει πλευρά» είχε δηλώσει κατά την πρώτη ημέρα της δίκης ο δικηγόρος της Πελικό, εκφράζοντας την επιθυμία της πελάτισσάς του, η εκδίκαση να γίνει δημόσια και όχι κεκλεισμένων των θυρών, ώστε ο κόσμος να ευαισθητοποιηθεί σε θέματα νάρκωσης και βιασμού καθώς και να δει την ταυτότητα των δραστών.

Η δημοσιογράφος Ελέν Ντεβίνκ (Hélène Devynck) μια εξέχουσα μορφή του κινήματος #MeToo στη Γαλλία, με άρθρο της στην εφημερίδα Le monde περιγράφει τη δοκιμασία της γυναίκας που ναρκώθηκε από τον σύζυγό της και βιάστηκε από «καλούς τύπους» που εκμεταλλεύτηκαν τον χημικό εξαναγκασμό στον οποίο την είχαν υποβάλει.

«Αγαπητή Gisèle Pélicot, μπήκες στη ζωή μας όπως μπήκες στο δικαστήριο του Αβινιόν, από την κεντρική είσοδο. Δεν ήθελες να αποφύγεις την προσοχή. Περπάτησες ευθεία, με το κεφάλι ψηλά. Ήσουν ντυμένη προσεγμένα, με λεπτή σιλουέτα, καλοκαιρινό φόρεμα και αψεγάδιαστα μαλλιά. Τα μάτια σου ήταν κρυμμένα πίσω από γυαλιά ηλίου που μόλις ετοιμαζόσουν να βγάλεις. Έμοιαζες λίγο χαμένη, λίγο σαν να επιπλέεις στο κέντρο μιας προσοχής που ήταν πολύ μεγάλη για σένα. Γύρω σου υπήρχε ένα τσίρκο. Η ομάδα των δημοσιογράφων κρατούνταν σε απόσταση από τους δικηγόρους σου.

Υπερασπίστηκες αυτόν τον άνθρωπο με τον οποίο έζησες τη ζωή σου και ανέθρεψες τα παιδιά σου, πριν μάθεις ότι σε ναρκώνει και προσκαλεί όποιον θέλει να σε βιάσει. Ένας καλός πατέρας, ένας καλός τύπος, ακόμη και ένας σπουδαίος τύπος, είχες πει. Η κόρη σου, η Κάρολιν, έχει σταματήσει να τον αποκαλεί «μπαμπά», όπως έγραψε στο εξώφυλλο του βιβλίου της. Περιγράφει την έκρηξη, τις καταστροφές που προκάλεσε το ψέμα στην οικογένεια, την αγωνία, την οργή, τις στάχτες του παρελθόντος και τον πόνο που καταβάλλει. Ήταν εκεί, με τα αδέλφια της και τις αναπάντητες ερωτήσεις τους. Η αγάπη τους σε συνόδευσε» γράφει η Γαλλίδα δημοσιογράφος.

Στο άρθρο της αναφέρεται στους βιαστές που δεν έχουν αναγνωριστεί όλοι.

«Υπάρχουν δεκάδες ακόμη που δεν μπόρεσαν να αναγνωριστούν. Τους αντιμετωπίζεις. Τίποτα δεν μπορούσε να σε προετοιμάσει για αυτό στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ένας από τους κατηγορούμενους ήρθε αργά γιατί, όπως είπε, έπρεπε να συνοδεύσει τον γιο του στο σχολείο για την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς. Αναρωτήθηκα ποιος συνόδευσε τα εγγόνια σου, που επίσης πήγαιναν στο σχολείο. Ξέρω ότι τα σκεφτόσουν εκείνη τη στιγμή.

Αυτή είναι μια σκληρή πραγματικότητα να αποδεχτείς, Είχες δει αυτούς τους άνδρες για πρώτη φορά, εκτός από τον γείτονα, με τον οποίο συναντιόσουν, στη ζωή που ζούσες, τη ζωή που δεν θα επιστρέψει ποτέ, τη ζωή στο σπίτι στη νοτιοανατολική Γαλλία και τη ζωή της αθώας άγνοιας. Τους κοιτούσες. Αυτοί κοιτούσαν τα πόδια τους. Δεν είχαν δει ποτέ τα μάτια σου. Vincent, Patrick, Paul, Jean, Didier, Jean-Luc, Romain, Redouan, Cédric, Grégory, Karim, Jean-Marc, Philippe, Quentin, Nicolas, κ.λπ. Το μήκος της λίστας και η κοινότητα των υποβάθρων τους ήταν εκπληκτικά. Το τρία τέταρτα από αυτούς δεν παραδέχτηκαν τους βιασμούς» γράφει .

«Πώς ξαναγεννιέσαι όταν ο πατέρας σου είναι από τους μεγαλύτερους σεξουαλικούς εγκληματίες;»

Αναφερόμενη στην 2α Νοεμβρίου 2020, όταν η μητέρα της ανακάλυψε ότι είχε ναρκωθεί και βιαστεί από τον σύζυγό της, η 40χρονη Καρολίν Νταριάν είπε στο δικαστήριο: «Για μένα, υπήρχε ένα “πριν” και ένα “μετά” τις 2 Νοεμβρίου 2020, ακριβώς στις 8:25 μ.μ., όταν η ζωή μου γύρισε ανάποδα».

Η μητέρα της ήταν αυτή που της τηλεφώνησε. «Περίμενα τα χειρότερα» αναφέρει, πιστεύοντας ότι ο πατέρας της, που πάσχει από αναπνευστικά προβλήματα, ήταν σοβαρά άρρωστος. Όμως η Ζιζέλ Πελικό τής είπε ότι είχε περάσει την ημέρα της στο αστυνομικό τμήμα του Καρπεντρά. Όταν λοιπόν της τηλεφώνησε, της είπε: «Ο πατέρας σου με νάρκωσε για να με βιάσει από αγνώστους. Μπόρεσα να δω φωτογραφίες, ήθελαν να μου δείξουν βίντεο, αλλά ήταν πέρα από τις δυνάμεις μου. Αυτό ήταν το σημείο καμπής».

Στη συνέχεια, περιγράφει το σοκ που υπέστη όταν αποκαλύφθηκε η φρικτή κακοποίηση του πατέρα της. Μιλάει για μια «ενωμένη» οικογένεια «που είχε περάσει τόσο πολλά μαζί».

«Αγαπούσα τον πατέρα μου»

«Αγαπούσα τον πατέρα μου, αγαπούσα την εικόνα του ανθρώπου που νόμιζα ότι γνώριζα, αγαπούσα την εικόνα αυτού του υγιούς, στοργικού, διακριτικού ανθρώπου».

Τονίζει, επίσης, στην κατάθεσή της πως όταν πλέον η ίδια μεγάλωσε, δεν «εντόπισε ποτέ ένα ανάρμοστο βλέμμα, μια ανεπιθύμητη χειρονομία. Έπεσα από τα σύννεφα» παραδέχεται.

Στη συνέχεια της κατάθεσής της, η Καρολίν Νταριάν μιλάει για τη βαθιά πεποίθησή της πως και η ίδια είχε ναρκωθεί. Όπως περιγράφει, η δεύτερη δοκιμασία ήταν όταν ένας αστυνομικός την κάλεσε, αναφέροντας «δύο φωτογραφίες» της.

Στις φωτογραφίες που της έδειξαν υπήρχε «μια γυναίκα που φαινόταν να κοιμάται, ξαπλωμένη στο πλάι με το φως αναμμένο. Φαίνονται οι γλουτοί της», περιγράφει με μεγάλο πόνο. «Στη δεύτερη φωτογραφία η γυναίκα είναι στην ίδια θέση, φορώντας το ίδιο εσώρουχο».

Η Καρολίν λέει ότι δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της, αλλά ο αστυνομικός επισημαίνει μια καφέ κηλίδα στο μάγουλό της, ακριβώς όπως η δική της.

«Εκεί ανακάλυψα πως ήμουν εγώ και κατάλαβα ότι ο άνθρωπος που ήταν ο πατέρας μου, στον οποίο είχα απόλυτη εμπιστοσύνη, που πίστευα ότι είχε ακεραιότητα, που σεβόταν την κόρη του, που ήταν περήφανος γι’ αυτήν, που την ενθάρρυνε πάντα, ανακάλυψα ότι στην πραγματικότητα ο πατέρας μου με είχε φωτογραφίσει γυμνή, χωρίς να το ξέρω».

Η Καρολίν υποστήριξε ότι σε αυτές τις φωτογραφίες δεν κοιμόταν, αλλά ήταν ναρκωμένη.

«Πώς ξαναγεννιέσαι από τις στάχτες όταν ο πατέρας σου είναι, αναμφίβολα, ένας από τους μεγαλύτερους σεξουαλικούς εγκληματίες των τελευταίων ετών; Πώς το κάνεις όταν δεν έχεις αποδείξεις;» συνεχίζει, στέλνοντας μήνυμα στα δικαστήρια για τη μάστιγα της «χημικής υποταγής».