Η πρόσφατη ιμπεριαλιστική έξαρση του Τραμπ με επίκεντρο τη Γροιλανδία έφερε στην επιφάνεια μια βαθύτερη πρόκληση για την διαβόητη, όσο και αγνοούμενη, ευρωπαϊκή «ενότητα» και «αλληλεγγύη», με τις Βρυξέλλες, συλλογικά και τις ισχυρές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα, να συνοδεύουν τις αρχικές σπασμωδικές αντιδράσεις τους στις απερίφραστες απειλές του Αμερικανού προέδρου, με μία ηχηρότατη σιωπή.

Για τον Guardian, η «πρωτοφανής διπλωματική κίνηση» του Τραμπ, με την οποία εξέφρασε ευθέως την επιθυμία του να αγοράσει ή να κατακτήσει την Γροιλανδία, προκάλεσε «σοβαρές αναταράξεις στις διατλαντικές σχέσεις».

• Διαβάστε : Δανία / Η πρωθυπουργός σε διπλωματική περιοδεία για την υπεράσπιση της Γροιλανδίας

Σε μια έντονη τηλεφωνική συνομιλία 45 λεπτών με τη Δανή πρωθυπουργό Μέτε Φρεντέρικσεν, ο Τραμπ απείλησε με επιβολή δασμών εάν η Δανία δεν συμφωνούσε στην πώληση της αυτόνομης περιοχής.

Επιπλέον, χλεύασε τις αμυντικές δυνατότητες της Δανίας στην Αρκτική, χαρακτηρίζοντάς τες υποδεέστερες σε σύγκριση με την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή.

Η απειλητική στάση του Τραμπ έχει ιδιαίτερη σημασία στο σύγχρονο ευρωπαϊκό πλαίσιο, με το δημοσίευμα να αναφέρει τον ρωσο-γεωργιανό πόλεμο του 2008 και την Ουκρανία από το 2014, θεωρώντας απειλή την Ρωσία, για να σχολιάσει, πως «η ειρωνεία έγκειται στο ότι τώρα η απειλή προέρχεται από τον υποτιθέμενο μεγαλύτερο σύμμαχο της Ευρώπης».

Η ευρωπαϊκή αντίδραση στην κρίση χαρακτηρίζεται από μια αξιοσημείωτη σιωπή, σημειώνει η εφημερίδα. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, έχουν τηρήσει «σιωπητήριο».

Ακόμη και ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν – ο οποίος πρόσφατα εμφανίστηκε ως νέος Ναπολέων, ζητώντας επίσημη αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας – και ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, μετά από αρχικές δηλώσεις, έχουν προσχωρήσει στη συλλογική σιωπή.

Η στάση αυτή εξηγείται εν μέρει από την πολυπλοκότητα των γεωπολιτικών συνθηκών, θεωρεί η εφημερίδα.

Η κλιματική κρίση, που προκαλεί το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική και ανοίγει νέους θαλάσσιους δρόμους, έχει αυξήσει το στρατηγικό ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για την πλούσια σε φυσικούς πόρους Γροιλανδία.

Οι σχέσεις μεταξύ Κοπεγχάγης και Νουούκ (πρωτεύουσα της Γροιλανδίας) είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες, με τη Γροιλανδία να επιδιώκει την ανεξαρτησία της.

Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες Sermitsiaq και Berlingske αποκάλυψε ότι το 85% των Γροιλανδών δεν επιθυμεί ένωση με τις ΗΠΑ.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική φαίνεται να είναι συντονισμένη, με τη Φρεντέρικσεν να πραγματοποιεί συναντήσεις με ηγέτες της Νορβηγίας, Σουηδίας, Φινλανδίας, Γερμανίας, Γαλλίας και τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε. Παράλληλα, εντείνεται η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Γροιλανδίας σε τομείς όπως η ενέργεια και οι πρώτες ύλες.

Φόβος και προσδοκίες

Ωστόσο, η ευρωπαϊκή σιωπή αντανακλά επίσης τον φόβο για πιθανή αμερικανική αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ανησυχία για ενδεχόμενο εμπορικό πόλεμο.

Οι χώρες της βόρειας και ανατολικής Ευρώπης, που θα πληγούν περισσότερο από μια αμερικανική αποχώρηση από την Ουκρανία, καθώς και οι δυτικές και νότιες ευρωπαϊκές χώρες που είναι πιο εκτεθειμένες σε έναν διατλαντικό εμπορικό πόλεμο, προτιμούν να μην προκαλέσουν περαιτέρω εντάσεις.

Ο συνδυασμός φόβου και ανησυχίας δημιουργεί ένα παράδοξο φαινόμενο. Από τη μία πλευρά, ο φόβος παραλύει τη δράση και περιορίζει τη ρητορική. Από την άλλη, υπάρχει μια αίσθηση εφησυχασμού, με την ελπίδα ότι η κρίση θα περάσει από μόνη της.

Η κατάσταση αυτή εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενότητας. Εάν η απειλή ενός Αμερικανού προέδρου προς ένα κράτος – μέλος της ΕΕ δεν είναι αρκετή για να αφυπνίσει την Ευρώπη από τον εφησυχασμό της, «τότε τι θα χρειαστεί για να προκαλέσει την απαραίτητη ριζική ανανέωση που χρειάζεται η ήπειρος;», αναρωτιέται η εφημερίδα.