Ο Τζεμ Έζντεμιρ, 42 χρόνων, γεννήθηκε στη νότιο Γερμανία από γονείς Τούρκους που έφτασαν στη χώρα τη δεκαετία του ’60, για να εργαστούν ως «γκασταρμπάιτερ», δηλαδή ως «φιλοξενούμενοι εργάτες». Ο όρος «φιλοξενούμενοι» ήθελε να προσδιορίσει τα όρια της μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας, η οποία αντιμετώπιζε τους μετανάστες ως προσωρινή εργατική δύναμη, που αργότερα θα επέστρεφε στην πατρίδα της. Το 1994, ο Έζντεμιρ έγινε το πρώτο μέλος των Πρασίνων τουρκικής καταγωγής που εκλέγεται στη Κάτω Βουλή, ενώ το 2004 έγινε ευρωβουλευτής.

Πάνω από 2,6 εκατομμύρια Τούρκοι ζουν στη Γερμανία, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 3% του πληθυσμού. Ωστόσο, λίγοι έχουν καταφέρει να ανελιχθούν σε άλλα επαγγέλματα εκτός από αυτό του βιομηχανικού εργάτη, όπως στις δημόσιες υπηρεσίες ή στην πολιτική. Αν και οι μετανάστες τουρκικής προέλευσης αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα τμήματα του συνόλου των μεταναστών στη Γερμανία, στην πλειοψηφία τους παραμένουν αποκλεισμένοι. Αυτό αφορά όχι μόνο τους μετανάστες πρώτης γενιάς, οι οποίοι ζουν και εργάζονται για χρόνια στη Γερμανία, αλλά και εκείνους της δεύτερης και τρίτης γενιάς, οι οποίοι έχουν γεννηθεί στη Γερμανία αλλά εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως «ξένοι».

Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η εκλογή του Έζντεμιρ σηματοδοτεί τη στροφή της γερμανικής κοινωνίας στο θέμα των μεταναστών και την αποδοχή της ιδέας για μια πολυπολιτισμική Γερμανία. Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί τα υπαρκτά προβλήματα της ένταξης των μεταναστών στη χώρα. Τα ελλείμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής προοπτικής στο νεαρό πληθυσμό μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς, εξακολουθούν να τους οδηγούν σε υψηλά ποσοστά ανεργίας. Αν οι κοινωνικές αιτίες που οδηγούν στην περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό δεν αντιμετωπιστούν, η ιδέα της πολυπολιτισμικότητας θα παραμείνει απλά ευχολόγιο.

Ο κ. Έζντεμιρ θα ηγείται του κόμματος των Πράσινων μαζί με την Κλαούντια Ροθ.