Έξι μήνες μετά την αρχή του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου στην Γάζα, δεκάδες χιλιάδες είναι οι αγνοούμενοι και παραμένει άγνωστο για τους συγγενείς και τους φίλους τους το που μπορεί να βρίσκονται.

Συγκεκριμένα, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού έχει καταγράψει περισσότερες από 7.000 κλήσεις για αγνοούμενους από την έναρξη της σύγκρουσης, αλλά το σύνολο είναι σίγουρα πολλαπλάσιο αυτού του αριθμού.

Ο Αμπού Τζαλάλα, ο οποίος είχε χρόνια ψυχολογική ασθένεια, δεν έχει εμφανιστεί από τη νύχτα που άφησε την οικογένειά του σε καταφύγιο.

«Βγαίνουμε να τον αναζητήσουμε κάθε μέρα ελπίζοντας να τον βρούμε, αλλά μάταια. Ελπίζουμε να είναι ακόμα ζωντανός. Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τα νοσοκομεία και την αστυνομία… αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα», δηλώνει ο αδελφός του στον Guardian.

«Έχασα τον πιο στενό μου φίλο και τη μητέρα των παιδιών μου»

Περισσότεροι από 33.000 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά, έχουν σκοτωθεί στη Γάζα μέχρι στιγμής στη σύγκρουση, σύμφωνα με τους υπουργούς Υγείας της Χαμάς. Οι βομβαρδισμοί του πυροβολικού και οι αεροπορικές επιδρομές έχουν καταστρέψει πολυκατοικίες ολοσχερώς ή τις έχουν αφήσει ως ερείπια, θάβοντας πολλά άτομα που οι θάνατοι τους δεν έχουν καταγραφεί.

Επιπλέον, μερικοί από τους νεκρούς έχουν τοποθετηθεί σε αυτοσχέδιους τάφους από άγνωστους.

Όπως αναφέρει και ο Ραζί Καμάλ Καλίλ, 36 ετών, ο ίδιος εξακολουθεί να ελπίζει σε κάποια νέα για τη σύζυγό του και τη δίχρονη κόρη του, την οποία είδε για τελευταία φορά τον Ιανουάριο κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ισραηλινών βομβαρδισμών και αεροπορικών επιδρομών στην πόλη της Γάζας.

«Όταν άρχισαν οι βομβαρδισμοί στη γειτονιά μας αποφασίσαμε να πάμε σε καταφύγιο του ΟΗΕ, αλλά όσο ήμασταν στο δρόμο έγινε μια μεγάλη αεροπορική επιδρομή και όλη η περιοχή γέμισε μαύρο καπνό. Δεν μπορούσαμε να δούμε ο ένας τον άλλον, οπότε όλοι τρέξαμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις», είπε ο Καλίλ.

Όταν ο καπνός καθαρίστηκε, ο Καλίλ βρήκε τη μητέρα του, τον 10χρονο γιο του και τη μεγαλύτερη κόρη του, η οποία είναι 11 ετών, αλλά όχι τη γυναίκα ή το μικρότερο παιδί του.

«Έχασα τον πιο στενό μου φίλο και τη μητέρα των παιδιών μου», είπε.

«Η ζωή μου δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς αυτήν. Και έχασα και τη μικρή μου κόρη, ένα κομμάτι της καρδιάς μου. Οι άνθρωποι μου λένε ότι τα σώματά τους εξατμίστηκαν ή θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια, αλλά έχω ακόμα ελπίδες» ανέφερε.

Μερικοί από τους εξαφανισμένους, ιδιαίτερα τα παιδιά με σοβαρά τραύματα ή οι ψυχολογικά άρρωστοι, μπορεί να είναι ακόμα ζωντανοί, αλλά δεν μπορούν να βρουν τους συγγενείς τους αφότου χωρίστηκαν, αναφέρει ο Guardian.

Επιπλέον, η μητέρα του Φαντί Ταμπόρα είδε για τελευταία φορά τον 35χρονο γιο της όταν έφυγε από ένα καταφύγιο στη βόρεια Γάζα για να βρει τη σύζυγό του, η οποία είχε καταφύγει με την οικογένειά της στα νότια της επικράτειας. Ωστόσο, δεν έχει κανένα νέο του.

«Ο γιος μου είναι κωφός από τη γέννησή του και ζήτησε να πάει να βρει τη σύζυγο του, όμως αργότερα την ίδια μέρα έγινε μια αεροπορική επιδρομή και ήμασταν όλοι διασκορπισμένοι και τον χάσαμε», είπε η μητέρα του.

Από τότε βρέθηκε μία εικόνα του σε ένα νοσοκομείο στη Jabaliya και κοντά στο σημείο ρούχα του και κάποια υπάρχοντα του.

Η μητέρα του Φαντί φοβάται ότι ο γιος της μπορεί να είχε πυροβοληθεί από ισραηλινά στρατεύματα, αφού δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε προειδοποίησεις από τα ισραηλινά στρατεύματα που δεν θα μπορούσε να ακούσει.

«Πιστεύουμε ότι περίπου 1.000 είναι φυλακισμένοι χωρίς να έχουν ειδοποιηθεί οι συγγενείς»

Πολλοί που ψάχνουν για συγγενείς και φίλους τους διατηρούν ακόμη τις ελπίδες τους, με την προοπτική ότι μπορεί να βρίσκονται υπό κράτηση από τον ισραηλινό στρατό, πράγμα που όμως τους δημιουργεί και φόβο,

«Πιστεύουμε ότι περίπου 1.000 άτομα εξακολουθούν να είναι φυλακισμένοι χωρίς κατηγορία και χωρίς να έχουν ειδοποιηθεί οι συγγενείς, αλλά είναι πολύ δύσκολο να τεκμηριωθεί τι ακριβώς συμβαίνει. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι δεχόμαστε πολλές κλήσεις», είπε ο Τάλα Νασιρ δικηγόρος μιας ΜΚΟ που βοηθάει Παλαιστίνιους που βρίσκονται υπό κράτηση στο Ισραήλ.

Για τη Χάνα Αμπού Τζαράντ, 32 ετών, η εξαφάνιση του συζύγου της, Ιμπραήμ, σήμαινε μεγάλες δυσκολίες. Ο 37χρονος αγρότης παρέμεινε στη βόρεια Γάζα στην αρχή του πολέμου για να φροντίσει την ηλικιωμένη μητέρα και την αδερφή του, ενώ αυτή και τα τέσσερα παιδιά τους διέφυγαν νότια. Ένα μήνα αργότερα, τα σχεδόν καθημερινά του τηλεφωνήματα σταμάτησαν ξαφνικά. Έκτοτε δεν υπάρχουν νέα.

«Τώρα φροντίζω μόνος τα τέσσερα παιδιά μου και είναι πραγματικά δύσκολο να βρω φαγητό χωρίς εισόδημα, λαμβάνοντας υπόψη τις υψηλές τιμές. Όταν η μικρότερη κόρη μου με ρωτάει για τον πατέρα της και όταν πρόκειται να γυρίσει σπίτι, εφευρίσκω κάποια δικαιολογία για να καλύψω την εξαφάνισή του», είπε η Χάνα Αμπού Τζάρεντ, της οποίας ο σύζυγος έχει εξαφανιστεί.

Τέλος, μεγάλο πρόβλημα στη Γάζα είναι οι επικοινωνίες, όπως αναφέρουν οι εθελοντές της περιοχής στον Guardian. Ένα χαμένο τηλέφωνο δεν μπορεί να αντικατασταθεί και οι κάρτες sim είναι αδύνατο να βρεθούν, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη διατήρηση της επαφής ή τον εντοπισμό χαμένων ατόμων.