Μετά τον αποκλεισμό της Γαλλίας από το φετινό Μουντιάλ και τα όσα συνέβησαν στο εσωτερικό της ομάδας κατά τη διάρκεια της φάσης των ομίλων τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για εξευτελισμό της χώρας, έλλειψη πειθαρχίας των παικτών αλλά και για ανάγκη πλήρους αναδιάρθρωσης της ομάδας με αλλαγές στον τρόπο επιλογής και προπόνησης των παικτών.

Ωστόσο, η κριτική στη Γαλλία, «ξέφυγε» από τον αθλητικό χαρακτήρα καθώς υπήρξαν αντιδράσεις και σχόλια για έλλειψη πατριωτισμού των παικτών που κατάγονται από μετανάστες. Σύμφωνα με τους «New York Times», χαρακτηριστικά ήταν τα σχόλια του φιλόσοφου Αλέν Φίνκιελκροτ, ο οποίος έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η ένταξη των μεταναστών στη Γαλλική κοινωνία έχει αποτύχει και μετά την αποτυχία της Γαλλικής ομάδας στο Μουντιάλ τόνισε «έχουμε πλέον την απόδειξη ότι η γαλλική ομάδα δεν μοιάζει καθόλου με ομάδα, αλλά με μια συμμορία από χούλιγκαν που γνωρίζουν μόνο τον νόμο της Μαφίας».

Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι πολιτικοί έκαναν προσεκτικές αναφορές στον πατριωτισμό των παικτών αποφεύγοντας να κάνουν λόγο για μετανάστες δεν έλειψαν και κάποιοι που προέβησαν σε σκληρούς για τους παίκτες χαρακτηρισμούς αποκαλώντας τους «αποβράσματα», «ταραχοποιούς» και «ανθρώπους που στα κεφάλια τους έχουν ρεβίθια αντί για μυαλό».

Η υφυπουργός Φαντέλα Αμάρα, γεννημένη από Αλγερινούς γονείς, προειδοποίησε για τον κίνδυνο να δοθεί φυλετικά φορτισμένο περιεχόμενο στην κριτική για την ήττα της ομάδας. «Υπάρχει μια τάση να δοθεί φυλετικός χαρακτήρας σε αυτά που συνέβησαν. Είναι πολλοί εκείνοι που αμφιβάλλουν για το κατά πόσον οι γόνοι των μεταναστών είναι ικανοί να σεβαστούν τη χώρα» δήλωσε χαρακτηριστικά τονίζοντας ότι από μία τέτοια κριτική θα βγει ζημιωμένη η δημοκρατία και ενισχυμένο το Εθνικό Μέτωπο του Ζαν-Μαρί Λεπέν.

Το 1998, η γαλλική ομάδα κερδίζοντας το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε επαινεθεί για τον πολυεθνικό της χαρακτήρα και τη συνύπαρξη λευκών, έγχρωμων και αραβικής καταγωγής παικτών. Αλλά σήμερα η συζήτηση που γίνεται είναι εντελώς διαφορετική. Ο Φιλίπ Τετάρ, Γάλλος ιστορικός του αθλητισμού τόνισε ότι το νοσηρό υπόγειο ρεύμα του ρατσισμού αποτελεί αναμενόμενη αρνητική συνέπεια του αποκλεισμού από το Μουντιάλ πράγμα που απέδωσε στη σύγχυση της Γαλλίας για την ταυτότητά της λόγο της αύξησης του αριθμού των μεταναστών. «Οι σημερινοί παίκτες» υποστήριξε «ανήκουν σε μια γενιά που προέρχεται από τα προάστια, και δεν έχουν κατ’ανάγκη το πολιτιστικό υπόβαθρο για να καταλάβουν τι έχουν κάνει».

Ο υπουργός Παιδείας Λικ Σατέλ δήλωσε ενοχλημένος από την άρνηση του προπονητή της Εθνικής Γαλλίας, Ρεϊμόν Ντομενέκ, να σφίξει το χέρι του προπονητή της Νότιας Αφρικής μετά τον τελευταίο αγώνα της ομάδας αλλά και από το γεγονός ότι ο αρχηγός της ομάδας Πατρίς Εβρά – γεννημένος στη Σενεγάλη – δεν τραγούδησε τον εθνικό ύμνο. «Ενοχλούμαι πολύ όταν βλέπω τον αρχηγό της ομάδας να μην τραγουδά τη Μασσαλιώτιδα. Όταν φοράς τα εθνικά χρώματα της Γαλλίας, πρέπει να είναι υπερήφανος» είπε χαρακτηριστικά.

Η φυλετική σύνθεση της Εθνικής Γαλλίας έχει επανειλημμένα επικριθεί από την ακροδεξιά παρόλο που η Γαλλία είναι μια χώρα όπου όλοι οι υπήκοοί της έχουν ίδια δικαιώματα. Από τους 22 παίκτες της ομάδας, οι 13 είναι έγχρωμοι και δύο έχουν γεννηθεί σε γαλλικές κτήσεις. Πρόφατα η Μαρίν Λεπέν, αντιπρόεδρος του Εθνικού Μετώπου, δήλωσε ότι οι παίκτες δεν την αντιπροσωπεύουν καθώς «οι περισσότεροι από αυτούς θεωρούν τη μία στιγμή ότι αντιπροσωπεύουν τη Γαλλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο και την άλλη ότι ανήκουν σε μια άλλη χώρα ή έχουν άλλη εθνικότητα στην καρδιά τους». Ο ίδιος ο Λεπέν που το 2006 είχε επικρίνει την Εθνική Γαλλίας επειδή περιελάμβανε στο ρόστερ της πολλούς μη λευκούς παίκτες δήλωσε χθες ότι μισεί τους πολιτικούς που χρησιμοποιούν την εθνική ομάδα ως «σημαία αντιρατσισμού».