Τις τελευταίες μέρες επισημοποιήθηκε μια εξέλιξη που ήταν δεδομένη εδώ και αρκετό καιρό: η δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού αριστερού κόμματος, της Ευρωπαϊκής Αριστερής Συμμαχίας (ELA), στην οποία συμμετέχουν κυρίως κόμματα που αποχώρησαν από το παραδοσιακό Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ).

Ουσιαστικά, η δημιουργία ενός νέου σχήματος, που επισημοποιήθηκε πριν από 1,5 μήνα, είχε προαναγγελθεί σε συνάντηση μερικούς μήνες πριν τις ευρωεκλογές στην Κοπεγχάγη, με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών διαφόρων αριστερών σχημάτων, πριν καταλήξουν στα 7 ιδρυτικά (μεταξύ των οποίων Η “Ανυπότακτη Γαλλία”, οι Podemos, το πορτογαλικό Bloco και τα κυριότερα σκανδιναβικά κόμματα)

Αν και πρόκειται, πρακτικά, για μια διάσπαση, εντούτοις η δημιουργία του ELA δεν θα προκαλέσει αναταράξεις στη συνοχή της κυριότερης και βασικής έκφρασης της Αριστεράς που είναι η πολιτική ομάδα της LEFT στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως μάλιστα διαβεβαίωσαν οι εκπρόσωποι της ηγεσίας

Και αυτό γιατί η LEFT είναι μια από τις -λίγες- πολιτικές ομάδες που έχουν “συνομοσπονδιακή” δομή, δηλαδή σε αυτήν συνασπίζονται διαφορετικά ευρωπαϊκά κόμματα μεταξύ των οποίων γίνεται η κατανομή ρόλων και αξιωμάτων. Στο εσωτερικό τους προσμετράται η εκλογική και πολιτική βαρύτητα των εθνικών σχημάτων, όπως του ΣΥΡΙΖΑ που διατηρεί το μεγαλύτερο μέρος της ισχύος του στο χώρο της ευρωπαϊκής αριστεράς, αποτελεί το ισχυρότερο κόμμα του ΚΕΑ και αναλαμβάνει κρίσιμους ρόλους.

Ο ρόλος του τραυματισμένου ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό αποτυπώνεται και στην απόφαση της LEFT να καταλάβει τη θέση του Συμπροέδρου της πολιτικής ομάδας στο δεύτερο μισό της πενταετούς θητείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης. Ο οποίος αναλαμβάνει και ευρύτερες πρωτοβουλίες για τη συνοχή της Ομάδας και τη συνεργασία των ευρωπαϊκών σχημάτων, όπως πρόσφατα με τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο του ΚΕΑ, Walter Bauer, που έγινε γνωστή την Παρασκευή.

Παρέμβαση υπήρξε και σε μια σειρά από άλλα ζητήματα: Όταν οι εκπρόσωποι των σκανδιναβικών κομμάτων, στην έναρξη της τρέχουσας θητείας της Ευρωβουλής, πρότειναν την απομάκρυνση των κομμουνιστουγεννών κομμάτων και τη συρρίκνωση σε μια πιο συμπαγή αλλά μικρή ομάδα, η παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην πρόταση ήταν καταλυτική. Οχι μόνο στη διατήρηση όλων των δυνάμεων αλλά, απεναντίας, και τη διεύρυνση με 8 ευρωβουλευτές από το Κίνημα 5 Αστέρων της Ιταλίας που κατέστησε τη LEFT, αρκετά μεγαλύτερη σε αριθμό ευρωβουλευτών.

Με βάση τους ίδιους συσχετισμούς, δεν πέρασε η πρόταση των Σκανδιναβών για αλλαγή στη λήψη των αποφάσεων στη LEFT με πλειοψηφία 50%+1. Aντ΄αυτού, πέρασε η πρόταση Αρβανίτη για ευρεία πλειοψηφία των 4/5 της ομάδας, τα αποτελέσματα της οποίας είναι ήδη ορατά σε αρκετές κρίσιμες αποφάσεις.

Η θέση της LEFT και οι ευρωπαϊκοί συσχετισμοί

Οι διασπάσεις της Αριστεράς βέβαια εδράζονται συχνά σε ιδεολογικές και πολιτικές διαφωνίες, όπως εν προκειμένω η προσέγγιση για τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και άλλα ζητήματα που ανέκυψαν στη διάρκεια της προηγούμενης θητείας του Ευρωκοινοβουλίου . Αλλά πέρα από τις διαφορετικές απόψεις, συχνά, τέτοιες κινήσεις υπακούουν και σε άλλες τακτικές ανακατανομής ρόλων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Άλλωστε, στη διάρκεια των τελευταίων μηνών υπήρξαν πυκνές εξελίξεις αλλά και διασπάσεις στο εσωτερικό πολλών εθνικών κομμάτων, όπως στη Γερμανία και την Ισπανία που είχαν επίπτωση στις τελευταίες εξελίξεις.

Η συνοχή της LEFT, είναι δεδομένη αλλά και σημαντική για τον επιπρόσθετο λόγο ότι αποτελεί αντίβαρο στην -αποτυχημένη- απόπειρα δημιουργίας μιας ακόμη πολιτικής ομάδας που αυτο-προσδιορίζεται ως αριστερή, αλλά ουσιαστικά υιοθετεί την αντιμεταναστευτική ατζέντα της άκρας δεξιάς, υπό τη Sara Wagenknecht από τη Γερμανία, προϊόν διάσπασης του ιστορικού Die Linke.

Στην παρούσα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η LEFT, όχι μόνο είναι ενισχυμένη σε αριθμό αντιπροσωπειών και ευρωβουλευτών αλλά επίσης έχει πάψει να είναι η μικρότερη πολιτική ομάδα. Ήταν η μοναδική από τις παλιές δυνάμεις του ΕΚ που κατέγραψε -έστω και μικρή- άνοδο στα ποσοστά των Ευρωεκλογών.

Σε μια συγκυρία κατά την οποία η ακροδεξιά έχει πληθωρική παρουσία στους συσχετισμούς της Ευρωβουλής και ισχυρότερη πολιτική επιρροή στις αποφάσεις και τις πολιτικές της, ο ρόλος της Αριστεράς και η διαχείριση των συμμαχιών της, παραμένει κρίσιμη συνολικά για την Ε.Ε.

Οικονομικές επιπτώσεις και ανακατανομές

Τέλος, η δημιουργία του νέο ευρωπαϊκού κόμματος, σίγουρα, επιφέρει διοικητικές και οικονομικές επιπτώσεις καθώς μέρος της χρηματοδότησης που αφορά στο ΚΕΑ, καθώς ανακατευθύνονται οι πόροι της χρηματοδότησης για οργανωτικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς, που είναι συνάρτηση της εκπροσώπησης στα εθνικά και – κυρίως- στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Υπολογίζεται ότι περίπου το 30% των πόρων, θα κατευθυνθεί στο νέο κόμμα και το ερευνητικό του ινστιτούτο.