Στην πολιτική, και οι Αμερικάνοι προτιμούν γνώριμα πρόσωπα και ονόματα. Στις 15 προεδρικές εκλογές που έχουν διεξαχθεί από το 1952 (εκτός από εκείνες του 1964 και του 2008) οι Ρεπουμπλικάνοι είχαν πάντα είχαν ένα ηχηρό όνομα όπως “Νίξον”, “Ντολ” ή “Μπους”. Αν και στην πλευρά των Δημοκρατικών υπήρχε λίγο μεγαλύτερη ποικιλία, πόσες φορές θα έμπαινε υποψήφιο το όνομα “Κένεντι” αν δεν είχαν προκύψει δύο δολοφονίες;

Ads

Για ένα διάστημα στην προεκλογική εκστρατεία του 2008, φάνηκε ότι κάτι μπορεί να αλλάζει και πως οι ΗΠΑ θα έμπαιναν σε μια “μετα-δυναστική” περίοδο. Οι Δημοκρατικοί είχαν προτείνει τότε την Χίλαρι Κλίντον για γερουσιαστή, ενώ το κύρος της οικογένειας Μπους είχε πάρει την κατιούσα εξαιτίας των περιπετειών του Τζωρτζ Μπους Τζούνιορ. Όμως επρόκειτο μάλλον για ψευδαίσθηση, όπως φάνηκε πρόσφατα, όταν ο Tζεμπ Μπους δήλωσε πως στο μέλλον του βλέπει τον Λευκό Οίκο.

“Αν θέσω υποψηφιότητα, θα είμαι ένας περήφανος αδελφός του Τζωρτζ Μπους (νεότερου) και ένας περήφανος γιος τους Τζωρτζ Μπους” είπε ο πρώην κυβερνήτης της Φλόριντα στη Νεβάδα. Απέκλεισε το ενδεχόμενο να συμμετάσχει στις εκλογές του 2012 ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, αλλά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για το 2016.

Προφανώς αντέχει να περιμένει. Όπως πιθανότατα πιστεύει, είναι προτιμότερο να θέσει υποψηφιότητα το 2016 όταν θα είναι εξήντα ετών και, συν τοις άλλοις, θα έχει ξεχαστεί αρκετά το παρελθόν του αδελφού του, Τζωρτζ.

Αυτό που προξενεί ενδιαφέρον είναι πόσο λίγο δείχνει να επηρεάζει τα σχέδια του Τζεμπ Μπους η αποτυχία του αδερφού του. To γεγονός ότι το όνομά του ενεπλάκη σε δώδεκα δίκες αλλά και τα χαμηλά ποσοστά του στις εκλογές του 2006 και του 2008, δεν οδηγούν απ’ ο,τι φαίνεται τους Ρεπουμπλικάνους να πουν “Ποτέ ξανά”. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ένας λόγος μπορεί να είναι ότι ο Τζωρτζ Μπους, ακόμα και στις χειρότερες πολιτικές του στιγμές, δεν ήταν τελικά τόσο αντιπαθής και μη δημοφιλής στη βάση των Ρεπουμπλικάνων. Αντιθέτως, οι Δημοκρατικοί και οι ανεξάρτητοι ήταν εκείνοι που τον έβαλαν στο στόχαστρο.

Επιπροσθέτως, η οργή και η δυσαρέσκεια που πολλοί ανεξάρτητοι ένιωσαν απέναντι στον Μπους κατευθύνεται τώρα στο πρόσωπο του Ομπάμα.

Το ίδιο φαινόμενο είχε επιτρέψει στον Τζωρτζ Μπους το νεότερο να διεκδικήσει την προεδρία το 2000, μόλις οχτώ χρόνια αφότου ο πατέρας του εγκατέλειψε την πολιτική σκηνή με τα χαμηλότερα ποσοστά δημοτικότητας από την εποχή του W. H. Taft. Το 2016 είναι ακόμη αρκετά μακριά αλλά δεν είναι απίθανο να δούμε να συμβαίνει κάτι παρόμοιο με τον Τζεμπ.

Το 2016 θα συμπληρωθούν 66 χρόνια από τότε που ο παππούς του Τζεμπ, ένας τραπεζίτης της Wall Street, έθεσε υποψηφιότητα στο Κονέκτικατ. Ο Πρέσκοτ Μπους τελικά υπήρξε μέλος της Γερουσίας για δέκα χρόνια και τέσσερα χρόνια αργότερα εγκατέλειψε την πολιτική. Ο γιος του, Τζωρτζ Μπους, εξελέγη στο Τέξας, αναδείχθηκε αντιπρόεδρος το 1980 και πρόεδρος το 1988. Και, η ιστορία συνεχίζεται.