Ονομάζομαι Emanuel. Είμαι 35 χρονών. Έχω μπει φυλακή τρεις φορές στη ζωή μου, και τις τρείς στην χώρα μου την Ερυθραία. Φυλακίστηκα επειδή έκανα ερωτήσεις που δεν έπρεπε να κάνω και μιλούσα για ιδέες για τις οποίες δεν έπρεπε να μιλώ: ιδέες όπως η προσωπική ελευθερία, η ελευθερία του λόγου και η δημοκρατία. Του EMANUEL Y

Έκανα ερωτήσεις σχετικά με το γιατί οι άνθρωποι στην Ερυθραία κατατάσσονται με τη βία στο στρατό και γιατί έχουμε μόνο ένα πολιτικό κόμμα, ένα τηλεοπτικό κανάλι και έναν ραδιοφωνικό σταθμό.
Την τρίτη φορά που φυλακίστηκα κρατήθηκα σε μια υπόγεια φυλακή για δύο χρόνια και τρείς εβδομάδες. Άλλοι δεκαοκτώ άνθρωποι ήταν μαζί μου στο κελί. Επέζησαν μόνο οι επτά από εμάς. Όταν βγήκα, ήμουν 36 κιλά. Αλλά επέζησα.

Έτσι, το έσκασα.

Ήρθα στο Ισραήλ το 2008 και βρίσκομαι εδώ επτάμιση χρόνια. Είμαι ένας από τους 33.500 Ερυθραίους που έχουμε έρθει στο Ισραήλ τα τελευταία χρόνια για να αναζητήσουμε προστασία. Ευτυχώς, δεν είμαι ένας από τους 7.000 Ερυθραίους του Ισραήλ που υπέστησαν τρομακτικά βασανιστήρια και βιασμούς στα χέρια των δουλεμπόρων στη χερσόνησο του Σινά κατά τη διαδρομή τους στο Ισραήλ. Δυστυχώς, δεν είμαι ένας από τους τέσσερις – μόνο τέσσερις – Ερυθραίους που έχουν αναγνωριστεί από το Ισραήλ ως πρόσφυγες.

Έχω κάνει αίτηση για άσυλο στο Ισραήλ, αλλά στα μάτια της Ισραηλινής κυβέρνησης, δεν δικαιούμαι άσυλο.

^{_{Μετανάστες στο Ισραήλ απαιτούν να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες έτσι ώστε να έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν στη χώρα.}}
 

Είμαι αυτό που αποκαλούν νομικά, «εισβολέας.» Τι είναι ο «εισβολέας»; Υπάρχουν περίπου 45.000 εισβολείς στο Ισραήλ. Αυτό που έχουν όλοι τους κοινό είναι ότι είναι μαύροι Αφρικανοί (κυρίως από την Ερυθραία, αλλά και από το Σουδάν και άλλες Αφρικανικές χώρες). Οι εισβολείς προέρχονται κυρίως από μέρη όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα – μέρη όπως η Ερυθραία, το Νταρφούρ, τα Βουνά Νούμπα και ο Μπλέ Νείλος. Το Ισραήλ δεν θέλει τους εισβολείς. Είμαστε ένας μαύρος λεκές που πρέπει να καθαριστεί. Είμαστε «καρκίνος», όπως μας αποκάλεσε ένα μέλος του Ισραηλινού κοινοβουλίου (η οποία αργότερα ζήτησε συγγνώμη από τους καρκινοπαθείς γιατί τους πρόσβαλε).

^{_{Στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων στο Ισραήλ}}
 

Ένας υπουργός της κυβέρνησης είπε μια φορά για τους εισβολείς: «Θα τους κάνουμε τη ζωή κόλαση μέχρι να φύγουν». Και η κυβέρνηση κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά. Όλο και περισσότεροι εισβολείς φεύγουν.

Φεύγουν επειδή χάνουν την ελπίδα τους ότι το Ισραήλ θα τους δει ως αυτό που πραγματικά είναι: ως ανθρώπους που ζητούν άσυλο.

Φεύγουν για το Σουδάν, όπου κάποιοι από αυτούς φυλακίζονται με την κατηγορία ότι είναι κατάσκοποι του Ισραήλ. Φεύγουν για την Ουγκάντα και την Ρουάντα επειδή το Ισραήλ στέλνει εκεί ανθρώπους μέσω μυστικών συμφωνιών μεταφοράς. Αφήνονται εκεί χωρίς έγγραφα και απλά συνεχίζουν το ταξίδι. Μερικοί προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη. Κάποιοι πεθαίνουν προσπαθώντας.

Το να βρίσκομαι στο Ισραήλ είναι σαν να κάνω για τέταρτη φορά φυλακή.  

Είναι περίεργη φυλακή. Κάνεις βόλτες. Βλέπεις ανθρώπους. Εργάζεσαι. Αλλά είσαι σε φυλακή. Διότι δεν έχεις καμία ελπίδα ότι θα σου φερθούν ποτέ με αξιοπρέπεια ή ότι θα φτιάξεις τη ζωή σου.

Σύντομα μπορεί να πάω στην πέμπτη φυλακή: ένα κέντρο κράτησης μεταναστών στην έρημο βόρεια του Ισραήλ. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνω τότε. Μπορεί να φύγω και να παραιτηθώ και να αντιμετωπίσω οτιδήποτε πρόκειται να μου συμβεί. Μπορεί να είμαι τυχερός και να καταλήξω στην Ευρώπη.

Και το Ισραήλ θα ξεφορτωθεί άλλον ένα μαύρο λεκέ.

————————————————————–

Έφηβοι χωρίς χαρτιά από την Ερυθραία προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους στο Ισραήλ:

Πηγή: kollectnews.org / Medium.com