Εκατοντάδες εργάτες από όλες τις άκρες της Αιγύπτου παραμένουν στους δρόμους του Καΐρου, με εναλλασσόμενες καθιστικές διαμαρτυρίες έξω από το Κοινοβούλιο και τα πεζοδρόμια της πρωτεύουσας να έχουν μετατραπεί σε κατασκηνώσεις, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει ένα τέρμα στις κινητοποιήσεις.

Από τον περασμένο Φεβρουάριο, σχεδόν καθημερινά οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα έξω από τη Βουλή της Αιγύπτου, παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες να σιγάσουν. Οι εργάτες είναι θυμωμένοι με ένα πλήθος θεμάτων, μεταξύ των οποίων και οι χαμηλοί μισθοί τους οποίους λαμβάνουν.

Για δεκαετίες η κυβέρνηση και το κυβερνών Εθνικοδημοκρατικό κόμμα κάνουν χρήση ενός νόμου έκτακτης ανάγκης που επιτρέπει τη σύλληψη άνευ εντάλματος και περιορίζει την ικανότητα της οργάνωσης των κινητοποιήσεων. Το ανοιχτό ερώτημα, το οποίο σύμφωνα με τους αναλυτές φοβάται η κυβέρνηση, είναι το εάν οι εργάτες θα συνδέσουν τα οικονομικά τους βάσανα με την διακυβέρνηση του ενός κόμματος, και οργανωθούν σε πολιτική δύναμη.

Αυτή την εβδομάδα, τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικές ομάδες βρέθηκαν στους δρόμους φωνάζοντας συνθήματα και κροταλίζοντας κατσαρόλες και άδεια μπουκάλια. Εργάτες εργοστασίων, εργάτες της κυβέρνησης, εργαζόμενοι μιας τηλεφωνικής εταιρείας και άτομα με αναπηρίες, οι οποίοι μάλιστα δηλώνουν ότι βρίσκονται στους δρόμους εδώ και 47 μέρες, απαιτώντας εργασία και στέγαση.

Οι περίπου 200 εργάτες που απασχολούνται από την κυβέρνηση βρίσκονται στο δ΄ρομο εδώ και 22 μέρες και απαιτούν αύξηση στους μισθούς τους. «Θα πάρουμε όσα δικαιούμαστε» λέει ο 42χρονος εργάτης Gamal Sharqawy, ο οποίος κερδίζει μηνιαίως 18 δολάρια.

Ενώ η κυβέρνηση αντιμετωπίζει σκληρά τις πολιτικές διαμαρτυρίες, στις εργατικές κινητοποιήσεις επέλεξε το δρόμο των διαπραγματεύσεων, προσφέροντας αυξήσεις και αναδρομικές αποδοχές για να διώξει τους εργαζόμενους από τους δρόμους.

«Το τρέχον κύμα κινητοποιήσεων αναδύεται από το μεγαλύτερο κοινωνικό κίνημα που είδε η Αίγυπτος τον τελευταίο μισό αιώνα» λέει ο καθηγητής Μεσανατολικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Stanford και κύριος συγγραφέας μιας αναφοράς για το εργατικό κίνημα της Αιγύπτου για το Κίνημα Αλληλεγγύης από την Ουάσινγκτον, Joel Beinin. Σύμφωνα με την αναφορά, 1.7 εκατ. εργάτες έλαβαν μέρος σε 1.900 απεργίες και «άλλες μορφές διαμαρτυρίας» από το 2004 έως το 2008.

«Η κυβέρνηση συνειδητοποιεί ότι το πιο σημαντικό είναι να διασφαλίσει ότι αυτές οι διαμαρτυρίες θα μείνουν μακριά από την ελίτ της αντιπολίτευσης» λέει ο Hossam Bahgat, διευθυντής στην Αιγυπτιακή Πρωτοβουλία για τα Προσωπικά Δικαιώματα. Ως απόδειξη, λέει ότι οι ηγέτες των υπηρεσιών ασφαλείας του κράτους διεξάγουν τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των διαδηλωτών και της κυβέρνησης, συχνά πιέζοντας τα υπουργεία να ικανοποιήσουν τα αιτήματα του λαού.

Οι εργάτες δηλώνουν ότι έμαθαν πια ότι εάν προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις εντός των εργοστασίων τους, τότε θα λάβουν σκληρή αντιμετώπιση από την αστυνομία. Αλλά αν κάνουν φασαρία στους δρόμους του Καΐρου, τότε η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να ενδώσει. Έτσι, περικυκλωμένα από οδοφράγματα και αστυνόμευση επί 24ώρουτ βάσεως, τα πεζοδρόμια έχουν γίνει σκηνή διαρκών απεργιακών κινητοποιήσεων. Σχεδόν κάθε επαγγελματικός κλάδος έχει περάσει τουλάχιστον μια φορά από εκεί, ακόμα και οι φοροεισπράκτορες οι οποίοι απέργησαν για τρεις μήνες. Η μόνη ομάδα που δεν έχει προχωρήσει ακόμα σε απεργία είναι οι δυνάμεις ασφαλείας,.

Οι κινητοποιήσεις των εργατών και οι συνέπειές τους έχουν γίνει το καυτό θέμα εξαιτίας των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Η ένταση του διαλόγου αναζωπυρώθηκε από το νεότερο και τον πλέον προβληματικό αντίπαλο της κυβέρνησης, τον πρώην διευθυντή της υπηρεσίας ατομικής ενέργειας του ΟΗΕ, Mohamed ElBaradei, ο οποίος συνέδεσε δημοσίως τα προβλήματα των εργαζομένων με την έλλειψη δημοκρατίας και πολιτικής λογοδοσίας.

Σιγά-σιγά εμφανίζονται ωστόσο σημεία που δείχνουν ότι η υπομονή της κυβέρνησης εξατμίζεται. Αυτό το μήνα αναφέρθηκε ότι το μέλος της βουλής και της κυβέρνησης, Hassan Nashaat al-Qasas, ζήτησε από τον υπουργό Εσωτερικών να πυροβολήσει κατά των διαδηλωτών. «Αντί να χρησιμοποιεί μάνικες νερού για να τους διαλύσει, η αστυνομία θα έπρεπε να τους πυροβολήσει: το αξίζουν», είπε ο al-Qasas.

«Ειλικρινά καλωσορίζω την αλληλεπίδραση της κοινωνίας, για όσο συνάδει με τους νόμους και το Σύνταγμα, και έχει σκοπό το καλό της Αιγύπτου» είπε το Σάββατο ο πρόεδρος Hosni Mubarak, για να προσθέσει όμως ότι «αυτή η αλληλεπίδραση δεν θα έπρεπε να γίνει σύγκρουση ή διαμάχη και πρέπει να προσέχουμε για μια πιθανή τέτοια στροφή».

Πηγή: The New York Times