Ο νέος διοικητής των Ταλιμπάν στην περιοχή Χελμάντ, Talib Mawlawi, ο οποίος πέρασε πολλά χρόνια της ζωής του πολεμώντας τους Βρετανούς στο Σανγκίν, όντως μάλιστα διοικητής, καλωσορίζει τους επισκέπτες με ένα αυτόματο τουφέκι, που βρίσκεται στο γραφείο του. Ωστόσο, επιμένει πως ο χρόνος για μάχες έχει τελειώσει.

Το μήνυμά του προς τους Βρετανούς και το ΝΑΤΟ, είναι το εξής: Να αναγνωρίσουν τους Ταλιμπάν ως τους νόμιμους ηγέτες του Αφγανιστάν, και να επιστρέψουν στη χώρα, όχι με όπλα, αλλά με χρήματα.

«Αντιμετωπίσαμε ο ένας τον άλλο στη μάχη, δεν είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε υπό κανονικές συνθήκες», ανέφερε. «Τώρα μπορείτε να κερδίσετε τις καρδιές μας και να μας κάνετε χαρούμενους, αν αναγνωρίσετε την κυβέρνηση».

Τώρα που οι Ταλιμπάν έχουν πάρει τον έλεγχο του Λασκάρ Γκα, της πρωτεύουσας του Χελμάντ, οι μάχες έχουν σταματήσει για πρώτη φορά μετά από δύο δεκαετίες. Η συντριπτική πλειοψηφία των 457 Βρετανών στρατιωτών που πέθαναν στον πόλεμο, αναφέρει ο Guardian,  έχασαν τη ζωή τους στην επαρχία αυτή.

Όμως, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του Αφγανιστάν, έτσι και η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης. Ο διοικητής λοιπόν καλεί τις ξένες κυβερνήσεις να βοηθήσουν, όπως κάνουν φυσικά οι αξιωματούχοι των Ταλιμπάν σε όλη τη χώρα.

«Όλες αυτές οι ξένες χώρες εισέβαλαν και σκότωσαν τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας και τους ηλικιωμένους μας, καταστρέφοντας τα πάντα. Τώρα η διεθνής κοινότητα πρέπει να μας παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια και να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη της εκπαίδευσης, των επιχειρήσεων και του εμπορίου», είπε ο Talib Mawlawi.

«Η διεθνής κοινότητα βοηθά τις χώρες που έχουν την υποστήριξη των πολιτών τους. Εμείς έχουμε φέρει σταθερότητα και έχουμε την υποστήριξη του λαού μας, γι’ αυτό πρέπει να μας βοηθήσουν και να αναγνωρίσουν την κυβέρνησή μας».

Η συγκεκριμένη έκκληση, από έναν άνθρωπο που κάποια χρόνια πριν πολεμούσε τα βρετανικά στρατεύματα, φανερώνει την αλλαγή που έχει επιτευχθεί στο πεδίο μετά την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, την ώρα που οι Ταλιμπάν πρέπει πλέον να ηγηθούν.

Οι κυβερνητικοί μισθοί δεν έχουν καταβληθεί εδώ και εβδομάδες. Πολλοί άνθρωποι που εργάστηκαν για ξένες ΜΚΟ έχουν φύγει ή τα έργα τους έχουν σταματήσει, τα εστιατόρια είναι σχεδόν άδεια και η κίνηση στα καταστήματα δεν είναι μεγάλη.

Η ξένη βοήθεια φαίνεται πως θα εξαρτηθεί από τη θέση των γυναικών. Θα είναι σε θέση να εργαστούν και να σπουδάσουν; Πριν οι Ταλιμπάν καταλάβουν όλο το Αφγανιστάν, τα σημάδια από τις περιοχές που ήδη έλεγχαν, δεν είναι θετικά. Για παράδειγμα η εκπαίδευση απαγορευόταν για τα κορίτσια.

Αλλά με μια ηγεσία που είτε άλλαξε είτε προσαρμόστηκε, τα Δημοτικά σχολεία στη χώρα προβλέπεται να ανοίξουν. Το Λασκάρ Γκα φαίνεται να μην αποτελεί εξαίρεση. Σε ένα σχολείο που επισκέφθηκε απροκάλυπτα ο Guardian, τα κορίτσια βρίσκονταν στα θρανία τους.

Οι γυναίκες φαίνεται πως θα μπορούν να πάρουν μέρος και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σε αίθουσες χωρίς άνδρες και με σκληρό κώδικα ενδυμασίας. «Η κυβέρνηση συνέστησε να μην έρθουν όπως πριν, αλλά φορώντας μπούρκα ή χιτζάμπ».

Λιγότερο ξεκάθαρο είναι εάν τα γυμνάσια θα ανοίξουν ξανά για τα κορίτσια, ή αν οι γυναίκες που δουλεύουν σε κάποιον τομέα εκτός της εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης θα επιστρέψουν στις δουλειές τους. Ο Mawlawi, δήλωσε πως θα ακολουθήσει ό,τι πει η κεντρική κυβέρνηση. «Τα υπουργεία εξακολουθούν να έχουν συναντήσεις για αυτό το θέμα. Δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα».

Ο ίδιος, έχει περάσει τα τελευταία 20 χρόνια αγωνιζόμενος για τον έλεγχο του Χελμάντ. Κατά την περίοδο αυτή, οι Ταλιμπάν έχουν κατηγορηθεί πως στοχεύουν πολίτες, συμπεριλαμβανομένου ενός δημοσιογράφου του Χελμάντ, που σκοτώθηκε από έκρηξη βόμβας το περασμένο φθινόπωρο.

Ωστόσο ο διοικητής τονίζει πως τώρα οι άνθρωποι μπορούν να ανοικοδομήσουν τη χώρα, να φέρουν την ειρήνη και να αποκτούν τα προς το ζην. «Πέρασαν 20 χρόνια μάχης, οπότε θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να επανέλθουμε στο φυσιολογικό».

Η ασφάλεια είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτη από τους πολίτες, ωστόσο φοβούνται για την οικονομία, όπως επίσης και για το ενδεχόμενο επιβολής ενός σκληρού ελέγχου στη ζωή τους.

Μια γυναίκα με 4 παιδιά, κάτοικος της περιοχής, έχασε τον σύζυγό της στον πόλεμο νωρίτερα αυτό το έτος. Άρχισε να κάνει οικιακές εργασίες και να πλένει για χάρη των πλουσιότερων οικογενειών της πόλης, για να κερδίσει τα προς το ζην. Οι περισσότεροι από τους εργοδότες της όμως έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Πλέον κοιμάται στο παζάρι, γιατί δεν μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο, ενώ δεν έχει συγγενείς να τη βοηθήσουν.

«Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους Ταλιμπάν. Τα παιδιά μου πρέπει να βρουν φαγητό. Η τελευταία κυβέρνηση αναγνωρίστηκε από ολόκληρο τον κόσμο, τώρα πρέπει να αναγνωρίσουν και αυτή για να μας βοηθήσουν».

Είναι άλλωστε το ίδιο μήνυμα που θέλει να περάσει και ο Mawlawi. «Το τελευταίο μας μήνυμα για όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ είναι: τους βοηθήσαμε. Θα πρέπει να είναι ευγνώμονες που τους δώσαμε την ευκαιρία να φύγουν ειρηνικά, θα μπορούσαμε να τους σταματήσουμε, ώστε να μην μπορούν να φύγουν χωρίς μάχη. Και πρέπει να αναγνωρίσουν την κυβέρνησή μας».